蜜桃交友

30-старонкавы Vademecum падзелены на 9 раздзела?. У ?м змешчаны адказы на найбольш распа?сюджаныя пытанн?, як?я тычацца працэдур расследавання выпадка? сексуальных зло?жывання? адносна непа?налетн?х з боку духавенства.

Гаворка не ?дзе пра нарматы?ны ц? заканада?чы тэкст, але пра ?нструмент, пакл?каны дапамагчы ардынарыям ? ?па?наважаным асобам “перакласц?” у канкрэтныя дзеянн? канан?чныя нормы адносна delicta graviora – цяжк?х злачынства?, як?я з’я?ляюцца “для ?сяго Касцёла глыбокай ? балючай ранай, што прос?ць аб аздара?ленн?”.

Прапанова аб стварэнн? дапаможн?ка выказвалася падчас агульнакасцёльнай сустрэчы, прысвечанай абароне непа?налетн?х, якая праходз?ла ? лютым 2019 г. у Ватыкане.

Vademecum бы? распа?сюджаны ? верс??, акрэсленай як “1.0”, пакольк? прадугледжваецца яго перыядычнае дапа?ненне на падставе мадыф?кацы? ?снуючага заканада?ства ? практычнага досведу Кангрэгацы? Веравучэння.

Даведн?к дае тлумачэнне таму, што ?я?ляе сабой злачынства, як трэба праводз?ць папярэдняе расследаванне, як?я могуць ужывацца крым?нальныя працэдуры. Адказы на пытанн? суправаджаюцца спасылкам? на дзейсныя Кодэксы, motu proprio св. Яна Па?ла ?? “Sacramentorum Sanctitatis Tutela” ад 2001 г., дапо?ненае Бэнэдыктам XVI у 2010 г., а таксама на motu proprio Франц?шка “Vos estis lux mundi” ад 2019 г.

Тэкст кажа пра чатыры гало?ныя патрабаванн?: у першую чаргу – клопат аб асобе. Ад касцёльных улада? патрабуецца “прыкласц?  намаганн?” дзеля годных ? паважл?вых аднос?н да меркаванай ахвяры ? яе сям’?. Яны пав?нны сустрэць “адкрытасць, слуханне ? суправаджэнне”, атрымаць “духо?ную, медыцынскую ? пс?халаг?чную дапамогу, у залежнасц? ад кожнага канкрэтнага выпадку”. “Тое самае пав?нна раб?цца ? аднос?нах да абв?навачанага”, - падкрэсл?ваецца ? ?нструкцы?. 

Друг? аспект – патрэба ? скрупулёзнай ? дакладнай верыф?кацы? кожнай ?нфармацы?, атрыманай ардынарыем адносна меркаванага выпадку зло?жывання. Гэта тычыцца нават тых с?туацый, кал? не было фармальнай заявы, але нав?на была распа?сюджана праз сродк? масавай ?нфармацы?, уключаючы сацыяльныя сетк?, у тым л?ку анан?мным? крын?цам?. Дакумент рэкамендуе ?важл?ва ацэньваць усю ?нфармацыю, якая атрымл?ваецца, ? глыбока анал?заваць яе. Зазначаецца, што за?сёды застаецца дзейснай таямн?ца споведз?: у так?м выпадку спаведн?к пав?нен пераканаць пэн?тэнта паведам?ць аб меркаваным зло?жыванн? ?ншым? спосабам?.

Трэц? аспект тычыцца камун?кацы?. Даведн?к нагадвае пра абавязак захавання “службовай таямн?цы”, але падкрэсл?ваецца, што падчас папярэдняга расследавання, меркаваная ахвяра ? сведк? не маюць абавязку замо?чваць факты. Тым не менш пажадана пазбягаць “непатрэбнага ? незаконнага” распа?сюджвання ?нфармацы?, асабл?ва на этапе папярэдняга расследавання, каб не стваралася ?ражанне даказанасц? факта?. Адз?н з параграфа? тычыцца менав?та публ?чных паведамлення? падчас папярэдняга расследавання: у так?х выпадках рэкамендуецца асцярожнасць ? выкарыстанне “сц?слых ? лакан?чных” фармул?ровак, без “гучных зая?” ? перапрашэння ад ?мя Касцёла, бо так? ?чынак апярэджвае вынясенне судовага рашэння аб фактах.

Чацьвёрты аспект тычыцца супрацо?н?цтва пам?ж Касцёлам ? дзяржавай. Падкрэсл?ваецца, што нават пры адсутнасц? выразнага нарматы?нага абавязку, касцёльныя ?лады пав?нны паведам?ць пра злачынства кампетэнтным грамадзянск?м уладам, кал? гэта пал?чыцца, што гэта неабходна для абароны пацярпелай асобы ц?  ?ншых непа?налетн?х ад ?ншых злачынных дзеяння?”. Падкрэсл?ваецца, што расследаванне пав?нна праводз?цца з павагай да грамадзянск?х закона дзяржавы.