蜜桃交友

Драги бра?а и сестри!

По сè што се случило со Исус на Велики Петок, по страдани?ата и страшната смрт на крстот, при што Исусовите ученици во страв од ?уде?ците се распрснале, еден човек, истакнат советник по име ?осиф од Аримате?а, се охрабрил и отишол ка? Пилат да го побара телото на Исус за да го погреби според ?уде?скиот обича?. Пилат на?прво се распрашал за смртта на Исус и кога дознал дека умрел, му го предал телото на ?осиф. То? го симнал Исусовото тело, купил плаштаница, го обвил и го положил во гробот што бил издлабен во карпата, а на гробната врата навалил камен. Двете Марии го наб?удувале местото каде што бил положен Исус.

Сето тоа се случувало набрзина во пресрет на саботата, ден за одмор, кога ?уде?ците се воздржуват од работа. Саботниот ден, според ?уде?ската традици?а, е седмиот ден од седмицата, а започнува во петок на за?дисонце и завршува следниот ден навечер. Така, и погребот на Исус требало да биде завршен пред за?дисонце, кога започнувала саботата.

Кога поминала саботата, жените кои оделе по Исус не мирувале, туку рано наутро на првиот ден од седмицата купиле мириси и се упатиле кон гробот, уште еден пат на подостоинствен начин да му оддадат почит на Учителот, биде??и немале време да го направат тоа во петокот, туку само гледале каде го положуваат во гроб. ?И на првиот ден од седмицата, многу рано, на изгре?сонце, доа?аат на гробот. И зборувале поме?у себе: ?Ко? ?е го оттргне каменот од вратата на гробот?' Кога погледнале, каменот бил отстранет. Навистина бил многу голем. И кога влегле во гробот, виделе млад човек завиткан во бели алишта како седи од десната страна; и се уплашиле. А то? им рекол: ?Не плашете се! Вие Го барате Исус од Назарет, Распнатиот? Воскресна, не е овде! Еве го местото каде го положи?а. Но, одете, кажете им на учениците Негови и на Петар: дека То? пред вас ?е отиде во Галиле?а! Таму ?е го видите, како што ви беше рекол!' Тие, штом излегле, побегнале од гробот: зашто ги обзело страв и ужас. И никому ништо не кажале затоа што се плашеле“ (Марко 16,1-8). Потоа се додава дека Исус на?прво и се ?авил на Мари?а Магдалена, од ко?а истерал седум зли духови. Таа отишла и им кажала на неговите кои тагувале и плачеле. Ме?утоа, кога слушнале дека е жив, прво не поверувале. Кога подоцна им се ?авил на некои од учениците, тие не поверувале ни тогаш, додека не им се ?авил на единаесетте и ги прекорил за нивното неверува?е и тврдоста на срцето што не им веруваа на оние што го видоа воскреснатиот од мртвите.

Беше тоа привилеги?а на жените кои први го видоа празниот гроб. Во Евангелието според Иван пишува дека Мари?а Магдалена отишла во гробот да го види телото. Не го нашла таму, но видела дека каменот е отстранет од гробот. Така таа дотрчала ка? Исусовите ученици и возбудена им кажала што видела. Таа мислеше дека Господ е изваден од гробот и ставен на друго место.

После тоа, Петар и Иван дотрчале заедно до гробот. Прв влегол Петар и таму ги видел ленените повои и крпата што била на главата на Исус, ко?а била уредно свиткана на посебно место, но Исуса не го видел. По него во гробот влегол и Иван ко? ?видел и поверувал“ (сп. Иван 20,3-7). Се разбира, то? сè уште не го видел воскреснатиот Господ и неговата вера сè уште не била експлицитна вера во воскресението, но првиот чекор кон верата бил направен.

За разлика од два?цата апостоли кои го напушти?а гробот и отидоа дома, Мари?а Магдалена останала на гробот и плачела, биде??и копнежот по Господ ?а водеше, па едноставно не можеше да се оттргне од местото каде што го положи?а. Веро?атно од желба уште еднаш да го види и самата да се увери што се случило, ?ирнала во гробот и ово? пат видела два ангела во бели алишта како седат на местото каде било положено телото на Исус. ?а прашале зошто плаче. Не?зиниот одговор бил израз на болка, ?убов и копнеж, кои ? го растргнаа срцето: ?Го земале Господ мо? и не знам каде го положиле“ (Иван 20,13). Но, штом се свртела назад, видела еден човек за кого на?прво мислела дека е градинарот, ко? можеби го однел телото Исусово. Кога таа му поставила праша?е за тоа, жале??и се за не?зините страда?а, ово? непознат човек ? се обратил со име кое било многу лично, а то? го направил тоа на начин како што го правел Исус. Ово? еден збор ?Мари?а!“ за неа беше доволен да го препознае Исус, па исполнета со ненаде?на радост му проговорила: ?Равуни!“, што значи ?Учителе!“

Така Мари?а Магдалена стана првиот сведок на воскреснатиот Христос, што во наше време Црквата ?а почитува како апостол на апостолите. Таа добила важна задача да не се задржува со Исус, туку да оди ка? неговите ученици и да им ?а соопшти радосната вест. Тие не ? поверувале веднаш, но, сепак, таа беше првата личност што Исус ?а испратил да ?а об?ави Радосната вест за Воскресението.

Иако никаде не е запишано, можеме да претпоставиме дека Исус на?прво и се ?авил на сво?ата ма?ка Мари?а, ко?а била интензивно поврзана со Христовото страда?е и ко?а верувала, се надевала и го сакала како нико?а друга. Затоа таа веро?атно била првата што ?а добила веста за Исусовото воскресение.

Во овие неколку евангелски извадоци кои ги спомнав, а го опишуваат празниот гроб и случува?ата по воскресението, можеме да забележиме дека ка? жените и учениците преовладувале на?разни емоции: страв, ужас, неизвесност, сожалува?е, немир, тага, радост, несигурност, неверие, збунетост, сомнежи, можеме и уште да набро?уваме. И сите собрани на едно место. Можеме само да претпоставуваме с? што поминувало низ мислите на учениците и жените. На?веро?атно се по?авиле и многу праша?а на кои едноставно немале одговор. Како понатаму! Што ?е биде со нас?

Овие праша?а како и да се наши, посебно во ова време на во?ни, страда?а, убиства, терористички напади... Несигурност, немир, неизвесност. С? изгледа апсолутно обесхрабрувачки, безнадежно!

Така било со учениците с? додека не го сретнале Христос жив, воскреснат, преобразен.

Христос Воскреснатиот, како и на учениците така и нам сака да ни го даде сво?от мир за ко? копнее ова страдално човештво, но не мир ко? го познава светот, туку мирот на Воскреснатиот, ко? е нешто пове?е и подлабоко од само молче?е на оруж?ето. Тоа е мир, ко? непри?ателот го прави брат, немирот го претвора во мир, омразата во ?убов, насилството во ме?усебно служе?е, мир ко? поттикнува оруж?ата да се претворат во плугови (сп. Исаи?а 2,4)  

Но без Христос не можеме да го достигнеме идеалот на то? мир. Затоа ни е потребен денес Христос во секо?а пора на нашето глобално општество. Затоа денешниот ранет, егоистичен и рамнодушен човек треба да се сретне со Христос во прекршува?ето на лебот и Словото, за да се отворат гробовите и да биде победено с? она што носи уништува?е и смрт на човекот, Бож?ото создание и целото човечко семе?ство.

Тука е и посланието на денешните Христови ученици: Воскреснатиот Христос денес и нас н? испра?а во ово? свет да го даруваме неговиот мир, Радосната вест, дека смртта е победена и дека секо? човечки напор за доминаци?а, власт, собира?а богатства е залудно, затоа што Христос го победи светот. Целата човечка суета ?е ?а изгуби смислата кога Христос ?е до?де повторно во сво?ата слава.

Ние сме Исусови ученици и ?а имаме истата задача како и првите ученици: ?Мир вам! Како што Ме прати Отецот, така и ?ас ве пра?ам вас“ (Иван 20,21). Да бидеме радосни сведоци на Исусовото воскресение со сво?от живот и сво?от збор, каде и да сме.

На сите ви посакувам сре?ен празник Воскресение Христово! Христос воскресе!