蜜桃交友

Roberto Cetera

Je?li natrafimy na konto s. Orianne, praktycznie nie sposób si? nad ni? nie zatrzyma?, poniewa? ta m?oda zakonnica mo?e si? pochwali?, obok wielkiej kompetencji w pos?ugiwaniu si? mediami i spontanicznego ?adunku ironii, tak?e niezwyk?? mimik? twarzy. Ta ironia nigdy nie jest celem samym w sobie, ale zawsze wyra?a sens duchowy i przypomina o Ewangelii swoim ponad 33 tys. followersom. ?Podj??am ?ycie zakonne, gdy mia?am 27 lat - rozpoczyna s. Orianne - a profesj? z?o?y?am w zgromadzeniu sióstr paulistek dopiero w ubieg?ym roku”.

A jak wygl?da?o twoje ?ycie przedtem?

Prawd? mówi?c, pomys?, aby zosta? zakonnic? nawet w najmniejszym stopniu nie przychodzi? mi do g?owy. Nawrócona na katolicyzm, sp?dzi?am m?odo?? jak wszyscy: studiuj?c, pracuj?c, podró?uj?c, ale te? staraj?c si? wzrasta? w wierze. Na uniwersytecie studiowa?am najpierw antropologi? i stosunki mi?dzynarodowe, a nast?pnie kontynuowa?am nauk? w dziedzinie pedagogiki. Przez rok pracowa?am jako nauczycielka w Anglii, a nast?pnie, po powrocie do Kanady, jako nauczycielka j?zyka francuskiego w przedszkolu. Uda?o mi si? jednak znale?? czas na pomoc w duszpasterstwie m?odzie?y w swojej parafii. Bardzo podoba?a mi si? praca z dzie?mi i m?odzie??. Z czasem zacz??am zdawa? sobie spraw?, ?e istnieje w?ród nich wielki g?ód s?owa i refleksji  duchowej, który zbyt cz?sto pozostaje niezaspokojony. I ten g?ód wzbudza? we mnie pragnienie zrobienia czego? wi?cej, ale jeszcze nie wiedzia?am na czym mia?oby to polega?. A? do czasu, kiedy pewien ksi?dz, któremu zwierzy?am si? z tego niepokoju podczas spowiedzi, zapyta? mnie, czy kiedykolwiek rozwa?a?am mo?liwo?? powo?ania zakonnego. Przyznaj?, ?e te s?owa w tamtym czasie wzbudzi?y we mnie panik?. Ale potem zacz??am si? zastanawia?, czy przypadkiem nie wyra?aj? one prawdziwego zaproszenia Pana do podj?cia ?ycia zakonnego. Poniewa? w Kanadzie mieszka?am w obszarze wiejskim, z dala od du?ych miast, nie by?o wokó? mnie zbyt wielu wspólnot zakonnych. Zacz??am szuka? w internecie i tak trafi?am na paulistki, Córki ?w. Paw?a. Istnieje przecie? ci?g?o?? mi?dzy moj? dzia?alno?ci? duszpastersk? w sieci, a faktem, ?e moje powo?anie zrodzi?o si? dzi?ki sieci!

Jak rozpocz??a? t? cyfrow? dzia?alno?? duszpastersk?? Zosta?a? poproszona o to przez prze?o?onych, czy te? wynika?o to z twoich predyspozycji?

Jako Córki ?w. Paw?a jeste?my wezwane do u?ywania równie? najbardziej nowoczesnych i skutecznych narz?dzi komunikacji, aby dzieli? si? Ewangeli? Jezusa Chrystusa. Oczywi?cie korzysta?am z mediów spo?eczno?ciowych jeszcze przed wst?pieniem do paulistek, tak jak wi?kszo?? m?odych ludzi. Ale wszystkie moje konta by?y prywatne, u?ywa?am ich g?ównie do utrzymywania kontaktów z przyjació?mi i rodzin?. Kiedy pó?niej zosta?am siostr?, zda?am sobie spraw?, ?e Pan zaprasza mnie do oddania ca?ej siebie, w tym mojej osobowo?ci w mediach spo?eczno?ciowych. Po przedyskutowaniu tego z moimi wspó?siostrami postanowi?am zmieni? swoje konta z prywatnych na publiczne i podzieli? si? z ludem Bo?ym moimi przemy?leniami i do?wiadczeniem wiary.   

Twoje filmy s? bardzo oryginalne i ironiczne. Czy to jest wyuczone, czy nale?y do Twojego charakteru?

Niezale?nie, czy wyra?a to ironi?, czy nie, nigdy nie publikuj? niczego, zanim nie poczuj? natchnienia pochodz?cego od Ducha ?wi?tego do podzielenia si? tym, co mam do powiedzenia. Ale to prawda: lubi? podchodzi? do ?ycia z du?ym poczuciem humoru. Jestem równie? przekonana, ?e Bóg tak?e ma du?e poczucie humoru! Mo?na o tym przeczyta? w Pi?mie ?wi?tym. Jednak wyczuwam tak?e potrzeby i cierpienia ludzi, i mam nadziej?, ?e moje filmy wywo?aj? u?miech na ich twarzach, a podpisy pod nimi rozgrzewaj? ich serca.

Gdyby?my zrozumieli, jak bardzo Bóg kocha nas w zwyczajnej rzeczywisto?ci naszego codziennego ?ycia, wygl?da?oby to upe?nie inaczej.

Czy trudno jest przekaza? duchowe przes?anie w kilkusekundowym filmie?

Gdyby?my zrozumieli, jak bardzo Bóg kocha nas w zwyczajnej rzeczywisto?ci naszego codziennego ?ycia, wygl?da?oby to upe?nie inaczej. Moje przes?ania zmierzaj? w?a?nie w tym kierunku: aby ukaza? mi?o?? Boga do ka?dego z nas, mi?o??, która jest ?yciodajna, która pociesza, która otwiera nas na nowo??. To jest w?a?nie Ewangelia. I to w?a?nie staram si? przekaza?.   

Kim s? Twoi followersi?

Ka?dy z nich jest najdro?szym dzieckiem Bo?ym. Jestem bardzo wdzi?czna za t? moj? ma?? «rodzin? spo?eczno?ciow?», która naprawd? modli si? razem. Modl? si? za nich, oni modl? si? za mnie i za siebie nawzajem. W komentarzach, które mo?na przeczyta? pod filmami, wida? t? niezwyk?? i pokorn? wspólnot? modlitewn?. Jest to do?? zró?nicowana grupa m??czyzn i kobiet, od m?odzie?y do 60-latków. Pochodz? z ca?ego ?wiata, z USA, Kanady, ale tak?e z Brazylii, W?och, Libanu i Kenii. To zadziwiaj?ce widzie?, jak Pan dzia?a w ?yciu tych wszystkich ludzi na ca?ym ?wiecie. I wiele si? od nich ucz?. Jestem przekonana, ?e obecno?? chrze?cijan w mediach spo?eczno?ciowych jest bardzo wa?na. Mam niezwyk?y przywilej towarzyszenia wielu ludziom w okresach zw?tpienia, powrotu do modlitwy, nawrócenia. Za ka?dym razem, gdy to si? wydarza, mnie lub której? z moich wspó?sióstr, p?acz? z rado?ci. Ciesz? si? na my?l, ?e Pan u?ywa moich postów - tych zabawnych, ale tak?e tych powa?nych - aby stworzy? bezpieczne ?rodowisko, w którym mo?na pyta?, kwestionowa?, dyskutowa?, uczy? si?, wchodzi? na ?cie?ki mi?o?ci Chrystusa.

Czy w cyfrowej komunikacji religijnej istniej? równie? zagro?enia?  

Media spo?eczno?ciowe maj? niezwyk?? moc docierania do ludzi, których w przeciwnym razie nigdy by?my nie spotkali. Musimy by? zawsze prowadzeni przez Ducha ?wi?tego przy podejmowaniu decyzji, co i jak komunikowa?, i zadawa? sobie pytanie: czy dziel? si? mi?o?ci? w prawdzie? I prawd? w mi?o?ci? Czy wyra?am siebie bez tworzenia podzia?ów? Czy zach?cam do dialogu opartego na wzajemnym szacunku? Powinni?my uwa?a?, aby nigdy nie zamieszcza? przekazów, które stanowi? anty?wiadectwo Ewangelii, poniewa? s? wyra?ane z uraz? lub arogancj?. Poniewa? kiedy robimy te b??dy w realnym ?yciu, maj? one wp?yw najwy?ej na kilka osób, ale je?li pope?niamy je w sieci, oddzia?uj? one negatywnie na setki, a nawet tysi?ce osób. Nak?ada to na nas wielk? odpowiedzialno??, ale wymaga tak?e czujno?ci serca, aby publikowa?, bior?c po uwag?, ?e inni ró?ni? si? od nas.

A zatem jest to powo?anie z?o?one?

Nie. Jak ka?de inne powo?anie chrze?cijańskie, wyp?ywa ono z chrztu w Chrystusie. Równie? w mediach spo?eczno?ciowych jeste?my wezwani do ?ycia w pe?ni w Chrystusie, do wzajemnego oddzia?ywania i rozmowy z innymi. Je?li ?yjemy chrztem w sposób radykalny i rozumiemy, ?e wnosimy Chrystusa tak?e w t? wirtualn? przestrzeń, mo?emy bez wi?kszych trudno?ci stworzy? ?yzny grunt dla spotkań ludzi z Tym, który kocha ich do szaleństwa.