Pacem in terris: актуальная ? неза?важаная энцыкл?ка
Аляксандр Панчанка – Pope
“Усё больш распа?сюджваецца сярод людзей перакананне, што магчымыя спрэчк? пам?ж народам? трэба вырашаць не з дапамогай збро?, а шляхам перамова?”, - нагада? Андрэа Тарн?ел? словы святога Папы, абнародаваныя шэсцьдзесят гадо? таму, кал? ён ужо знаходз??ся на парозе смерц?. Яго энцыкл?ка аб м?ры далучылася да першых крока?, як?я раб?л?ся на шляху да раззбраення ? разрадк?. Па сутнасц?, завяршалася эпоха дактрыны “справядл?вай вайны”, ? Пантыф?к з вял?к?м рэал?змам папярэджва? пра небяспеку новай ? магутнай ядзернай збро?.
“Праз шэсцьдзесят гадо? гэты тэкст усё яшчэ актуальны ?, на жаль, ?гнаруецца. Упэ?ненасць у разбуральных наступствах магчымай атамнай вайны не выглядае сёння такой актуальнай, як у красав?ку 1963 года: свет скалынаюць дзясятк? забытых канфл?кта?, а страшная вайна, якая пачалася з агрэс?? Рас?? супраць Укра?ны, адбываецца ? самым цэнтры хрысц?янскай Е?ропы”, - зазначы? ватыканск? эксперт.
Тарн?ел? з жалем канстатава?, што культура ненас?лля распа?сюджваецца з цяжкасцю, у той час як слова “перамовы” мног?м здаюцца блюзнерствам. Нават умацаванне сусветнай пал?тычнай структуры, здольнай спрыяць м?рнаму вырашэнню м?жнародных спрэчак, саступ?ла месца скепс?су. Дыпламатыя выглядае бязгучнай, вайна ? шалёная гонка ?збраення? л?чацца непазбежным?, - нап?са? ён.
“? ?сё ж, нягледзячы на гэту змрочную карц?ну, прынцыпы, перал?чаныя папам Ранкал? ? Pacem in terris, не тольк? грукаюць да сумлення, але кожны дзень прымяняюцца на практыцы тым?, хто не скараецца перад непазбежнасцю нянав?сц?, нас?лля, х?трасц?, вайны. Пра ?х сведчаць тыя “рамесн?к? м?ру”, як?я сёння выконваюць свае м?с?? ва Укра?не ? ? мног?х ?ншых частках свету, часта падвяргаючы сваё жыццё рызыцы. Пра ?х сведчаць усе, хто сур’ёзна став?цца да сло?, як?я папа Франц?шак прамов?? у нунцыятуры К?ншасы падчас сустрэчы з ахвярам? невымо?нага нас?лля: “Каб сапра?ды сказаць “не” нас?ллю, недастаткова пазбягаць гвалто?ных дзеяння?; мы пав?нны выкаран?ць каран? гвалту: я маю на ?вазе прагнасць, зайздрасць ?, перш за ?сё, злосць”. Мы пав?нны мець “мужнасць абяззбро?ць сэрца”, - завяршы? сваё разважанне гало?ны рэдактар ватыканск?х СМ?.
