蜜桃交友

Верата ни овозможува да ги живееме овие моменти поинаку од световниот менталитет. Верата во Исус Христос, Бог воплотен, роден од Дева Мари?а, му овозможува на човекот да го доживее времето и животот на нов начин. Би го сумирал во два збора: благодарност и надеж.

Неко? може да каже: ?Но, зарем тоа не е она што сите го прават оваа последна но? од годината? Сите се заблагодаруваат, сите се надеваат, без разлика дали се верници или неверници.“ Можеби изгледа така, и да? Боже да е така! Но, всушност, световната благодарност, световната надеж се очигледни; им недостига суштинската димензи?а, а тоа е односот со Другиот и со другите, со Бога и со бра?ата. Фокусирани се на себе, на своите интереси, па за краток ден се минливи, не можат да го надминат задоволството и оптимизмот.

Оваа Литурги?а, чи? врв е големата химна Te Deum laudamus, зрачи со сосема поинаква атмосфера: атмосфера на пофалба, чуде?е и благодарност. И тоа не е така поради величественоста на оваа базилика, поради светлата и песните, туку поради таинството што антифонот на првиот псалм ?а изразил вака: ?Прекрасни размени! Создателот зеде душа и тело, се роди од девица; […] то? ни ?а дава сво?ата божественост“. Таа прекрасна размена.

Литурги?ата ни овозможува да навлеземе во чувствата на Црквата; а Црквата, така да се каже, ги учи од Богородица.

Да размислиме за благодарноста што Мари?а ?а чувствувала во своето срце кога го погледнала новородениот Исус. Тоа е искуство што само ма?ка може да го доживее, а сепак ка? неа, Богородица, има единствена, неспоредлива длабочина. Мари?а знае, само таа и ?осиф, од каде потекнува тоа Дете. Но, тоа е тука, дише, плаче, треба да ?аде, треба неко? да го покрие, да се грижи за него. Таинството дава простор за благодарност, ко?а се претвора во прекрасен цвет на контемплаци?а за дарот на бесплатноста, додека се гуши во вознемиреноста за поседува?ето и изгледот.

Црквата се  учи на благодарност од Богородица. Исто така учи да се надева од неа. Може да се помисли дека Бог ?а избрал неа, Мари?а од Назарет, затоа што во не?зиното срце видел одраз на сопствената надеж. Надежта што Самиот ?а всадил во неа со Сво?от Дух. Мари?а отсекогаш била исполнета со ?убов, исполнета со благодат, затоа е полна со доверба и надеж.

Она што го гледаме ка? Мари?а и во Црквата не е оптимизам, тоа е нешто друго: тоа е верата во Бога ко? е верен на своите ветува?а (сп. Лука 1,55); а таа вера добива облик на надеж во димензи?а на време, би можеле да кажеме ?на патот“. Христи?анинот, како Мари?а, е ходочесник на надежта. И тоа ?е биде темата на ?убиле?от во 2025 година: ?Ходочесници на надежта“.

Драги бра?а и сестри, можеме да се запрашаме: дали Рим се подготвува да стане ?град на надежта“ во Светата година? Сите знаеме дека организаци?ата на ?убиле?от трае ве?е некое време. Но, ние добро сфа?аме дека, во перспективата што ?а заземаме овде, не се работи првенствено за тоа; тоа е пове?е сведоштво на црковната и гра?анската заедница; сведоштво кое пове?е отколку во настаните се состои во начинот на живее?е, во етичкиот и духовен квалитет на соживот. Значи, праша?ето може да се формулира вака: Дали работиме, секо? во своето подрач?е, ово? град да го направиме знак на надеж за оние што живеат во него и за оние што го посетуваат?

?е дадам еден пример. Влегува?ето на плоштадот Свети Петар и гледа?ето како лу?ето од сите националности, култури и религии се движат слободно и мирно во прегратките на колонадите е искуство што влева надеж; но важно е тоа да биде поддржано со добро гостопримство при посетата на базиликата, како и во службите за информира?е. Друг пример: шармот на историскиот центар на Рим е вечен и универзален; но во него мора да може да уживаат и постарите лу?е или лу?ето со некои моторички потешкотии; а ?големата убавина“ треба да одговара на едноставен диза?н и редовно функционира?е во местата и ситуациите од обичниот, секо?дневен живот. Затоа што град ко? е удобен за живее?е на гра?аните е и погостопримлив за сите.

Драги бра?а и сестри, ходочестието, особено ако е напорно, бара добра подготовка. Затоа следната година, ко?а му претходи на ?убиле?от, е посветена на молитвата. А ко? подобар учител би можеле да имаме од нашата Света Богородица? Да влеземе во ?не?зиното училиште“: Од неа учиме да живееме секо? ден, секо? миг, секо?а работа со духовен поглед свртен кон Исус. Радости и таги, задоволства и проблеми. Сите во присуство и со благодатта на Исус, Господ. Сите со благодарност и надеж.