蜜桃交友

Ks. Arkadiusz Nocoń - Watykan

Pismo ?wi?te nie przekaza?o nam o nich ?adnej wiadomo?ci. W ?yciu Maryi i Jezusa byli oni jednak kim? bardzo wa?nym, kim?, kogo kochali i od kogo wiele si? nauczyli. Dla nas pozostaj? jednak nieznani, pozostaj?, u?ywaj?c terminologii filmowej, ?mistrzami drugiego planu”, czyli w cieniu g?ównych postaci, ale nieodzowni. 

Jedyne wiadomo?ci na ich temat czerpiemy z tzw. apokryfów, pism, których Ko?ció? nie uzna? za natchnione, ale nie odmawia im pewnej warto?ci. Najstarsze apokryfy mog? bowiem zawiera? ziarna prawdy przekazane przez tradycj? ustn?. Z apokryfów tych dowiadujemy si?, ?e Anna pochodzi?a z Betlejem i nale?a?a do pokolenia Lewiego. W wieku 24 lat po?lubi?a Joachima, który mieszka? w Nazarecie i by? z rodu Dawida. W taki oto sposób matka Jezusa – Maryja, pochodzi?a jednocze?nie z rodu kap?ańskiego (Lewiego) i z rodu królewskiego (Dawida). Bardzo d?ugo, bo przez dwadzie?cia lat rodzice Maryi byli bezdzietni, doznaj?c z tego powodu wielu upokorzeń: brak potomstwa uwa?ano bowiem za hańb?. Wytrwa?a modlitwa Joachima i Anny zosta?a jednak wys?uchana. W wieku 44 lat Anna powi?a Maryj?. Joachim nied?ugo cieszy? si? córk?, zmar?, gdy by?a jeszcze dzieckiem. Anna z kolei do?y?a wieku s?dziwego, ja?niej?c pobo?no?ci? i licznymi cnotami.

?w. Anna z córk? Maryj?. Jerozolima (s. Amata J. Nowaszewska CSFN)

Z homilii ?w. Jana Damasceńskiego o Narodzeniu Naj?wi?tszej Maryi Panny: ?O szcz??liwi ma??onkowie, Joachimie i Anno! Wam d?u?ne s? wszelkie stworzenia. (…) W taki sposób prowadzili?cie swe ?ycie, aby mi?e by?o Bogu oraz godne Tej, która z was si? narodzi?a. Przez wasze ?wi?te i czyste ?ycie wydali?cie na ?wiat per?? dziewictwa, (…) wydali?cie na ?wiat Córk? doskonalsz? od Anio?ów, która jest teraz Królow? Anio?ów. O najpi?kniejsza i najs?odsza Dziewico, Córko Adama i Matko Boga! B?ogos?awieni ojciec Twój i matka! B?ogos?awione r?ce, które Ci? nosi?y! B?ogos?awione usta twoich rodziców, okrywaj?ce Ci? czystymi poca?unkami!” (Homilia 6, fragm.)

Joachim i Anna przez dwadzie?cia lat modlili si? o potomstwo i mog? by? wzorem modlitwy wytrwa?ej, takiej, która nie traci nadziei, gdy Bóg ?nie wys?uchuje” naszych pró?b. Wys?uchuje bowiem na pewno, ale spe?nia tylko te, które s?u?? naszemu zbawieniu: ?modlitwy id? i wracaj?, i nie ma niewys?uchanej” (Cyprian Kamil Norwid). Nieznany autor z II wieku: ?Nie ulegajmy wi?c zniech?ceniu widz?c bezbo?nych w pomy?lno?ci, a s?ugi Bo?e w utrapieniu. (...) Nikt spo?ród sprawiedliwych nie otrzyma? natychmiastowej odp?aty, ale czeka? na ni?. Gdyby Bóg natychmiast wynagradza? sprawiedliwych, mieliby?my do czynienia z rodzajem handlu, w którym nie by?oby miejsca na uwielbienie. Nasza ?wi?to?? by?aby pozorna, gdy? w rzeczywisto?ci pod??aliby?my za natychmiastow? korzy?ci?, a nie za pobo?no?ci?”.

By? taki spektakl ?Drewniany talerz” Edmunda Morrisa. Historia dziadka, który mieszka? z rodzin?. Troch? zrz?dzi?, ale fizycznie by? sprawny. Czasem tylko rozla? zup? albo st?uk? talerz. Dali mu wi?c taki drewniany, niet?uk?cy. Po jakim? czasie, mimo wszystko, postanowili umie?ci? go w domu starców. Chcia? zabra? z sob? ten talerz, ale wnuczka, z któr? by? zwi?zany, prosi?a, aby jej go zostawi?: ?na pami?tk?, bym wiedzia?a, co mam zrobi? z rodzicami, gdy si? zestarzej?”.

Trwaj? wakacje. W górach lub nad morzem szukamy si? i schronienia przed upa?ami. W naszych domach pozostaj? na ogó? jedynie dziadkowie. Ci mniej sprawni oddawani s? czasem do hospicjów ?na przechowanie”. I w?a?nie teraz, w samym ?rodku lata, w osobie Joachima i Anny, Ko?ció? proponuje nam pewien idea? ?ycia rodzinnego, przyk?ad zdrowych obyczajów i rodzinnych relacji. Daje nam ich jako wzór, ale tak?e jako... rachunek sumienia z naszego szacunku i mi?o?ci wzgl?dem starszych.