Папа: будучы носьб?там? ?дзячнасц?, зроб?м свет лепшым
У катэхезе, прысвечанай мал?тве падзяк?, Франц?шак спасла?ся на апавяданне з Евангелля св. Лук? (17,11-19) пра аздара?ленне Езусам дзесяц? пракажоных, як?х Ён сустрэ? на дарозе, пачу?шы ?х просьбу аб л?тасц?.
“Вядома, што для хворых на праказу ф?з?чныя пакуты был? злучаны з грамадск?м ? рэл?г?йным адчужэннем. Яны был? марг?нал?заваныя. Езус не спын??ся для сустрэчы з ?м?. Часам Ён выходз?? за рамк? закона? ? дакрана?ся да хворых, абдыма? ? аздара?ля? ?х, але ? гэты раз кантакту не было. Езус здалёк сказа? ?м паказацца святарам, як?я, згодна з законам, пав?нны быць пацвердз?ць факт аздара?лення. Ён больш не сказа? н?чога. Езус выслуха? ?х мал?тву, выслуха? ?х крык аб л?тасц?, ? адразу адправ?? да святаро?, - нагада? Франц?шак.
Пантыф?к падкрэсл??, што гэтыя людз? даверыл?ся Хрысту ? неадкладна пайшл?, а кал? был? ? дарозе – аздарав?л?ся, усе дзесяць. Святары магл? пацвердз?ць ?х аздара?ленне ? вярнуць да нармальнага жыцця. Але тут адбылося нешта вельм? важнае: з гэтай групы тольк? адз?н, перш чым пайсц? да святаро?, вярну?ся да Езуса, каб падзякаваць Яму ? праслав?ць Бога за атрыманую ласку. Хрыстус за?важы?, што гэты чалавек бы? самаран?нам, свайго роду “ератыком” для тагачасных юдэя?. Ён пракаментава?: “Не знайшлося н?кога, хто б вярну?ся праслав?ць Пана, акрамя гэтага чужынца?” (Лк 17,18).
“Мал?тва падзяк? пачынаецца з гэтага: з прызнання таго, што нас апярэджвае ласка. Мы был? задуманы раней, чым навучыл?ся думаць; мы был? люб?мым? раней, чым навучыл?ся люб?ць; мы был? пажаданым? раней, чым у нашых сэрцах узн?кла жаданне. Кал? будзем глядзець на жыццё так?м чынам, тады ?дзячнасць стане лейтматывам нашых дзён”, - сказа? Святы Айцец.
Пантыф?к падкрэсл??, што для хрысц?ян удзячнасць дала ?мя самаму гало?наму сакрамэнту: Э?харысты?. Гэта грэчаскае слова, насамрэч, азначае менав?та падзяку. Ён падкрэсл??, што кожны чалавек мае шмат прычын для ?дзячнасц?: дар жыцця, бескарысл?выя ? рупл?выя выхавацел? ? катэхеты, сябро?ства…
Паводле Франц?шка, да гэтага закл?кае ?рывак пра дзесяць пракажонных, як?я был? аздаро?лены. Усе яны был? шчасл?выя таму, што “да ?х вярнулася здаро?е ? яны магл? выйсц? з таго бясконцага прымусовага каранц?ну, як? выключа? ?х з жыцця грамадства”. Аднак, сярод ?х бы? адз?н чалавек, як? “больш чым вяртанню здаро?я радава?ся сустрэчы з Панам”. Ён “не тольк? вызвал??ся ад зла, але цяпер ме? упэ?ненасць у тым, што яго любяць”.
Франц?шак закл?ка? верн?ка? за?сёды ?мкнуцца заставацца ? радасц? сустрэчы з Езусам, клапац?цца пра гэту радасць у сабе. Д’ябал жа, падманваючы нас сва?м? спакусам?, за?сёды пак?дае нас смутным? ? самотным?. “Кал? будзем трываць у Хрысце, н?як? грэх ? н?якая пагроза н?кол? не змогуць перашкодз?ць нам з радасцю працягваць шлях, разам са шматл?к?м? спадарожн?кам?”, - дада? Папа.
“У першую чаргу не будзем забываць дзякаваць: кал? будзем носьб?там? ?дзячнасц?, таксама ? свет стане лепшым, магчыма не нашмат, але гэтага будзе дастаткова, каб перадаць крыху надзе?. Свет патрабуе надзе?, а праз удзячнасць ? звычку дзякаваць мы перадаем крыху надзе?. Усё з’яднана ? злучана, ? кожны можа раб?ць свой унёсак там, дзе прабывае. Шлях шчасця, гэта той шлях, як? св. Павел ап?са? напрыканцы аднаго са сва?х паслання?: “Няспынна мал?цеся. За ?сё дзякуйце, бо такая адносна вас воля Божая ? Езусе Хрысце. Духа не гас?це” (1Тэс 5,17-19). Не гас?ць Духа – цудо?ная праграма на жыццё! “Не гас?ць Духа”, якога маем унутры, гэта тое, што вядзе нас да ?дзячнасц?”, - закончы? катэхезу Святы Айцец.
