蜜桃交友

Аляксандр Панчанка - Pope

“У свеце, як? палае ? знаходз?цца на кра? бездан? новага сусветнага канфл?кту; у свеце, пазначаным няздольнасцю слухаць ? нянав?сцю, якая распальвае войны ? гвалт, што адлюстро?ваецца таксама на л?чбавым кантыненце, той факт, што чатырыста чалавек на працягу месяца сабрал?ся разам удалечын? ад дому, каб мал?цца, слухаць адз?н аднаго, дыскутаваць – гэта, безумо?на, нав?на. С?надальны Касцёл, на як?м настойвае Папа Франц?шак, уя?ляе сёння маленькае зерне надзе?: усё яшчэ можна весц? дыялог, прымаць адз?н аднаго, абмяжо?ваючы пратаган?зм уласнага эга, каб пераадолець палярызацыю ? прыйсц? да агульнага кансэнсусу”, - нап?са? ён у сваёй а?тарскай калонцы на партале Pope.

Тарн?ел? за?важы?, што мы перажываем цёмныя часы, пазначаныя бойняй м?рных жыхаро? ? дзяцей, якая падтрымл?ваецца “вербальным гвалтам ? ?н?ф?кацыяй мыслення”. “Гэта цёмны час, кал? словы “м?р”, “дыялог”, “перамовы”, “спыненне агню” стал? практычна невымо?ным?”, а ?радам ? к?руючым класам не хапае “адваг?, дальнабачнасц? ? дыпламатычнай крэаты?насц?”. У гэтым кантэксце застаецца тольк? адно: ухап?цца за мал?тву, ?сц? за прароцк?м голасам, здольным уздымацца па-над ?нтарэсам? ? ?дэалог?ям? – голасам Б?скупа Рыма.

Андрэа Тарн?ел? спасла?ся на падагульняючую справаздачу першай сес?? XV? Звычайнай генеральнай асамбле? С?нода Б?скупа?, за?важаючы, што ён можа стаць надзеяй для свету, а рашэнн? сходу нясуць нямала важных паслання?. У першую чаргу гаворка ?дзе пра далейшае паглыбленне разумення Другога Ватыканскага Сабора адносна адз?нага пакл?кання ?с?х ахрышчаных. Эксперт нагада?, што “Езус, як? набл?жа? да сябе ?с?х ? разма?ля? з ус?м?, сустрака?ся з супрац?вам каст: духавенства той эпох?, прызвычаенага накладаць ярмо на плечы ?ншых, кн?жн?ка?, наста?н?ка? закону”.

“Неабходна глядзець на Назаран?на, каб аднав?ць у Касцёле на ?с?х узро?нях, ад Рымскай куры? да самай маленькай параф??, усведамленне таго, што кожная пасада – гэта служэнне, а не ?лада, ? што яна “служыць” па-сапра?днаму, кал? набл?жае, яднае, роб?ць суадказным?, стварае братэрства, сведчыць пра м?ласэрнасць Бога, не аддаляе, не ?мацо?вае ? прыв?леях, не роб?ць падзелу пам?ж пасвячоным? ? не, не л?чыць свецк?х (магчыма больш праз учынк?, а не на словах) ахрышчаным? другой катэгоры?”, - нап?са? ён, дадаючы, што небяспечнай з’я?ляецца таксама ?мкненне свецк?х да клерыкал?зацы? ? ператварэння ? касту занятых у касцёльных справах людзей. С?нод стане зернем надзе?, кал? Касцёл перастане дзейн?чаць паводле дасаборавах катэгорый, згодна з як?м? б?скупы ? святары прымаюць рашэнн?, а ?ншыя ахрышчаныя пав?нны абмяжо?вацца ?х выкананнем.

Яшчэ адным важным пасланнем С?нода Тарн?ел? назва? ?мкненне даць больш месца жанчынам у Касцёле. Для гэтага, на яго думку, трэба мець адвагу, каб уважл?вей углядацца ? Евангелле ? давяраць Езусу. Менав?та жанчыны был? пад крыжам Хрыста, кал? Ён пам?ра?; мел? адвагу пак?нуць Вячэрн?к ? прынесц? першую вестку пра ?васкрасенне; дал? першае сведчанне пра пустую маг?лу, пра тое, што Езус – жывы, прамов??шы першую гам?л?ю пра kerygma, пра сутнасць нашай веры. “Дастаткова зыходз?ць з гэтага, каб кожны ?свядом??, што жанчын трэба цан?ць значна больш за ?с?х узро?нях Касцёла, перамагаючы чуму клерыкал?зму – хваробу, якая, на жаль, усё яшчэ вельм? ?каранёная ? неаднаразова асуджаная Наступн?кам святога Пятра”, - нап?са? журнал?ст.

Трэц? кашто?ны элемент, як? вын?кае з С?нода, на думку Андрэа Тарн?ел?, датычыцца прыняцця параненых людзей: бедных, м?гранта?, а таксама тых, хто мае не?парадкаваную с?туацыю, хто далёк? ад Касцёла, непрэзентабельны – ус?х. “На кожнай старонцы Евангелля мы бачым як Назаран?н парушае табу ? ?мацаваныя традыцы?, разбурае рэспектабельнасць ? крывадушнасць, каб абняць грэшн?ка, параненага, адчужанага, не?парадкаванага, сапсутага, далёкага, таго, хто не належыць да “нашых”, - нап?са? Тарн?ел?, ставячы ? прыклад евангельскую г?сторыю пра Закхея, як? навярну?ся менав?та пасля таго, як Езус паглядзе? на яго з любо?, прыня? ? адары? м?ласэрнасцю.

“Ёсць патрэба ? Касцёле, здольным глядзець так?м чынам, поз?ркам самога Езуса, на кожнага мужчыну ? жанчыну, з ?х м?зэрнасцю, грахом, каб дапамагчы ?м адчуць, што ?х прымаюць ? суправаджаюць з цярпл?васцю ? ласкавасцю, давяраючы ?н?цыятыве ласк? ? яе дзейнасц? ? часе ? Божым спосабам у сэрцах людзей ? ?х г?сторыях”, - за?важы? ватыканск? журнал?ст, нагадваючы таксама пра важнасць ?ншых прапано? С?нода: перагляду канан?чнага права, разв?цця экумен?зму, умацавання с?надальных струкур ? пошуку новых форм папскага служэння.