Podaruj Madagaskarowi wod?: apel nuncjusza abp. Tomasza Grysy o wsparcie budowy studni
Tomasz Zielenkiewicz
Susza na Madagaskarze: wyzwania diecezji Tôlagnaro
?Kiedy jeszcze pracowa?em w naszej sta?ej misji przy ONZ, informowano, ?e b?d? takie regiony ?wiata, gdzie z powodu braku opadów i wzrostu temperatury przestanie cokolwiek rosn??. Tak si? sta?o, bo diecezja Tôlagnaro na po?udniowym wschodzie Madagaskaru jest w?a?nie takim miejscem. Ludzie z powodu braku dost?pu do wody albo zacz?li umiera? z g?odu, albo emigrowa? na pó?noc, do stolicy i okolicznych miast” – opowiada arcybiskup.
Skutki tego s? dalekosi??ne, wskazuje hierarcha. Po pierwsze spo?eczne, ale te? wp?ywaj?ce na Ko?ció? i ewangelizacj?. ?W tym regionie jest stosunkowo niewiele powo?ań, co jest pewnym ewenementem na Madagaskarze, poniewa? generalnie jest ich bardzo du?o. Teoretycznie biskup móg?by zaprosi? do wspó?pracy ksi??y i siostry zakonne z innych regionów. Tylko jak ich zaprosi?, skoro nie ma tam pr?du ani wody?” – dodaje arcybiskup. ?St?d zrodzi?a si? my?l w?a?nie o studniach, niekoniecznie g??binowych. Pewnie wi?kszo?? takich b?dzie, ale je?li woda b?dzie na p?ytszej g??boko?ci, to by? mo?e zwyk?e wystarcz?. Przy studniach powstan? parafie. B?dzie to przede wszystkim impuls do ewangelizacji” – zaznaczy? nuncjusz.
Studnie jako szansa na odrodzenie spo?eczne i ewangelizacyjne
Przy parafiach powstaj? szko?y, przychodnie, punkt pomocy spo?ecznej i – jak dodaje rozmówca Radia Watykańskiego – zacznie si? normalne ?ycie. Biskup diecezji Tôlagnaro wyznaczy? 18 miejscowo?ci, chocia? liczba mo?e jeszcze ulec zmianie. Na miejsce uda?a si? pierwsza ekipa, która wykonuje pomiary, gdzie mo?na wybudowa? studnie. Dlaczego to musi by? od razu 18 studni? ?Dlatego, ?e ?eby tam w ogóle dojecha? po kiepskich malgaskich drogach potrzeba od trzech do czterech dni, a je?li wzi?? pod uwag?, ?e trzeba tam przemie?ci? ci??ki sprz?t, to potrzebny jest przynajmniej tydzień, a nikt tam nie b?dzie jecha? po to, ?eby wierci? jedn? czy dwie studnie” – wyja?nia arcybiskup Grysa. Teren diecezji Tôlagnaro jest stosunkowo du?y, ale s?abo zaludniony. S? tam niewielkie skupiska ludzi, po dziesi?? rodzin. Dlatego, jak mówi abp Grysa, nikt nie zdecyduje si? poprowadzi? kosztownej operacji po?o?enia rur w tym miejscu.
Dziedzictwo misyjne: od lazarystów po wspó?czesno??
Tôlagnaro, znane jest równie? jako Fort-Dauphin. To w?a?nie tam portugalski podró?nik Paulo Dias de Novais i pó?niej francuskie misje kolonialne, w tym wys?ane przez kardyna?a Richelieu w XVII wieku, zak?adali przyczó?ki i prowadzili dzia?ania kolonizacyjne. Fort-Dauphin by? jednym z najwa?niejszych punktów francuskiej obecno?ci na Madagaskarze w tamtym czasie.
?w. Wincenty a Paulo mia? po?redni zwi?zek z Madagaskarem, poniewa? to w?a?nie za?o?one przez niego zgromadzenie wysy?a?o misjonarzy do pracy w ró?nych regionach ?wiata, w tym na Madagaskar. W po?owie XVII wieku dotarli tam lazary?ci. ?S? tu obecni do tej pory, s? tu te? siostry szarytki. To s? w?a?ciwie jedyne dwa zgromadzenia, które jeszcze wytrzymuj? w tych warunkach. Z kolei wikariuszem generalnym diecezji jest Polak, te? lazarysta, ks. Kazimierz Bukowiec” – dodaje arcybiskup.
?Gdy nie ma pr?du, mo?na jeszcze sobie jako? radzi?, ?aduj?c ogniwa s?oneczne w ci?gu dnia, jednak bez wody ?ycie nie jest mo?liwe. Dlatego zach?cam do wsparcia zbiórki. Pieni?dze mo?na wp?aca? na moje konto, pracy podj?? si? in?ynier z Polski i pierwsze prace pomiarowe zosta?y ju? wykonane” – podsumowuje arcybiskup.
Wsparcie dla projektu:
Ktokolwiek chcia?by wesprze? ten projekt mo?e kontaktowa? si? z ksi?dzem arcybiskupem: t.grysa@diplomat.va
(Autor jest pracownikiem Polskiego Radia S.A. w likwidacji)
Dzi?kujemy, ?e przeczyta?a?/e? ten artyku?. Je?li chcesz by? na bie??co zapraszamy do zapisania si? na newsletter klikaj?c tutaj.
