Ангел Господов: Верата не е вистинита ако се заснова на нашите предрасуди
ПАПА ФРА?О
АНГЕЛ ГОСПОДОВ
Плоштад ?Свети Петар“
Недела, 11 август 2024 година
Драги бра?а и сестри, ви посакувам при?атна недела!
Евангелието за денешната Литурги?а (Иван 6,41-51) ни зборува за реакци?ата на ?уде?ците на Исусовата из?ава и зборови: ?Слегов од небото“ (Иван 6 38). Се соблазни?а.
Мрморат ме?у себе: Зар не е Ово? Исус, ?осифовиот син, Чи? татко и ма?ка ги познаваме? Како тогаш Он вели: Слегов од небото.“ (Иван 6,42). И така мрморат. Да обратиме внимание што велат. Тие се уберени дека Исус не може да до?де од небото, затоа што е син на дрводелец и затоа што неговата ма?ка и бра?ата се обични лу?е, лу?е кои ги познаваат, кои во ништо не се издво?уваат од другите, како и многу други. ?Како можеше Бог да се покаже на толку обичен начин?“, си велат. Блокирани се, во нивната вера, од предрасудите за неговото скромно потекло и во исто време блокирани од претпоставката дека немаат што да научат од него. Колку зло прават предрасудите и претпоставките! Спречуваат искрен ди?алог, зближува?е ме?у бра?ата: чува?те се од предрасуди и претпоставки! Тие имаат свои строги шеми и во нивните срца нема место за она што не се вклопува во нив, за она што не можат да го каталогизираат и архивираат на правливите полици на нивната сигурност. И тоа е вистина: многу пати нашите сигурности се затворени, правливи, како стари книги.
Сепак, тоа се лу?е кои го почитуваат законот, даваат милостина, ги почитуваат постите и времето за молитва. Освен тоа, Христос ве?е извршил разни чуда (сп. Иван 2,1-11; 4, 43-54; 5, 1-9; 6, 1-25). Па како сето тоа не им помага да го препознаат како Меси?а!? Зошто не им помага? Затоа што ги извршуваат своите верски обичаи не толку за да го слушаат Господа, туку за да на?дат во нив потврда на она што ве?е го мислат. Затворени се за словото Господово и бараат потврда за сопствените мисли. Тоа го покажува фактот што не се ни мачат да побараат об?аснува?е од Исус: едноставно мрморат ме?у себе против Него (сп. Иван 6,41), како да сакаат да се уверат ме?усебно во она во што се убедени и самите се затвораат, затворени се како во неко?а непробо?на тврдина. И затоа не успеваат да веруваат. Затвореност на срцето: колку само зло прави, колку зло прави!
Добро да обратиме внимание на сето тоа, биде??и понекогаш може да ни се случи истото, во нашиот верски живот и во нашата молитва: да ни се случи, наместо вистински да слушаме што има да ни каже Господ, ние бараме од Него и од другите само потврда за она што го мислиме, за нашите уверува?а, нашите судови, кои се предрасуди. Но, таквиот начин на обра?а?е кон Бога не ни помага вистински да се сретнеме со Него, не ни помага да се отвориме за дарот на неговата светлина и неговата благодат, за да растеме во добрина, да ?а вршиме Неговата вол?а и да ги надминеме затворе?ата и тешкотии. Бра?а и сестри, верата и молитвата, вистинската вера и вистинската молитва, го отвораат, а не затвораат, умот и срцето. Кога ?е сретнете личност чие срце е затворено за молитва, таа вера и таа молитва не се вистинска вера и вистинска молитва.
Затоа, да се запрашаме: дали во мо?от верски живот на верата, навистина сум способен за внатрешна тишина и слуша?е на Бога? Дали сум подготвен да го прифатам неговиот глас надвор од моите шеми и во исто време да ги надминам, со Неговата помош, моите стравови?
Мари?а нека ни помогне со вера да го слушаме Господовиот глас и храбро да ?а вршиме неговата вол?а.
