蜜桃交友

Krzysztof Bronk - Watykan

W wywiadzie dla amerykańskiego portalu What We Need Now dzieli si? on w?asnym do?wiadczeniem nawrócenia, poniewa? wiar? katolick? przyj?? dopiero w wieku 19 lat. Przyznaje, ?e dla niego zasadnicze znaczenie mia?o odkrycie liturgii Ko?cio?a. ?Uderzy? mnie czysty obiektywizm celebrowanego misterium i z ulg? odkry?em, ?e istnieje pedagogika modlitwy, za któr? mog? pod??a?”.

G?ówna przeszkoda to autoafirmacja

Podkre?la on, ?e nawrócenie jest zasadniczo ?odwróceniem si?”. Zaczyna si? od zakwestionowania samego siebie i od intymnego poczucia, ?e gdzie?, w jaki? sposób jestem wezwany do czego? wi?cej, do ?ycia inaczej. Jak zaznacza norweski biskup konwertyta, g?ówn? przeszkod? na tej drodze nawrócenia jest autoafirmacja, swoista duchowa g?uchota, która sprawia, ?e s?ysz? tylko to, co mnie afirmuje, potwierdza. W ten sposób cz?owiek pozostaje uwi?ziony w samym sobie, odcina si? od innych, kultywuje swój subiektywny ?wiatopogl?d. Mówi?c obrazowo, wy??cza odbiornik i tylko nadaje, czy to w wewn?trznych monologach, czy te? w mediach spo?eczno?ciowych. Natomiast nawrócenie wymaga autotranscendencji. Dlatego podstawowym wyzwaniem dla konwertytów jest uznanie idea?u i podporz?dkowanie mu w?asnych relacji i wyborów w taki sposób, aby odpowiada?y temu idea?owi i pomaga?y si? do niego zbli?a?.

Ewangelizacja to konkretne zadania

Zdaniem norweskiego biskupa radykalna sekularyzacja, jakiej poddane zosta?y w ostatnich dziesi?cioleciach kraje skandynawskie jest szans?, by przedstawi? Ewangeli? w ca?ej jej nowo?ci, aby by?a odbierana jako nowa i ?wie?a. Jest to wielkie i radosne wyzwanie dla ?yj?cych tam katolików. Obejmuje ono ró?ne zadania, które musz? by? realizowane jednocze?nie. ?Musimy znale?? sposoby przekazywania autentycznego nauczania katolickiego; musimy nauczy? ludzi si? modli?, pozwalaj?c im odkry? bogactwo liturgii; musimy pokaza?, ?e katolicy maj? konstruktywny, atrakcyjny wk?ad w polityk? i kultur?; i musimy ukonkretni? nasz? wiar? w pos?udze charytatywnej, poniewa? chocia? Norwegia jest krajem zamo?nym, to jednak nie brakuje ludzi potrzebuj?cych”.

Pytania po synodzie

Zapytany o znaczenie synodalno?ci, bp Varden przypomnia?, ?e ?synodos” to dos?ownie wspólna droga. Samo bycie w drodze nie jest jeszcze warto?ci?, musimy wiedzie?, dok?d zmierzamy. Dla chrze?cijan s?owo droga ma szczególne znaczenie, poniewa? tym s?owem pierwotni chrze?cijanie okre?lali Ko?ció?. Byli oni postrzegani jako zwarta grupa, która pod??a?a inna drog? ni? wi?kszo?? ludzi. ?Teraz, gdy formalny synod najwyra?niej dobieg? końca – doda? bp Varden – mo?emy spojrze? wstecz na jego osi?gni?cia i zapyta?: Czy jestem wzmocniony w moim postanowieniu, by ca?ym sercem pod??a? drog? Chrystusa? Je?li tak, to czy b?d? j? realizowa? poprzez pe?niejsze zaanga?owanie w mojej parafii lub wspólnocie? Czy nasza droga jest rozpoznawalnie ró?na od drogi ?wiata? Czy pod??amy ni? na warunkach Chrystusa, to znaczy id?c tak, jak On szed?, bior?c swój w?asny krzy??”