Рэакцыя Пантыф?ка? ? Святога Пасаду на эп?дэм?? м?нулых часо?
Ватыканскае выданне “L’Osservatore Romano” нагадала, што падобныя меры ?водз?л?ся ? XVII ст. папам Аляксандрам VII. Падчас яго пантыф?кату Апен?нск? па?востра? ахап?ла эп?дэм?я чумы, ад якой заг?нула каля м?льёна чалавек.
Каб спын?ць распа?сюджванне заражэння, Папа адмян?? або абмежава? а?дыенцы? ? сустрэчы ? Рымскай куры?, накла? забарону на правядзенне працэс?й, масавых цырымон?й у касцёлах ? нават зачын?? на некальк? дзён большасць храма? Вечнага горада.
У той час у Рыме праходз?? Па?сюдны Юб?лей, абвешчаны Пантыф?кам, каб прас?ць аб Божай дапамозе ? яго служэнн?. Пакольк? трывала эп?дэм?я, ён забаран?? усе, звязаныя з гэтым сустрэчы, масавы ?дзел у юб?лейных цэлебрацыях ? нават адмян?? устрыманне ад ежы, бо аслаблены арган?зм больш сх?льны да заражэння.
Кангрэгацыя аховы здаро?я, якая ?снавала ? Рымскай куры? з перапынкам? пам?ж 1630 ? 1840 гг. наклала значныя абмежаванн? на дзейнасць манаск?х супольнасцей. Была забаронена сумесная э?харыстычная адарацыя. Рэл?г?йныя ?рачыстасц? адбывал?ся за зачыненым? дзвярыма, а касцёльныя ?лады заахвочвал? да прыватнай формы пабожнасц? ? мал?твы.
За сто гадо? перад гэтым эп?дэм?я чумы абрынулася на М?лан, у сувяз? з чым мясцовым? ?ладам? был? ?ведзены строг?я абмежаванн? для п?л?грыма?. Дазвалялася наведваць горад тольк? малым? групам? ? пры ная?насц? спецыяльнага дакумента, як?м пацвярджалася, што чалавек не мае с?мптома? хваробы.
Тагачасны арцыб?скуп М?лана Карла Барамэа прызна? гэтыя меры карысным?. Ён закл?ка? святаро? сваёй дыяцэз?? клапац?цца аб хворых ? сам дава? прыклад, прытрымл?ваючыся ?с?х мер бяспек?: будучы святы захо?ва? належную дыстанцыю, часта пераапрана?ся ? мы? вопратку ? гарачай вадзе, дэз?нф?цырава? усе рэчы, да як?х дакрана?ся ? як?я дава? бедным. Пакольк? верн?к? не магл? наведваць касцёлы, ён загада? усталяваць крыжы ? алтары на скрыжаваннях дарог ? вул?ц, каб яны мел? магчымасць удзельн?чаць у набажэнствах на адлегласц?, ц? нават стоячы ля вокна? сва?х кватэр.
