Ангел Господов: Забавете, застанете, молете за да бидете сочувствителни
ПАПА ФРА?О
АНГЕЛ ГОСПОДОВ
Плоштад Свети Петар недела, 21 ?ули 2024 година
Драги бра?а и сестри, ви посакувам при?атна недела!
Во Евангелието на денешната Литурги?а (Марко 6,30-34) се зборува како апостолите, вра?а??и се од местата каде што биле во послание се собрале околу Исус и Му кажале што направиле. Тогаш им рекол: ?До?дете и вие во осамено место и одморете се малку.” (р. 31). Ме?утоа, народот дознал каде одат и, кога излезе од бродот, Исус наидува на маса народ, ко? го чека, почувствувал сочувство и почнал да ги поучува (сп. р. 34).
Од една страна, значи, повик за одмор, а од друга, сочувство со мноштвото. Ова се две навидум непомирливи работи, но напротив, одат рака под рака: одмор и сочувство. Да се задржиме накратко на то? бином.
Исус е загрижен за уморот на учениците. Можеби ?а сфа?а опасноста ко?а исто така може да се однесува на нашиот живот и апостолат, кога, на пример, ентузи?азмот во извршува?ето на нашето послание, како и улогите и задачите што ни се доверени нè прават жртви на активизам, премногу загрижени за работите кои треба да се направат и резултатите. И тогаш се случува да се вознемириме и да го изгубиме од вид она што е важно, става??и се во опасност да ги исцрпиме силите и да бидеме скршени од заморот на телото и духот. Ова е важно предупредува?е за нашиот живот, за нашето општество, кое често е заробеник на брза?е, но исто така и за Црквата и за пасторалната служба: да се чуваме од диктатурата на зафатеност!
А тоа може да се случи и од огромна потреба во семе?ствата, кога, на пример, таткото е принуден да биде отсутен поради работа за да заработи за живот, па мора да го жртвува времето што инаку би го посветил на семе?ството. Честопати заминуваат рано наутро, додека децата сè уште спи?ат, а се вра?аат доцна навечер, кога ве?е се во кревет. И тоа е соци?ална неправда. Во семе?ствата, татковците и ма?ките треба да имаат време за заеднички моменти со своите деца, за да расте семе?ната ?убов и да не падне во челуста на диктатурата на зафатеност. Да размислиме што можеме да направиме за да им помогнеме на оние кои се принудени да живеат така.
Истовремено, одморот ко? го предлага Исус не е бегство од светот, повлекува?е во личната благососто?ба; туку, во средбата со изгубениот народ, То? чувствува сочувство. И така, учиме од Евангелието дека овие две реалности - одмор и сочувство - се поврзани: само ако научиме да се одмориме, можеме да имаме сочувство. Имено, можно е да се има сочувствителен поглед, ко? знае да ги разбере потребите на другите, само ако нашето срце не го ?аде вознемиреноста на работата, ако знаеме да застанеме и во тишината на обожува?ето да ?а примиме Бож?ата милоста.
Затоа, драги бра?а и сестри, можеме да се запрашаме: дали знам да запрам во моите денови? Дали знам да издво?ам моменти за да бидам со себе и со Господ или секогаш брзам? Дали знаеме како да на?деме парче внатрешна ?пустина“ среде секо?дневната работа и метежот? Да го сфатиме ова како задача, особено сега кога е лето: да се обидеме да забавиме, да застанеме малку да ?а наб?удуваме природата и да поминеме време со оние што ги сакаме, да не го запоставиме ди?алогот со Бога. Ова ?е не направи внимателни и сочувствителни лу?е.
Светата Богородица нека ни помогне да ?почиваме во Духот“ дури и среде сите наши секо?дневни активности и да бидеме достапни и сочувствителни кон другите.