Франц?шак: Божае святло зыходз?ць з тых, хто яго прымае
У гам?л?? Пантыф?к зазначы?, што слова “Эп?фан?я” азначае Аб’я?ленне Пана, Як? аб’я?ляецца ?с?м народам, прадста?леным мудрацам?. “Так?м чынам адкрываецца цудо?ная рэча?снасць Бога, Як? прыйшо? да ?с?х: Ён прымае ? люб?ць кожную нацыю, мову ? народ. С?мвалам гэтага ёсць святло, якое дасягае ? асвятляе ?сё”, - зазначы? Папа.
У той жа час здз??ляе спосаб, як?м аб’яв??ся Пан: Ён нарадз??ся не ? карале?ск?м палацы ? ?ерусал?ме, але ? сц?плай стаенцы ? Бэтлееме. Пры гэтым н?водз?н з тагачасных зямных уладаро? не ?сведамля?, што Валадар г?сторы? нарадз??ся ? ?х час. Божае слова прыйшло не да ?х, а да чалавека, як? ?цёк у пустыню – да Яна Хрысц?целя.
“Мы можам падумаць: было б лепш, кал? б зорка Езуса з’яв?лася ? Рыме над Палац?нск?м пагоркам, з якога А?густ валадары? над светам; тады б уся ?мперыя стала адразу хрысц?янскай. Або, кал? б асвяц?ла палац ?рада ? ён мог бы раб?ць дабро замест зла. Аднак, Божае святло прапануецца, а не навязвацца; асвячае, а не асвятляе. Гэта за?сёды вял?кая спакуса – блытаць святло Бога з агеньчыкам? свету”, - за?важы? Пантыф?к.
, - дада? ён.
Франц?шак звярну? увагу на спробы Касцёла “выпраменьваць уласнае святло”. “Але гэта не мы з’я?ляемся святлом чалавецтва. Мы з’я?ляемся луной, якая, нават сва?м? ценям?, адлюстро?вае сапра?днае святло: Пана, Як? ёсць святлом свету. Ён, а не мы. Божае святло зыходз?ць з тых, хто яго прымае”, - дада? ён.
Спасылаючыся на закл?к прарока ?са?: “Устань, свяц?ся” (60,1), Пантыф?к падкрэсл??, што нельга заставацца нерухомым?, проста ведаючы дзе нарадз??ся Мес?я, што адпавядае паставе кн?жн?ка? з палаца ?рада. Трэба, аднак, вырушыць у шлях, як зраб?л? б?бл?йныя мудрацы.
Напрыканцы гам?л?? Папа закл?ка? верн?ка? спытацца ? сябе, ц? прынесл? ? яны, як мудрацы, дары нованароджанаму Хрысту? “Евангелле дае нам, кал? так можна сказаць, сп?с падарунка?: золата, кадз?ла ? м?ра. Золата, якое л?чыцца кашто?ным элементам, нагадвае, што Богу пав?нна быць дадзена першае месца. Яму трэба пакланяцца. Але, каб раб?ць гэта, трэба пазбав?ць першага месца сябе ? адчуць сябе патрабуючым?, не самадастатковым?. Кадз?ла с?мвал?зуе аднос?ны з Панам, мал?тву, якая як водар узыходз?ць да Бога. Каб даваць водар кадз?ла пав?нна гарэць. Таксама ? мал?тва пав?нна “спальваць” крыху часу, трац?ць яго на Пана. Трэба раб?ць гэта па-сапра?днаму, а не на словах. Адносна ?чынка? – м?ра, з’я?ляецца алеем, як? выкарыто?ва?ся, каб з любо?ю намасц?ць цела Езуса, знятае з крыжа. Пан радуецца, кал? мы клапоц?мся пра целы, пазначаныя пакутам?, пра Яго самае слабое цела, цела тых, хто заста?ся ззаду...”, - сказа? Святы Айцец.
