蜜桃交友

?Ich stan psychiczny jest straszny, okropny. Kiedy id? na przyk?ad do ich domów, gdzie teraz przebywaj?, i próbuj? udzieli? im pomocy, da? troch? jedzenia, ubrań, widz? ludzi, którzy przybyli tu tylko z jedn? par? butów, poniewa? byli atakowani, ostrzeliwani i nawet nie próbowali bra? nic na zmian?. Nie mieli na to czasu. Uciekali w wielkim po?piechu, gdy? ich napadni?to. Wiele osób nie mog?o zabra? ze sob? dyplomów czy za?wiadczeń, ?e gdzie? pracowali, dlatego teraz bardzo trudno jest im udowodni? swoje, np. dziesi?cioletnie, do?wiadczenie zawodowe lub wykszta?cenie – mówi kobieta. – To nie tylko biedni ludzie, którzy pozostawali bezrobotni przez d?ugi czas, maj? obecnie bardzo z?e warunki ?ycia. Pomagam rodzinie wysoko postawionych niegdy? lekarzy. Ich dzieci studiowa?y. Chodzi tutaj o bardzo wysoki poziom wykszta?cenia oraz ?ycia w Górskim Karabachu. Ale teraz nie maj? nic i s? zawstydzeni, zdezorientowani, bardzo nieszcz??liwi, maj? depresj?. Na przyk?ad kobieta powiedzia?a, ?e naprawd? potrzebuje terapeuty, poniewa? nie mo?e spa? ju? od wielu dni. Oni cz?sto maj? nie tylko problemy psychiczne, ale tak?e fizyczne. Czasem wida? w napotkanych osobach, gdy si? z nimi rozmawia, ?e zbiera im si? na p?acz. Ci ludzie s? gotowi p?aka? w ka?dej minucie ze wspomnianych powodów. I czujesz, i? b?d? p?aka?: nawet je?li teraz nie p?acz? przed tob?, wiesz, ?e to si? stanie.“

?Maj? wiele obaw. I to nie tylko oni, ale wszyscy ludzie w Armenii, ka?dy z nas ma wiele obaw. Po pierwsze, l?kamy si? kolejnego ataku wojskowego ze strony Azerbejd?anu. Bo odnotowano ju? w ostatnich dniach dwa przypadki wymiany ognia. Wi?c pierwszym strachem jest prawdopodobna napa?? wojskowa ze strony Azerbejd?anu i powi?zana z tym mo?liwa wielka wojna, w któr? mo?e si? wmiesza? Turcja. Cz??? ludzi obawia si? tego najgorszego koszmaru. Ci ludzie odczuwaj? l?k, ?e dotychczasowe wydarzenia to nie wszystko, co ich jeszcze spotka. Cz?sto widzieli oni ju? trzy wojny w swoim ?yciu i chcieliby, aby do tego ju? nie dochodzi?o, jednak czuj?, i? mo?e si? tak sta?, i? to nie koniec, a to, co nadchodzi, b?dzie gorsze – zauwa?a Christina Petrosyan. Po drugie obawiaj? si?, ?e pozostan? w obecnym stanie a? do ?mierci. Ale te obawy nie s? a? tak du?e, bo nasz naród zaczyna od zera, nie poddaje si? i tworzy swoje nowe ?ycie. I nawet kiedy mówi? «zm?czy?y nas bardzo wojny, zm?czy?o nas rozpoczynanie od zera za ka?dym razem, gdy to si? dzieje», po prostu kontynuuj? prac? i po prostu buduj? swoje nowe domy. Wi?c najwi?kszy strach to, ?e nie widzieli jeszcze najgorszego, nawet teraz.“