蜜桃交友

Пошук

Папа падчас агульнай а?дыенцы?. ?люстрацыйнае фота Папа падчас агульнай а?дыенцы?. ?люстрацыйнае фота 

Франц?шак: чалавек мал?твы мае ? саюзн?ках Уваскрослага Хрыста

Не саромецца адчуваць патрэбу ? мал?тве, - закл?ка? Папа падчас агульнай а?дыенцы?, якая прайшла 9 снежня 2020 г. у фармаце в?дэатрансляцы? з Апостальскага палацу ? Ватыкане

У катэхезе Пантыф?к за?важы?, што хрысц?янская мал?тва – цалкам “чалавечая”: яна ?ключае ? сябе прасла?ленне ? просьбы. Мал?твай “Ойча наш” Езус вучы? апостала? аднос?нам сыно?скага даверу да Бога ? мужнасц? звяртацца да Яго са сва?м? патрэбам?.

Спасылаючыся на Катэх?з?с Катал?цкага Касцёла, Франц?шак падкрэсл??, што ? мал?то?ных просьбах ёсць ?ерарх?я: у першую чаргу, мы прос?м аб надыходзе Нябеснага Валадарства, а затым аб ус?м неабходным для яго прыняцця ? спрыяння яму.

“Але ? мал?тве “Ойча наш” мы мол?мся таксама аб найбольш простых ? будзённых дарах, так?х як “штодзённы хлеб”: аб здаро??, доме, працы; а таксама аб Э?харысты?, неабходнай для жыцця ? Хрысце. Мол?мся аб прабачэнн? грахо?, а значыць аб м?ры ? нашых аднос?нах. ? нарэшце аб тым, каб Бог дапамог нам у час спакус ? збав?? ад злога”, - нагада? Пантыф?к.

Паводле Святога Айца, прас?ць – гэта вельм? па-чалавечы. Аднак, часам нам здаецца, што нам н?чога не патрэбна, нам дастаткова сам?х сябе. “Але раней ц? пазней гэта ?люз?я зн?кае. Чалавек – гэта вокл?ч, як? часам ператвараецца ? крык, нярэдка нямы. Душа падобная на засохлую, спрагнёную зямлю. Мы ?се адчуваем, у той ц? ?ншы момант нашага жыцця, хандру ? самотнасць. Б?бл?я не саромеецца паказаць чалавечы стан, пазначаны хваробай, несправядл?васцю, здрадай сябро? ц? пагрозай з боку ворага?. Часам здаецца, што ?сё рухне, што ?сё жыццё было марным. У так?х с?туацыях, як?я здаюцца безвыходным?, ёсць адно выйсце: крык, мал?тва: “Пане, дапамажы мне!”. Мал?тва адкрывае шчыл?ны святла сярод самай непрагляднай цемры”, - сказа? Папа.

Пантыф?к падкрэсл??, што разам з чалавекам мол?цца ?весь сусвет, аб чым апостал Павел кажа: “Мы ж ведаем, што ?сё стварэнне разам стогне ? нараджае ? пакутах ажно да цяперашняга часу. ? не тольк? яно, але ? мы сам?, як?я маем пачатак Духа, ? мы ? сабе стогнем, чакаючы ?сына?лення, адкуплення цела нашага” (Рым 8, 22-24). “У нас адгукаецца разнастайнае маленне стварэння?: дрэва?, гор, жывёл… Усё прагне спа?нення”, - дада? Папа.

Франц?шак закл?ка? не саромецца жадання мал?цца, асабл?ва кал? знаходз?мся ? патрэбе. “Просьбам спадарожн?чае прыняцце нашых абмежавання? ? нашага стану стварэння. Можна нават не дасягнуць веры ? Бога, але складана не верыць у мал?тву: яна проста ?снуе, яна ?зн?кае ? нас як крык. ? мы ?се пав?нны л?чыцца з унутраным голасам, як?, магчыма, ма?чыць на працягу до?гага часу, але аднойчы прабуджаецца ? пачынае гучаць”, - сцвердз?? Святы Айцец. 

Бог абавязкова адкажа на мал?то?ныя просьбы чалавека. Б?бл?я па?тарае гэта бясконцую колькасць разо?: Пан чуе крык тых, хто Яго кл?ча, нават нашы ц?ха прамо?леныя просьбы, нават тыя, як?я застаюцца ? глыб?н? сэрца, як?я саромеемся выказаць… “Нават смерць дрыжыць, кал? хрысц?ян?н мол?цца, бо ведае, што кожны чалавек мал?твы мае саюзн?ка, мацнейшага за яе: Уваскрослага Пана”, - сказа? Франц?шак.

Падсумо?ваючы катэхезу, Святы Айцец закл?ка? вучыцца жыць у чаканн? Пана, Як? прыходз?ць да нас штодзённа, а не тольк? на вял?к?я святы, хоць вельм? часта мы не разумеем, што Ён побач, што Ён ста?ць ля нашых дзвярэй ? чакае нас.
 

09 снежня 2020, 13:02