蜜桃交友

?Му благодариме на Бога и Отецот на нашиот Господ Исус Христос, моле??и се секогаш за вас, биде??и чувме за вашата вера во Христа Исуса и за ?убовта ваша, ко?а ?а имате кон сите светии, поради надеж на она што ви е определено на небесата, за кое порано чувте од вистинското слово на Благовестието“ (Колос?аните 1,3-5)

Драги бра?а и сестри, добар ден!

Во последниве недели, размислувавме за основните крепости: претпазливост, праведност, сила и умереност. Ова се четирите основни крепости. Како што ве?е неколкупати истакнавме, овие четири крепости припа?аат на една многу древна мудрост ко?а му претходела на самото христи?анство. Уште пред Христа, искреноста и чесноста се величеле како гра?анска должност, мудроста како правило што треба да се следи во делата, храброста како основен темел за живот ко? се стреми кон доброто, умереноста како неопходна мерка за да се избегне па?а?е во вителот на претерува?е. Ова древно наследство на човештвото не е заменето со христи?анството, туку е ?асно ставено во фокус, валоризирано, прочистено и поврзано.

Затоа, во срцето на секо? маж и жена постои способност да се бара доброто. Светиот Дух ни е даден за оно? што го прима да може ?асно да го разликува доброто од злото, за да има сила да се прилепува за доброто додека го избегнува злото и на то? начин да постигне потполно самоостварува?е.

Ме?утоа, на нашиот пат кон полнотата на животот, ко?а припа?а на определбата на секо? човек - целта на секо? човек е полнота, да ужива во полнотата на животот - христи?анинот има посебна помош од Духот на Исус Христос, Исусовиот Дух. Тоа се постигнува со дарот  на другите три, чисто христи?ански крепости кои често се спомнуваат заедно во списите на Новиот завет. Овие основни ставови, кои го карактеризираат животот на христи?аните, се трите крепости што сега ?е ги изговориме заедно: вера, надеж и ?убов. Да кажеме заедно: [сите изговараат заедно] вера, надеж... ништо не слушам, погласно! [сите изговараат заедно] Вера, надеж и ?убов. Бевте с?а?ни! Христи?анските автори ги нарекоа ?богословски“ или ?теолошки“, биде??и се примаат и живеат во односот со Бога, за да се разликуваат од другите четири, кои се нарекуваат ?основни“, има??и предвид дека вторите претставуваат ?основа“ на добар живот. Овие трите пак се примаат при крштева?ето и доа?аат од Светиот Дух. И двете, и теолошките и основните, имено, кои се обработуваат заедно во многу систематски размислува?а, на то? начин формираа прекрасна сери?а од седум крепости што честопати се спротивставуваат на списокот на седумте смртни гревови. Вака Катехизмот на Католичката црква го опишува де?ството на теолошките крепости: ?Теолошките крепости го утврдуваат, вдахновуваат и означуваат моралното де?ство кое е карактеристично за еден христи?анин. Ги формираат и оживуваат сите морални крепости. Бог ги влива во душите на верниците за да им овозможи да се однесуваат како негови деца и да заслужат вечен живот. Тие се залог за присуството и де?ството на Светиот Дух во мо?та на човечкото битие“ (1813).

Додека опасноста од основните крепости е тоа што создаваат мажи и жени кои се издигнале на херо?ско ниво во праве?ето добро, но кои се осамени и изолирани во сè, големиот дар на теолошките крепости е живот живеен во Светиот Дух. Христи?анинот никогаш не е сам. То? прави добро не поради огромниот напор на лична посветеност, туку затоа што, како понизен ученик, го следи Учителот Исус. То? оди напред по патот. Христи?анинот има теолошки крепости кои се одличен противотров за самодоволноста. Колку пати некои морално непорочни мажи и жени се изложуваат на опасност да станат, во очите на оние што ги познаваат, вообразени и надуени! На оваа опасност силно нè предупредува Евангелието, каде што Исус ги советува своите ученици: ?Па така и вие, кога исполните сè, што ви е заповедано, речете: Ние сме слуги негодни, оти го извршивме она, што бевме должни да го извршиме!“ (Лука 17,10). Горделивоста е отров, силен отров: само една капка од неа е доволна да уништи цел живот во име на добрината. Човек можеби направил планина од милосрдие и собрал признани?а и пофалби, но ако сето тоа го направил за себе, за да се издигне, дали сепак може да се нарече доблесна личност? Не!

Доброто не е само цел, туку и начин. Добрината бара многу дискреци?а, многу ?убезност. Пред сè, за доброто, треба да го извадиме то? често гломазен оклоп што е нашето его. Кога нашето ??ас“ е во центарот на сè, сè пропа?а. Ако секо?а работа што ?а работиме во животот ?а работиме само за нас самите, дали таа мотиваци?а е навистина толку важна? Тоа кутро ??ас“ доминира со се и така се ра?а горделивоста.

За да се поправат сите овие ситуации кои понекогаш стануваат болни, од голема помош се теолошките крепости, особено во моментите на неуспех, биде??и и оние кои имаат добра морална намера понекогаш па?аат. Сите па?аме во животот, затоа што сме грешници. Како што понекогаш грешат оние кои сен важбаат во крепостите секо? ден - сите ние грешиме во животот - умот не е секогаш ?асен, вол?ата не е секогаш цврста, страста не се држи секогаш под контрола, храброста не секогаш го победува стравот. Но, ако го отвориме своето срце за Светиот Дух - внатрешниот Учител - То? ги оживува теолошките крепости во нас: затоа, ако сме ?а изгубиле довербата, Бог повторно нè отвора кон верата - со силата на Духот, ако сме изгубиле доверба, Бог повторно нè отвора кон верата - ако нè опфати оча?, Бог повторно ?а буди надежта во нас; ако нашето срце е закоравено, Бог го омекнува со нежноста на сво?ата ?убов. Ви благодарам.