Papie? do duchowieństwa: s?u?ba powinna wi?za? si? ze ?wiadectwem

PAPIE?

Papie? do duchowieństwa: s?u?ba powinna wi?za? si? ze ?wiadectwem

?Wasza misja polega na ofiarowaniu blisko?ci i pocieszenia, które s? niczym ?wiat?o nieustannie p?on?ce po?ród wielu ciemno?ci” – powiedzia? Papie? podczas spotkania z duchowieństwem, osobami konsekrowanymi oraz seminarzystami w katedrze, w Kinszasie. Nawi?zuj?c do dzisiejszego ?wi?ta Ofiarowania Pańskiego, stwierdzi?, ?e trzymanie w ramionach Jezusa na wzór Symeona, aby mie? Go przed oczami i w sercu stanowi o sensie ?ycia kap?ańskiego oraz zakonnego.

Krzysztof O?dakowski SJ – Watykan

Ojciec ?wi?ty zwróci? uwag?, ?e wy?wi?ceni szafarze i osoby konsekrowane zostali powo?ani do s?u?enia ludowi jako ?wiadkowie Bo?ej mi?o?ci, aby przez nich Pan udziela? namaszczenia olejem pocieszenia i nadziei. Ta misja polega na byciu znakiem obecno?ci Chrystusa, Jego bezwarunkowej mi?o?ci, przebaczenia, poprzez które chce nas pojedna? ze sob? oraz wspó?czucia stanowi?cego wyraz troski o ubogich. Franciszek zauwa?y?, ?e duchowni i osoby konsekrowane wci?? staj? wobec wyzwań i pokus do pokonania. Tutaj wskaza? na duchow? przeci?tno??, ?wiatow? wygod? i powierzchowno??. Lekarstwem na pierwsz? z nich jest modlitwa osobista. Chodzi nie tylko modlitw? rytualn? przypisan? do stanu, ale przede wszystkim o modlitw? p?yn?c? prosto z serca. Ona usuwa nas z centrum, otwiera na Boga, stawia na nogi, powierza nas w Jego r?ce. Drugim wyzwaniem wymienionym przez Papie?a jest przezwyci??enie pokusy wygodnego, ?wiatowego ?ycia.

Papie?: nie b?d?my biurokratami ducha

?Ze ?wiatowo?ci?, zw?aszcza w kontek?cie ubóstwa i cierpienia, wi??e si? wielkie zagro?enie: ryzyko wykorzystywania posiadanej roli do zaspokojenia w?asnych potrzeb i wygód. To smutne, doprawdy bardzo smutne, gdy koncentrujemy si? na sobie i stajemy si? zimnymi biurokratami ducha – zaznaczy? Franciszek. – Wtedy, zamiast s?u?y? Ewangelii, troszczymy si? o zarz?dzanie finansami i prowadzenie jakiego? op?acalnego dla nas interesu. Czym? skandalicznym jest, gdy dzieje si? tak w ?yciu kap?ana lub zakonnika, którzy, wprost przeciwnie, powinni by? wzorami wstrzemi??liwo?ci oraz wewn?trznej wolno?ci. Jak?e wspania?e jest natomiast utrzymywanie czysto?? intencji i bycie wolnym od uk?adów finansowych, rado?nie przyjmuj?c ewangeliczne ubóstwo, a tak?e pracuj?c u boku ubogich! A jak?e pi?knie by? wyrazistym w prze?ywaniu celibatu jako znaku ca?kowitej dyspozycyjno?ci wobec królestwa Bo?ego!“

Ojciec ?wi?ty zwróci? nast?pnie uwag? na potrzeb? przezwyci??ania pokusy powierzchowno?ci. Trzeba dba? o sta?? formacj? duchow? i teologiczn?. To wi??e si? ze zobowi?zaniem do wchodzenia w centrum tajemnicy chrze?cijaństwa, do pog??biania doktryny, do studiowania oraz rozwa?ania S?owa Bo?ego; a jednocze?nie do pozostawania otwartymi na niepokoje naszych czasów, coraz bardziej z?o?one pytania naszej epoki, aby zrozumie? ?ycie i potrzeby osób. Franciszek przypomnia?, ?e s?u?ba ludowi Bo?emu pozostaje skuteczna tylko wtedy, gdy ??czy si? ze ?wiadectwem bycia znakiem obecno?ci Jezusa, który przemierza ulice tego kraju i dotyka ?ycia ludzi oraz ran ich cia?a. Nast?pnie przytoczy? s?owa przys?owia znanego w Kongu: ?Wiatr nie ?amie tego, co potrafi si? ugi??” i doda?, ?e historia wielu ludów Afryki zosta?a nagi?ta oraz okaleczona przez rany i przemoc, dlatego naturalnym pragnieniem wyp?ywaj?cym z serca jest, ?eby ju? nigdy wi?cej nie trzeba by?o poddawa? si? arogancji silniejszego, aby ju? nie opuszcza? g?owy pod jarzmem niesprawiedliwo?ci.

Papie?: nie dajmy si? z?ama? wiatrom podzia?ów

?Istnieje pochylanie si?, które nie jest synonimem s?abo?ci, bycia tchórzliwym, nie, lecz synonimem mocy, zatem oznacza bycie elastycznym, przezwyci??anie sztywno?ci; oznacza to piel?gnowanie cz?owieczeństwa gotowego do przyjmowania nauki, które nie zamyka si? w gniewie i niech?ci; oznacza bycie gotowym, ?eby pozwoli? sobie na zmian?, nie trzymaj?c si? kurczowo swoich idei i stanowisk. Je?li pokornie sk?aniamy g?ow? przed Bogiem, to On czyni nas podobnymi do siebie, czyni?cymi mi?osierdzie – podkre?li? Papie?. – Kiedy trwamy potulnie w r?kach Boga, On nas kszta?tuje i czyni nas lud?mi pojednanymi, którzy umiej? si? otworzy? i prowadzi? dialog, przyj?? i przebaczy?, wla? rzeki pokoju na ja?owe stepy przemocy. I dlatego, gdy z impetem wiej? wiatry konfliktów i podzia?ów, ci ludzie nie dadz? si? z?ama?, bowiem s? nape?nieni Bo?? mi?o?ci?. B?d?cie tacy tak?e i wy: gotowi uczy? si? od Boga mi?osierdzia, nigdy nie z?amani przez wiatry podzia?ów.“

Na zakończenie Papie? raz jeszcze wezwa? ksi??y i osoby konsekrowane do bycia zwiastunami Bo?ego pocieszenia i radosnymi ?wiadkami Ewangelii, prorokami pokoju w spirali przemocy, uczniami Mi?o?ci, gotowymi leczy? rany ubogich oraz cierpi?cych.

Dzi?kujemy, ?e przeczyta?a?/e? ten artyku?. Je?li chcesz by? na bie??co zapraszamy do zapisania si? na newsletter klikaj?c tutaj.

Tematy