Папск? прапаведн?к: спрыяць асаб?стай сустрэчы людзей з Хрыстом
Аляксандр Панчанка – Pope
Кардынал Раньера Канталамеса зазначы?, што “кожная евангел?зацыйная ?н?цыятыва, якае хоча пачынацца з рэфармавання грамадск?х звычая?, а не са змены сэрца? людзей, асуджана на тое, каб скончыцца н?чым, ц?, што яшчэ горш, ператварыцца ? пал?тыку”. Ён падкрэсл??, што ? цэнтры кожнага прапаведвання пав?нна знаходз?цца асоба Езуса.
“М?рск? свет роб?ць усё (?, на жаль, у яго гэта атрымл?ваецца!), каб трымаць ?мя Езуса на адлегласц? або замо?чваць яго ? кожнай размове пра Касцёл. Мы пав?нны зраб?ць усё, каб яно за?сёды прысутн?чала. Не для таго, каб за ?м хавацца, але таму, што Ён – с?ла ? жыццё Касцёла”, - адзначы? ?тальянск? капуцын.
Прапаведн?к нагада? словы Франц?шка з Апостальскай адгартацы? Evangelii gaudium: “Я запрашаю кожнага хрысц?ян?на, незалежна ад месца ? с?туацы?, у якой ён знаходз?цца, аднав?ць сёння сваё асаб?стае спатканне з Езусам Хрыстом ц?, прынамс?, прыняць рашэнне сустрэцца з ?м, няспынна шукаць Яго кожны дзень. Няма прычыны, каб хтосьц? мог думаць, што гэта запрашэнне не для яго”.
“Накольк? я ведаю, у аф?цыйным дакуменце Наста?н?цтва ?першыню сустракаецца выраз “асаб?стае спатканне з Хрыстом”. Нягледзячы на ?я?ную прастату, гэты выраз змяшчае нав?зну, якую мы пав?нны паспрабаваць зразумець”, - зазначы? ?ерарх, нагадваючы, што ? м?нулым, у катал?цк?м душпастырстве ? духо?насц? был? больш вядомыя ?ншыя спосабы асэнсавання аднос?н з Хрыстом: дактрынальныя, сакрамэнтальныя, касцёльныя, м?стычныя ц? сужэнск?я, аднак, не гаварылася, ц?, прынамс?, не было прынята гаварыць, пра асаб?стыя аднос?ны, адкрытыя для кожнага верн?ка.
Кардынал Канталамеса зазначы?, што цяпер Касцёл увайшо? у новую фазу, кал? вера часцей “з’я?ляецца плёнам асаб?стага рашэння” чалавека, а не нечым агульнапрынятым. “Поспех м?с?? больш нельга вымяраць колькасцю выслуханых споведзя? ? раздадзеных святых Камун?й, але тым, кольк? людзей ператварыл?ся з нам?нальных хрысц?ян у сапра?дных хрысц?ян, гэта значыць у перакананых ? акты?ных у супольнасц?”, - дада? ён.
“Паспрабуем зразумець, з чаго насамрэч складаецца гэтая знакам?тая “асаб?стая сустрэча” з Хрыстом. Я кажу, што гэта быццам сустрэць чалавека ?жывую, пасля таго як на працягу мног?х гадо? веда? яго тольк? па фатаграф??. Можна ведаць кн?г? пра Езуса, дактрыны, ерас? пра Езуса, канцэпцы? пра Езуса, але не ведаць жывога ? прысутнага Хрыста. (Я настойваю перш за ?сё на гэтых двух прыметн?ках: Езус уваскрослы ? жывы ? Езус прысутны!). Для мног?х, нават ахрышчаных ? веруючых, Езус – гэта герой з м?нулага, а не Асоба, што жыве ? сучаснасц?”, - сцвердз?? прапаведн?к.
Ён пастав?? у прыклад с?туацыю, кал? чалавек пераходз?ць ад ведання ?ншай асобы, да закаханасц? ? яе. “Пра жанчыну ц? мужчыну можна ведаць усё: як завуць, кольк? гадо?, якую адукацыю мае, да якой сям’? належыць... ? вось аднойчы ?спыхвае ?скра, ? мы ?любляемся ? гэту жанчыну ц? гэтага мужчыну. Змяняецца ?сё. Мы хочам быць з гэтым чалавекам, падабацца яму, мець яго для сябе, баючыся не спадабацца яму ? быць не вартым яго”, - сказа? кардынал Канталамеса.
“Як мы можам зраб?ць так, каб ?скра ? аднос?нах да асобы Езуса запал?лася ? мног?х людзях? Яна не загарыцца ? тым, хто слухае евангельскае пасланне, кал? спачатку не загарэлася (...) у тым, хто яго абвяшчае. Выключэнн? был? ? ёсць; слова Божае мае ?ласную моц ? часам можа дзейн?чаць, нават кал? яго прама?ляюць тыя, хто ?м не жыве; але гэта выключэнне”, - дада? ён.
“Каб суцешыць ? падбадзёрыць тых, хто працуе ? сферы евангел?зацы?, хачу сказаць, што не ?сё залежыць ад ?х. Ад ?х залежыць стварэнне ?мо? для запальвання ? распа?сюджвання гэтай ?скры. Але яна ?зн?кае самым? нечаканым? спосабам? ? момантам?. У большасц? выпадка?, як?я я веда? у сва?м жыцц?, адкрыццё Хрыста, якое змян?ла жыццё, адбывалася праз спатканне з к?мсьц?, хто ?жо зведа? гэтую ласку, праз удзел у сустрэчы, праз слуханне сведчання, праз вопыт прысутнасц? Бога ? момант вял?кай пакуты, ? – я не магу пра гэта не сказаць, таму што гэта адбылося ? са мной – праз прыняцце так званага хросту Духам”, - сказа? прапаведн?к.
Кардынал звярну? увагу на важную ролю свецк?х верн?ка? у евангел?зацы?, бо яны больш занураны ? складк? жыцця. “Таксама з-за малал?касц? нам, духо?ным асобам, лягчэй быць пастырам?, чым ла?цам? душ: лягчэй пасв?ць тых, хто прыходз?ць у Касцёл, з дапамогай слова ? сакрамэнта?, чым выходз?ць у мора ? выло?л?ваць тых, як?я знаходзяцца далёка”, - адзначы? ён, падкрэсл?ваючы важнасць супрацо?н?цтва са свецк?м? ? справе быцця ла?цам? людзей.
?ерарх падкрэсл??, што мног?я свецк?я верн?к? “даведал?ся, што значыць ведаць жывога Езуса, ? хочуць падзял?цца сва?м адкрыццём з ?ншым?”, а таксама адзначы? кашто?насць шматл?к?х касцёльных руха?, як?я з’яв?л?ся пасля Другога Ватыканскага Сабора.
