Прва проповед во Великиот пост на кардиналот Канталамеса: Исус
??ас сум лебот на животот; ко? доа?а ка? Мене нема да огладне, и ко? верува во Мене нема да ожедни“.
Во сво?ата прва проповед за Великиот пост, кардиналот Раниеро Канталамеса размислуваше за зборовите на Исус од Евангелието според Иван.
Кардиналот, фра?евец, одржа проповед во петокот на 23 февруари во салата Павле VI во Ватикан. Иако обично доа?а на проповедите на Канталамеса, папата Фра?о – ко? моментално е на духовни вежби – на оваа проповед не присуствуваше.
Словото и Светата Та?на
??ас сум лебот на животот“.
Каде можеме да го прона?деме то? леб, праша кардиналот Канталамеса? Потоа одговори на две места: во Евхаристи?ата и во Светото Писмо.
Во старите времи?а, продолжи то?, Црквата Го препознала присуството на Исус и во Светата Та?на и во Словото. Дури подоцна, на Запад, христи?аните се подели?а: ?Од католичката страна, евхаристиското толкува?е на кра?от станало доминантно... Лутер реагирал спротивно, односно дека лебот на животот е Словото Бож?о“.
Затоа, она што е неопходно, предложи кардиналот Канталамеса, е вра?а?е ?на првобитната синтеза поме?у Словото и Светата Та?на“. То? рече дека за ова може да придонесе ?екуменската клима“ ко?а е поприсутна во последните децении.
Кардиналот Канталамеса исто така истакна дека иако Светото Писмо и Светата Та?на понекогаш се сметаат за спротивности во теологи?ата, тие секогаш мирно коегзистирале во Литурги?ата; од на?раните денови на Црквата, светата Литурги?а ги вклучува и Словото и Евхаристи?ата.
Зрно пченица
Сепак треба да си поставиме ?едноставно праша?е: како То?, Исус, стана леб на животот за нас?“ - рече кардиналот Канталамеса.
Одговорот, истакна кардиналот, се нао?а во Исусовите зборови во Евангелието според Иван: ?Вистина, вистина ви велам, ако зрното пченица не падне на зем?ата и не умре, останува само; но ако умре, дава многу плод“.
Затоа, об?асни то?, не е доволно да се прими лебот на животот; треба да дозволиме и да н? преобрази. Тоа значи прифа?а?е на страда?ето, прифа?а?ето е како ?средство за посветува?е, а не за стврднува?е на срцето, за омраза и приговара?е“.
Прифа?а?е на страда?ето
Кардиналот Канталамеса потоа понуди два конкретни начини на кои можеме да го живееме то? став.
Една од можностите, рече кардиналот, е да прифатиме кога ни противречат и да се откажеме од оправдува?ето и желбата секогаш да бидеме во право. Кога го правиме ова, рече то?, стануваме посветени така што нашето ?само?убие и гордост“ се намалуваат.
Прифа?а?ето на страда?ето, нагласи кардиналот Канталамеса, е исто така важно затоа што води кон заедништво.
Потоа го цитираше свети Августин ко? вели: Како што пченицата мора да се врши, превие, да се сомеле и да се испече пред да стане леб, така и ние христи?аните мораме да поднесеме пост, пока?ание и изложува?е на огнот на Светиот Дух пред да се соединиме во едно тело.