?тальянск? тэолаг пра С?нод: знайшлося месца для розных галасо?
Ян Гл?нск?
Пастыр арх?дыяцэз?? К’ец?-Васта на старонках часоп?са Avvenire звярну? увагу на тое, што с?надальнасць з’я?ляецца “камун?яй, якая яднае вучня? Уваскрослага, цэнячы годнасць кожнага ? прыводзячы ? рух дары Духа, удзеленыя кожнаму, каб яны прая?лял?ся праз удзел у супольным шляху ? ? запале м?с?йным усяго Касцёла, без якога н?воднае з’яднанне з Хрыстом не было б а?тэнтычным ? плённым”.
Анал?зуючы працу ?дзельн?ка? пленарнага пасяджэння, ?ерарх адзначы?, што ?бачы? Касцёл, як? выходз?ць насустрач, свабодна выказваецца ? здольны да братэрства. “Перад абл?ччам свету, што неаднойчы складаецца з сумы адасаблення?, як?я часта канфл?ктуюць пам?ж сабой, гэтая дасведчаная супольнасць стала добрай нав?ной пра магчымую любо? як дар, прыняты звыш ? падзелены ? веры”, - дада? ён.
Як падкрэсл?? ?тальянск? тэолаг, свабода выказвання падчас сес?? была сведчаннем пра выразнае адма?ленне ад “самарэферэнтнага ? прым?ты?нага клерыкал?зму, як? – як шмат разо? па?тара? Папа ? апошн?я гады, – крадзе ? хрысц?янскага жыцця свежасць ? а?тэнтычнасць, а таксама вядзе Касцёл да закрытай формы, пазба?ленай душы, пра?ды ? прыгажосц?”.
Праца ? невял?к?х групах, як?я складал?ся з дванаццац? асоб, “дазвол?ла абмяняцца годным уваг? досведам ? развагам? ? размове ? Духу Святым, перажыванай у абсалютнай шчырасц?”. Падчас пленарнага пасяджэння, як дада? арцыб?скуп Фортэ, “знайшлося месца для самых розных галасо?, а досвед жанчын, мужчын, святаро?, свецк?х ? кансэкраваных мог быць прадста?лены без скаванасц? ? бояз? быць незразуметым?”.
“Гэтая свабода ? лёгкасць выказвання мног?м падалася дарам Духа, як? пацвярджа? прагненне Франц?шка зраб?ць Касцёл майстэрняй сапра?днай гуманнасц?, свабодным ад стэрыл?зуючых форм ? практык, здольным прымаць, спадарожн?чаць ? ?нтэграваць розных людзей, як?я часта зведваюць парал?зуючае выключэнне”.
Важнай рысай няда?няга с?нода ?ерарх назва? “адчуванне моцнага закл?ку быць Касцёлам, як? выходз?ць” насустрач, бо “Евангелле з’я?ляецца дарам, як? пабуджае нас перадаваць ?ншым прыгажосць атраманага дару”. “Касцёл без м?с?йнага запалу – мёртвы, як? мае тэндэнцыю замыкацца ? сабе, ажно пакуль не згарыць у самацэлебрацы? або ? страху перад крэпасцю, ачэпленай аблогай. С?надальнасць – гэта камун?я, удзел ? м?с?я. А там, дзе гэтай апошняй не хапала б, астатн?я два вымярэнн? таксама аказал?ся б неэфекты?ным? або нездаровым?”, - упэ?нены арцыб?скуп Бруна Фортэ.
“Касцёл забывае пра сябе не ? тым сэнсе, што не люб?ць сябе як дар, атрыманы ад Пана, але ? тым, што сам дар прынос?ць плён менав?та праз пасвячэнне, каб прыгажосць Божай любов?, ахвяраванай у Езусе Хрысце, дайшла да ?с?х людзей”, - патлумачы? ?ерарх.
