Святы Пасад пра захаванне праху памерлых пасля крэмацы?
Марыя Валодз?на - Pope
Сутыкаючыся з шматразовым павел?чэннем колькасц? выпадка? крэмацы? ? развейвання праху, ? жадаючы даць адпаведны адказ сваякам памерлых згодна з хрысц?янск?м вучэннем пра ?васкрасенне цела ? належную да яго павагу, арцыб?скуп Балонн? дасла? у Дыкастэрыю веравучэння запыт, як? складаецца з двух пытання?.
Першае пытанне: ул?чваючы канан?чную забарону на рассейванне праху нябожчыка, ц? можна захо?ваць прах ахрышчаных у адным асвечаным месцы, падобна таму, як гэта адбываецца ? асуарыях, указа?шы асаб?стыя дадзеныя кожнага памерлага? Другое пытанне: ц? дазваляецца членам сям'? захо?ваць частку праху асобна, у месцы, якое мела важнае значэнне для нябожчыка?
Дыкастэрыя дала стано?чы адказ на абодва пытанн?. У дакуменце, падп?саным прэфектам, кардыналам В?ктарам Фернандэсам ? ?хваленым Папам Франц?шкам 9 снежня 2023 года, нагадваецца, што, паводле ?нструкцы? Ad resurgendum cum Christo, захаванне праху пав?нна адбывацца ? святым месцы (на мог?лках) або ? месцы, спецыяльна адведзеным для гэтага адпаведным? касцёльным? ?ладам?. Гэта дазваляе захаваць нябожчыка ? памяц? ? мал?твах сваяко? ? хрысц?янскай супольнасц?, пазбегнуць адсутнасц? паваг?, а таксама непрыстойных ц? забабонных практык.
У адказе ведамства Святога Пасада нагадвае, што наша ?васкрасенне адбудзецца ? тым целе, у як?м мы жывём, але гэта не азначае “?дэнтычнага адна?лення часц?ц матэры?, з як?х складалася цела". Не будучы простым ажы?леннем трупа, уваскрасенне можа адбыцца нават у выпадку по?нага зн?шчэння або рассейвання цела. “Гэта дапамагае зразумець, чаму на мног?х мог?лках прах памерлых хаваюць разам, без падзелу на асобныя месцы", - гаворыцца ? дакуменце.
Падкрэсл?ваецца, што "прах нябожчыка паходз?ць ад матэрыяльных парэштка?, як?я был? часткай пройдзенага чалавекам г?старычнага шляху, таму Касцёл з асабл?вым клопатам ? адданасцю став?цца да рэл?кв?й святых”. Прах памерлых, як? "мы хаваем у святым месцы, прыдатным для мал?твы", таксама выкл?кае ? нас святую павагу.
У адказе Дыкастэры? веравучэння гаворыцца аб магчымасц? “вылучыць асабл?вае ? пастаяннае святое месца для сумеснага пахавання ? захо?вання праху ахрышчаных памерлых, з указаннем асаб?стых даных нябожчыка, каб не страц?ць памяць". Так?м чынам, Касцёл дапускае магчымасць захавання праху памерлых у адным агульным месцы, як гэта адбываецца ? асуарыях, з асобным надп?сам пра кожнага нябожчыка.
Нарэшце, выключы?шы "?сялякага роду двухсэнсо?насц? пантэ?стычнай, натурал?стычнай або н?г?л?стычнай прыроды" ? ? адпаведнасц? з грамадзянск?м? нормам?, кал? прах нябожчыка пахаваны ? святым месцы, касцёльныя ?лады могуць разгледзець просьбу сям'? аб захаванн? м?н?мальнай частк? праху памерлага сваяка ? значным для яго месцы.
Адказваючы на пытанне ватыканск?х СМ?, Дыкастэрыя веравучэння растлумачыла, што яе адказ нос?ць не тольк? канан?чны, але ? душпастырск? характар, ? нак?раваны на тое, каб дапамагчы сем’ям зраб?ць выбар, прымаючы пад увагу ?се фактары.
Другое пытанне ?зн?кла ? вын?ку дыялогу кардынала Дзуп? з б?скупам? розных кра?н, ? адказ на яго бы? дадзены з тэалаг?чнага, а не з грамадзянскага пункту гледжання, ул?чваючы, што законы некаторых кра?н не дазваляюць падзяляць прах нябожчыка.
