Папск? прапаведн?к: уваскрасенне сэрца – гэта адраджэнне надзе?
Аляксандр Панчанка - Pope
Прапаведн?к Папскага дома прапанава? задумацца над словам? Езуса Хрыста: “Я – ?васкрасенне ? жыццё” (Ян 11, 25). Ён нагада?, што “?снуюць два в?ды ?васкрасення: уваскрасенне цела, якое адбудзецца ? апошн? дзень ? ?васкрасенне сэрца, якое пав?нна адбываецца штодзённа”.
“Лепшы спосаб, каб зразумець, што маецца на ?вазе пад уваскрасеннем сэрца – гэта паназ?раць за тым, як?я духо?ныя наступствы мела ф?з?чнае ?васкрасенне Езуса ? жыцц? апостала?”, - сказа? капуцын, за?важаючы, што ?васкрасеннем сэрца для ?х стала “адраджэнне надзе?”.
Кардынал Канталамеса адзначы?, што менав?та надзея дазваляе нам узняцца ? зно? з радасцю прыняць заданн?, вызначаныя нам Божым Пров?дам. Надзея чын?ць цуды – яна ?здымае на ног? шматл?к?х “кульгавых ? парал?заваных духо?на”. Прысутнасць надзе? “змяняе ?сё, нават кал? знешне не змяняе н?чога”, - падкрэсл?? ён.
Кардынал пастав?? у прыклад с?туацыю з прахалодным надвор’ем: тэмпература паветра ? л?стападзе ? сакав?ку ? Рыме прыкладна аднолькавая, але ? першым выпадку яна з’я?ляецца “холадам без надзе?, бо ?дзём у к?рунку з?мы, а ? друг?м – з надзеяй, бо ?дзём у к?рунку лета”.
Прапаведн?к нагада?, што с?мвалам? надзе? з’я?ляюцца якар ? парус: першы дазваляе заставацца ? небяспецы нават падчас буры, а друг? дазваляе рушыць праз мора, выкарысто?ваючы спрыяльныя ? неспрыяльныя вятры, каб весц? човен у жаданым к?рунку. Менав?та гэта роб?ць надзея, - сцвердз?? капуцын.
?ерарх за?важы?, што надзея прыходз?ць на дапамогу таксама ? нашым асаб?стым шляху асвячэння. Яна дазваляе працягваць прыкладаць намаганн?, нават кал? па-чалавечы здаецца, што ?сё бессэнсо?на. “Яна адваротная нецярпл?васц?, паспешл?васц? ? жаданню атрымл?ваюць усё ? адразу. Яна з’я?ляецца супрацьяддзем ад роспачы. Захо?вае жывым жаданне. А таксама з’я?ляецца вял?кай наста?н?цай, у тым сэнсе, што не паказвае ?сё за адз?н раз – усё, што трэба ? можна зраб?ць – але паказвае магчымасц? раз за разам. Дае тольк? “штодзённы хлеб”, - патлумачы? прапаведн?к Папскага дома.
Кардынал Канталамеса адзначы? таксама, што “надзея патрабуе нягода?, як полымя патрабуе ветру, каб стаць мацней”. Нягоды дазваляюць спадзявацца тольк? на Бога, спадзявацца, кал? здаецца больш няма надзе?, давяраючы слову, аднойчы прамо?ленаму Панам. “Такой была надзея Мары? пад крыжам ? таму хрысц?янская пабожнасц? называе яе тытулам Mater Spei, Мац? надзе?”, - сказа? кардынал Канталамеса, дадаючы, што Бог не пазба?ляе цяжкасцей, але надзея – з’я?ляецца с?лай, якая дапамагае пераадольваць ?х.
