Rz?d porzuci?, zosta?y zakonnice – 9 miesi?cy po osuni?ciu ziemi w Ekwadorze
Krzysztof Dudek SJ – Watykan
Siostra Klara-Maria Falzberger regularnie dowozi z Quito pomoc humanitarn?, przyje?d?aj?c wype?nionym po brzegi samochodem. Jak zauwa?a, na miejscu tragedii ludzie nie daj? po sobie pozna?, ?e prze?ywaj? trudne chwile; miejsce ?ez i ?a?oby zaj??a ?niemal nieludzka oboj?tno??”. ?Istnieje tendencja do bagatelizowania tego i mówienia «no có?, w końcu to nic powa?nego, mog?o by? gorzej: wci?? ?yjemy i wszystko jest w porz?dku»” – wskazuje zakonnica, wyja?niaj?c, ?e tak naprawd? nie ma tutaj osoby, która nie straci?aby kogo? bliskiego.
W ramach akcji ratunkowej odkryto 65 cia?; t? operacj? wstrzymano końcem czerwca, tak samo jak pomoc humanitarn? ze strony rz?du. Ludzie wci?? oczekuj? na wskazania urz?dników co do nowego miejsca osiedlenia.
Jak t?umaczy siostra Klara-Maria, wkrótce po katastrofie wi?kszo?? opu?ci?a wiosk?, tak?e wspólnota zakonnic przenios?a si? do pobliskiego miasteczka. Ale wraz z up?ywaj?cym czasem ludzie nie mogli sobie pozwoli? na wynajem czy te? korzysta? z go?cinno?ci innych i stopniowo powracali do Alausí, oswajaj?c si? z my?l? o ?yciu w cieniu niebezpiecznej góry. Siostry równie? wróci?y i na nowo otworzy?y szko??. ?Mog?yby?my powiedzie?, ?e sytuacja jest naprawd? niebezpieczna, i ?e z tego powodu opuszczamy to miejsce: ale to niemo?liwe, […] to oznacza?oby jakby zdradzenie tutejszych ludzi” – zaznacza siostra Klara-Maria.
Osuni?cia ziemi zdarzaj? si? cz?sto w tym górskim regionie Ekwadoru, jednak nie na tak? skal? jak to z marca. Wiele osób, osiedlaj?c si? na zboczu góry, s?dzi?o wi?c, ?e nawet jak dojdzie do tego typu katastrofy, zd??? na czas uciec ze swych domów.
Dzi?kujemy, ?e przeczyta?a?/e? ten artyku?. Je?li chcesz by? na bie??co zapraszamy do zapisania si? na newsletter klikaj?c tutaj.
