Тарн?ел?: новы поз?рк на споведзь, сакрамэнт радасц?
Аляксандр Панчанка – Pope
“У а?торак 14 верасня на стадыёне ? Кашыцах папа Франц?шак здавалася заз?рну? у вочы кожнаму юнаку ? дзя?чыне, як?я сабрал?ся на сустрэчы з ?м, запрашаючы ?х па-новаму перажываць сакрамэнт споведз?. Тое, што сказа? Наступн?к св. Пятра, прынесла суцяшэнне не тольк? прысутным, але ?с?м, хто глядзе? сустрэчу па тэлебачанн? або ? ?нтэрнэце, ц? проста прачыта? папскую прамову”, - л?чыць Тарн?ел?.
На яго думку, Франц?шак прапанава? “цалкам ?ншы поз?рк на споведзь, адносна таго, як перажываюць яе шматл?к?я хрысц?яне ? пэ?най г?старычнай спадчыны”. Папа ?каза? на споведзь, як на “лек”, патрэбны ? тыя жыццёвыя моманты, кал? мы “падаем духам”, ? закл?ка? пастав?ць у цэнтр гэтага сакрамэнту не грах?, а Бога.
“Хрысц?янскае жыццё – каза? Франц?шак два дн? раней у Будапешце – пачынаецца з кроку назад, з прыбрання сябе з цэнтру жыцця, каб зраб?ць месца для Бога. Так? самы крытэрый, так? самы поз?рк на споведзь можа выкл?каць невял?кую, але вельм? важную каперн?канскую рэвалюцыю ? жыцц? кожнага чалавека: у цэнтры сакрамэнту споведз? ?жо знаходжуся не я, скораны, са сп?сам грахо? – можа за?сёды тых самых, – пра як?я трэба будзе распавесц? святару. У цэнтры знаходз?цца сустрэча з Богам, як? в?тае, абдымае, прабачае ? ?здымае”, - за?важы? Тарн?ел?.
Ён нагада? словы Папы пра тое, што да споведз? трэба ?сц? “як дзец?, што бягуць у абдымк? Айца”, таму што “Бог прабачае за?сёды”. “Мы не ?дзём да суддз?, каб зводз?ць рахунк?, але “да Езуса, як? мяне люб?ць ? аздара?ляе” ? тады споведзь станов?цца “сакрамэнтам радасц?”.
“Тым, хто дагэтуль не можа сябе прабачыць, думаючы, што гэта не пад с?лу нават Богу, “бо за?сёды буду чын?ць тыя самыя грах?”, Франц?шак кажа: “Кал? Бог кры?дз?цца? Кал? папрос?ш у Яго прабачэння? – Не, н?кол?! Бог пакутуе, кал? мы думаем, што Ён не можа прабачыць нам, бо гэта н?быта мы кажам: “Ты слабы ? любов?!”... Бог кожны раз радуецца, кал? прабачае нам”, - нагада? словы Папы гало?ны рэдактар ватыканск?х СМ?.
“Ад сораму да святкавання, ад пакоры да радасц?. Гаворка не ?дзе пра Франц?шка, але пра Евангелле, у як?м мы чытаем пра айца, як? з хваляваннем чакае свайго грэшнага сына, нястомна ?глядаючыся ? гарызонт, ? яшчэ да таго, як той знайшо? час, каб скрыцца, скрупулёзна вызнаючы свае прав?ны, ён абдымае яго, уздымае ? ладз?ць свята з ?м ? для яго”, - падсумава? Тарн?ел? ? сваёй калонцы на Pope.
