Papie?: rozpocznijmy podró? powrotn? do Boga

PAPIE?

Papie?: rozpocznijmy podró? powrotn? do Boga

?Pocz?tkiem powrotu do Boga jest uznanie, ?e Go potrzebujemy, ?e potrzebujemy mi?osierdzia. To jest w?a?ciwa droga, droga pokory” – powiedzia? Papie? w homilii inauguruj?cej Wielki Post. ?Ile? to razy, zabiegani czy oboj?tni, mówili?my Jemu: Panie, przyjd? do Ciebie pó?niej... Dzi? nie mog?, ale jutro zaczn? si? modli? i uczyni? co? dla innych” – stwierdzi? Franciszek. Zaznaczy?, ?e teraz Bóg apeluje do naszych serc. W ?yciu zawsze b?dziemy mieli co? do zrobienia i b?dziemy formu?owa? ró?ne wymówki, ale teraz nadszed? czas, by powróci? do Boga.

Krzysztof O?dakowski SJ – Watykan

Ojciec ?wi?ty zwróci? uwag?, ?e Droga Wielkiego Postu jest wyj?ciem z niewoli ku wolno?ci. T? drog? cz?sto utrudniaj? nasze niezdrowe przywi?zania, utrwalone nawyki i wady, pragnienie zdobywania pieni?dzy oraz uwiedzenie pozorami, a tak?e parali?uj?ce narzekanie. Aby pielgrzymowa?, powinni?my zdemaskowa? te z?udzenia.

S?owo Bo?e podsuwa nam propozycje podró?y powrotnych. Pierwsz? z nich jest zwrócenie si? do Ojca. Jeste?my dzie?mi, które ci?gle upadaj?, Jeste?my jak ma?e dzieci, które próbuj? chodzi?, ale upadaj? na ziemi? i musz? by? za ka?dym razem podnoszone przez tatusia. To przebaczenie Ojca zawsze stawia nas z powrotem na nogi: Bo?e przebaczenie, spowied?, jest pierwszym krokiem naszej drogi powrotnej.

Franciszek zauwa?y?, ?e powinni?my powróci? tak?e do Jezusa. Uczyni? jak ów tr?dowaty, który po swoim uzdrowieniu wróci?, aby Mu podzi?kowa?. Potrzebujemy uzdrowienia Jezusa, powinni?my przedstawi? Mu nasze rany i powiedzie?: ?Jezu, jestem tu przed Tob?, z moim grzechem, z moj? n?dz?. Ty jeste? lekarzem, Ty mo?esz mnie uwolni?. Uzdrów moje serce”.
Papie? wskaza? równie? na potrzeb? powracania do Ducha ?wi?tego. Popió? na naszych g?owach przypomina nam, ?e jeste?my prochem i w proch si? obrócimy. Ale na ten nasz proch Bóg tchn?? swojego Ducha ?ycia. Nie mo?emy zatem ?y?, goni?c za prochem, za rzeczami, które s? dzi?, a jutro znikn?. On jest Dawc? ?ycia, Ogniem, który sprawia, ?e nasze prochy zmartwychwstaj?. Powró?my do modlitwy do Ducha ?wi?tego, odkryjmy na nowo ogień uwielbienia, który spala popio?y narzekań i rezygnacji.

Papie? – Jezus zst?pi? w nasz grzech i w nasz? ?mier?

?Ta nasza podró? powrotu do Boga jest mo?liwa tylko dlatego, ?e wcze?niej On odby? swoj? podró? w nasz? stron?. Inaczej nie by?oby to mo?liwe. Zanim przyszli?my do Niego, On zst?pi? do nas. On nas poprzedzi?, wyszed? nam na spotkanie. Dla nas zszed? ni?ej, ni? mogli?my to sobie wyobrazi?: sta? si? grzechem, sta? si? ?mierci?. Pawe? nam przypomina: «On to [Bóg] dla nas grzechem uczyni? Tego, który nie zna? grzechu» (2 Kor 5, 21). Aby nie zostawi? nas samymi i towarzyszy? nam w naszym pielgrzymowaniu, zst?pi? w nasz grzech i nasz? ?mier?, dotkn?? grzechu, dotkn?? naszej ?wierci. Zatem nasza podró? jest pozwoleniem, aby wzi?to nas za r?k? – podkre?li? Papie?. – Ojciec, który wzywa nas do powrotu, to Ten, który opuszcza dom, aby nas szuka?; Pan, który nas uzdrawia, to Ten, który pozwoli? si? zrani? na krzy?u; Duch, który sprawia, ?e zmieniamy nasze ?ycie, to Ten, który tchnie z moc? i ?agodno?ci? na nasz proch.“

Ojciec ?wi?ty przypomnia? o dzisiejszym b?aganiu aposto?a: ?pojednajcie si? z Bogiem” (w. 20). Nawrócenie serca, wraz z gestami i praktykami, które je wyra?aj?, jest mo?liwe tylko wtedy, gdy wychodzi si? od uprzedzaj?cego dzia?ania Boga. To nie nasze zdolno?ci i zas?ugi, z którymi trzeba si? obnosi?, sprawiaj?, ?e wracamy do Niego, ale Jego ?aska, na któr? powinni?my si? otworzy?. Jezus powiedzia? nam to jasno w Ewangelii: tym, co czyni nas sprawiedliwymi, nie jest sprawiedliwo??, któr? praktykujemy wobec ludzi, ale nasza szczera relacja z Ojcem.

Papie? – w bolesnych wyrwach ?ycia czeka na nas Bóg

?Wielki Post jest pokornym zst?pieniem w g??b siebie i ku innym. Jest to zrozumienie, ?e zbawienie nie jest wspinaniem si? dla chwa?y, ale uni?eniem si? z mi?o?ci. To czynienie siebie ma?ymi. W tej podró?y, aby nie zgubi? kursu, stańmy przed krzy?em Jezusa: jest on milcz?c? katedr? Boga. Patrzmy ka?dego dnia na Jego rany; rany, które zaniós? On do Nieba i pozwoli? je zobaczy? Ojcu, ka?dego dnia, w swojej modlitwie wstawienniczej. Ogl?dajmy codziennie jego rany. Na tym forum rozpoznajemy nasz? pustk?, nasze niedostatki, rany zadane przez grzech, ciosy, które nam zaszkodzi?y. A jednak w?a?nie tam widzimy, ?e Bóg nie wytyka nas palcem, ale szeroko otwiera przed nami swoje r?ce. Jego rany s? dla nas otwarte i w nich zostali?my uzdrowieni (por. 1 P 2,25; Iz 53,5). Uca?ujmy je, a zrozumiemy, ?e w?a?nie tam, w najbardziej bolesnych wyrwach ?ycia, czeka na nas Bóg ze swoim nieskończonym mi?osierdziem – podkre?li? Papie?. – Poniewa? tam, gdzie jeste?my najbardziej bezbronni, gdzie najbardziej si? wstydzimy, On wyszed? nam na spotkanie. A teraz, kiedy wyszed? nam na spotkanie, zaprasza nas, by?my do Niego powrócili, ?eby na nowo odkry? rado?? bycia mi?owanymi.“

Dzi?kujemy, ?e przeczyta?a?/e? ten artyku?. Je?li chcesz by? na bie??co zapraszamy do zapisania si? na newsletter klikaj?c tutaj.

Tematy