Франц?шак: благасла?ленн? даюць сэнс ? па?нату жыццю
У сва?м разважанн? ён нагада?, што сапра?днае шчасце не ? валоданн? дабротам? гэтага свету, але ? по?ным прабыванн? ? Богу ? ? жыцц? любо?ю. “Сённяшняе Евангелле (Лк 6,17.20-26) расказвае пра Благасла?ленн? ? верс?? св. Лук?. Тэкст падзелены на чатыры благасла?ленн? ? чатыры папярэджанн?, як?я выказаныя словам? “Гора вам”. Так?м чынам моцна ? рашуча Езус адкрывае нам вочы ? дазваляе нам бачыць Яго поз?ркам, абм?наючы уя?ленн?, павярхо?ныя рэчы ? вучыць нас распазнаваць с?туацы? з верай.
Езус абвяшчае благасла?лёным? ?бог?х, галадаючых, плачучых ? як?х пераследуюць. ? папярэджвае тых, хто багатыя, сытыя, смяюцца ? пра як?х людз? добра кажуць. Прычына гэтага парадаксальнага шчасця заключаецца ? тым, што Бог знаходз?цца побач тых, хто пакутуе, ? намагаецца вызвал?ць ?х ад рабства; Езус бачыць гэта, бачыць ужо благасла?ленне незалежна за адмо?най рэальнасц?. Таксама “гора вам”, ск?раванае да людзей, як?я ? цяперашн? час маюць поспех, мае за мэту “абудз?ць ?х” ад эга?зму небяспечнага падману ? адкрыць ?х да лог?к? любов?, пакуль яшчэ не за позна.
Старонка сённяшняга Евангелля закл?кае нас да роздуму над глыбок?м сэнсам веры, якая заключаецца ? по?ным даверы Пану. Справа ? тым, каб абвяргаць сучасных бажко?, каб адкрыць сэрца да жывога ? сапра?днага Бога. Тольк? Ён можа даць нашаму ?снаванню тую, так жаданую, па?нату, якую так цяжка дасягнуць. Мног?я, нават ? сёння, паказваюць сябе ? якасц? адм?н?стратара? шчасця: абяцаюць поспех? ? каротк? час, вял?к?я зарплаты, цудо?ныя вырашэнн? кожнай праблемы ? гэтак далей. ? тут лёгка сасл?знуць, ня ведаючы пра гэта, у грэх супраць першай запаведз?: ?далапаклонства, замяняючы Бога ?далам. ?далапаклонства ? бажк?, здаецца гэта рэчы з м?нулага, але на самой справе яны ?снуюць ?весь час! Яны ап?сваюць некаторыя сучасныя аднос?ны лепш, чым мног?я сацыялаг?чныя анал?зы.
Таму Езус адкрывае нам вочы на рэальнасць. Мы пакл?каны да шчасця, каб быць благасла?лёным? ? мы ?м? станов?мся нават цяпер у той меры, у якой мы ста?м па баку Бога, яго Валадарства, па баку таго, што не з’я?ляецца часовым, але трывае праз вечнае жыццё. Мы будзем шчасл?выя, кал? прызнаем сябе перад Богам – ? гэта вельм? важна: “Пане, я Цябе патрабую”- ? кал?, як Ён ? з ?м, будзем побач бедных, пакутуючых ? галодных. Таксама ? мы ?м? з’я?ляемся перад Богам: мы убог?я, пакутуючыя, галодныя перад Богам. Мы станов?мся здольным? да радасц? кожны раз, кал? валодаючы дабротам? гэтага свету, не роб?м з ?х бажко?, як?м трац?м сваю душу, але будзем здольным? падзял?цца ?м? з нашым? братам?. Таму сённяшняя л?тург?я закл?кае нас задаць сабе пытанне на гэтую тэму ? зраб?ць абрахунак сумлення ? сва?м сэрцы.
Благасла?ленн? Езуса з’я?ляюцца вырашальным пасланнем, якое закл?кае нас не пакладаць надзе? ? матарыяльных ? прам?наючых рэчах ? не шукаць шчасця ?дучы за спецыял?стам? ад выява?, як?я часта з’я?ляюцца прада?цам? смерц?- прафес?йным? ?люз?ян?стам?. Не трэба ?сц? за ?м?, таму што яны не даюць нам надзе?. Пан дапамагае нам адкрыць вочы, набыць больш пран?кл?вы поз?рк на рэча?снасць, аздаравець ад хран?чнай бл?зарукасц?, якою заражае нас дух свету. Сва?м парадаксальным Словам ён устрасае нам? ? дазваляе нам прызнаць тое, што сапра?ды нас узбагачае, дае нам радасць ? годнасць. Гэта значыць, што сапра?ды дае сэнс ? па?нату нашаму жыццю. Няхай Панна Марыя дапамагае нам слухаць гэтае Евангелле з адкрытым сэрцам ? розумам, каб прынесла плёны у нашым жыцц? ? каб мы станав?л?ся сведкам? шчасця, якое не расчаро?вае, Божага шчасця, якое н?кол? не расчаро?вае”, - сказа? Папа.
Пасля марыйнай мал?твы Франц?шак прыв?та? прысутных на плошчы св. Пятра п?л?грыма? ? папрас?? ?х аб мал?тве за сябе.
Ян Мойс?к
