Patron Dnia: ?wi?ty Barnaba, ?Syn Pocieszenia”
Ks. Arkadiusz Nocoń - Watykan
By? ?ydem pochodz?cym z Cypru. Do Jerozolimy przyby?, aby pog??bi? swoj? wiedz? religijn?. Zafascynowany nauczaniem aposto?ów przyj?? chrzest i do??czy? do ich grona. Jako gorliwy uczeń Chrystusa odznacza? si? g??bok? wiar? i dobroci? serca. By? jednym z pierwszych, którzy przyjmuj?c nauk? Chrystusa sprzedali swoj? ziemi?, a pieni?dze z?o?yli u stóp aposto?ów (por. Dz 4, 36-37), by w ten sposób wyrazi? wdzi?czno?? Bogu za dar wiary. Mimo, ?e nie zosta? bezpo?rednio powo?any przez Jezusa, cieszy si? tytu?em aposto?a.
To w?a?nie Barnaba odegra? w ?yciu Paw?a decyduj?c? rol?. Pozostali uczniowie nie dowierzali mu bowiem, pomni z?a, które wyrz?dzi? Ko?cio?owi. Barnaba przekona? ich, aby przyj?li go do swojego grona. Aposto?owie podali mu wi?c prawic?, ale poniewa? mia? zbyt wielu wrogów w Jerozolimie, wys?ali go do rodzinnego Tarsu. Tam, po raz drugi, pomóg? mu Barnaba. Uda? si?, by odszuka? zapomnianego i bez apostolskich sukcesów Paw?a i uczyni? z niego Aposto?a Narodów. Razem b?d? g?osi? Ewangeli? w Antiochii, razem wyrusz? w pierwsz? podró? misyjn? do Azji Mniejszej. Niestety, tu? przed drug? podró?? misyjn?, drogi przyjació? si? rozesz?y. Gdy Barnaba chcia? zabra? ze sob? swego krewnego – Marka, Pawe? ?prosi?, aby nie zabiera? tego, który odszed? od nich w Pamfilii i nie bra? udzia?u w ich pracy. Dosz?o wi?c do ostrego starcia, tak, ?e si? rozdzielili” (Dz 15, 38-39).
Barnab? prawdopodobnie zabola?o, ?e jego krewny Marek, po wycofaniu si? z pierwszej podró?y misyjnej, nie otrzyma? od Paw?a drugiej szansy. Obydwaj wi?c, Barnaba i Marek, udali si? na Cypr, gdzie kontynuowali prac? apostolsk?, wzbudzaj?c nienawi?? ?ydów, z powodu których Barnaba zosta? pojmany i ukamienowany na rodzinnej wyspie ok. 60 roku.
W?a?ciwe imi? Barnaby brzmia?o – Józef. Przydomek Barnaba, po aramejsku ?Syn Pocieszenia”, nadali mu aposto?owie, gdy? mia? szczególny dar pocieszania zasmuconych. Dla ?ydów imi? oznacza?o cech? lub zadanie do spe?nienia, st?d Abraham, to ?ojciec wielu narodów”, a Moj?esz to ?ten, który zosta? wyci?gni?ty z wody”. Podobnie by?o u dawnych S?owian: Lubomir mia? ?mi?owa? pokój”, a Niemir ?sia? niezgod?”.
Jakie znaczenie maj? imiona w chrze?cijaństwie i dlaczego na chrzcie ?wi?tym nadaje si? imi? dzieciom? Przede wszystkim, aby podkre?li?, ?e dla Boga nie jeste?my t?umem, ale kim? wyj?tkowym, przyjacielem, którego wo?a On po imieniu. Wa?ne jest wi?c, aby imi? nadawane na chrzcie nie by?o obce duchowi chrze?cijańskiemu: najlepiej, aby by?o imieniem ?wi?tego, który dla dziecka b?dzie wzorem i opiekunem.
?Surowszy Pawe? i ?agodniejszy Barnaba” – oceni? obydwu aposto?ów ?w. Hieronim. I trudno si? z nim nie zgodzi?, i trudno nie by? wdzi?cznym Bogu za aposto?a z Cypru. Jego dobro?, pogoda ducha i otwarta natura sprawi?y, ?e nie ba? si? ryzyka zaufania, które da?o ?wiatu ?Aposto?a Narodów” – ?w. Paw?a, a nam doskona?? lekcj? pozyskiwania dla Ko?cio?a ?trudnych” pracowników, bo by? mo?e i w naszym otoczeniu s? ludzie z tzw. nieciekaw? przesz?o?ci?. Zamkni?ci w sobie, w swoim ?Tarsie”, czekaj? zgorzkniali i osamotnieni, na ?Synów Pocieszenia”, wspó?czesnych Barnabów, którzy obdarzaj?c ich zaufaniem i daj?c im drug? szans?, przemieni? ich w aposto?ów.
Dzi?kujemy, ?e przeczyta?a?/e? ten artyku?. Je?li chcesz by? na bie??co zapraszamy do zapisania si? na newsletter klikaj?c tutaj.
