Ватыканск? медыя-эксперт пра ?вагу Папа? да цыган
У сваёй а?тарскай калонцы Андрэа Тарн?ел? звярну? увагу, што Франц?шак не бы? першым Рымск?м Пантыф?кам, як? прас?? прабачэння ? цыган за дыскрым?нацыю ? пераслед, спазнаныя на працягу г?сторы?, у тым л?ку з боку катол?ка?.
У 1965 г. Павел VI цэлебрава? св. ?мшу на тэрыторы? М?жнароднага цыганскага лагеру ля ?тальянскай Памецы?, ? каза?, што цыгане знаходзяцца ? сэрцы Касцёла па той прычыне, што з’я?ляюцца самотным?. Хоць ён ? не прас?? прабачэння, але да? пачатак эпосе перапрашэння ? хрысц?янск?х супольнасцей за некаторыя цёмныя старонк? г?сторы?.
Сапра?днай просьбай аб прабачэнн? за злачынствы супраць цыган можна л?чыць закл?к Яна Па?ла ??, як?, падчас Юб?лейнага 2000-нага году, мал??ся, “каб хрысц?яне магл? пакаяцца за словы ? ?чынк?, як?я часам был? выкл?каны пыхай, нянав?сцю, прагненнем панавання над ?ншым?, варожасцю да самых слабых сацыяльных груп, сярод як?х м?гранты ? цыгане”.
Увагу ? разуменне да цыганск?х супольнасцей выказва? Бэнэдыкт XVI. Падчас сустрэчы з ?м? ? 2011 г. ён каза?: “На жаль на працягу стагоддзя? вы спазнал? горк? смак непрыняцця, а часам, ? пераследу. Сумленне е?рапейца? не можа забываць пра гэты вял?к? боль! Няхай ваш народ н?кол? больш не будзе аб’ектам прыгнёту, адчужэння ? пагарды!”.
Працягваючы шлях, вызначаны папярэдн?кам?, Франц?шак папрас?? прабачэння ? цыган, як раней у карэнных народа? Лац?нскай Амерык? або ? ахвяр сексуальных зло?жывання? з боку некаторых прадста?н?ко? духавенства. Андрэа Тарн?ел? прыгада? словы Пантыф?ка з Л?ста да Божага Народу: “З сорамам ? раскаяннем, як супольнасць Касцёла, мы прызнаем, што не змагл? быць там, дзе пав?нны был? быць, што не дзейн?чал? своечасова, прызнаючы памер ? сур’ёзнасць шкоды, нанесенай мног?м людзям”.
Ватыканск? медыя-эксперт зазначы?, што шлях таго, хто прос?ць прабачэння, з’я?ляецца нялёгк?м. Ён нагада? пра крытыку ?нутры Касцёла, якой падвярга?ся за гэта Ян Павел ??.
“Для хрысц?ян нармальна (або пав?нна быць) – прас?ць прабачэння, прызнаваць сябе грэшн?кам?, як?я пастаянна патрабуюць ачышчэння. ? нават кал? прав?ны за?сёды был? ? застаюцца асаб?стым?, у кожную эпоху Касцёл намагаецца ?сё больш верна разумець евангельскае пасланне ? жыць ?м, усведамляючы фальшывыя шлях? ц? памылк?, як?я раб??. Для нязгоды, якая ?сё часцей выказваецца перад абл?ччам просьба? аб прабачэнн? за факты, што мел? месца ? м?нулым, ёсць рацыя: нельга судз?ць нашых папярэдн?ка? у святле сучаснай успрымальнасц?. Але ? м?нулыя стагоддз? таксама было магчыма ?сведамляць, як раб?л? некаторыя прарок?, як?х не слухал?, што Езус за?сёды ста?ць на баку ахвяр, а не ката?, на баку тых, хто падвяраецца ганенням, а не ган?целей. ? апосталу Пятру, як?, баронячы Яго, адсек вуха слузе першасвятара, Ён загада? схаваць меч у ножны”, - нагада? гало?ны рэдактар Pope.
