Дзяржсакратар пра дыпламатыю пасля Першай сусветнай вайны
М?жнародны навуковы форум прайшо? у Папск?м латэранск?м ун?верс?тэце ? бы? прымеркаванны да 100-годдзя завяршэння Першай сусветнай вайны. У сва?м дакладзе бл?жэйшы супрацо?н?к Папы нагада? папярэджанне Бэнэдыкта XV, як? каза?, што вайна стане “самагубствам Е?ропы”. Сапра?ды, у вын?ку канфл?кту адбы?ся крах чатырох ?мперый: Германскай, А?стра-Венгерскай, Рас?йскай ? Атаманскай.
У большасц? е?рапейск?х кра?н ?снава? “ма?кл?вы антыкатал?цк? пары? ? ?мкненне выключыць Бога ? Яго Касцёл з публ?чнай сферы ? жыцця людзей”. Але Касцёл, не аддаючы “пераваг? якой-небудзь асабл?вай форме дзяржавы ц? грамадзянск?х ?нстытута?”, бачы? сва?м прыярытэтам працу на карысць паваг? да чалавечай годнасц? ? право? хрысц?янскага сумлення.
Паводле кардынала Парал?на, тады важна было пачуць крык новага свету, як? нараджа?ся, “моцны закл?к да свабоды ? фундаментальных право? м?льёна? мужчын, як?я ? мундырах вяртал?ся з траншэй, м?льёна? жанчын, вымушаных узяць на сябе абавязк? мужчын, што адсутн?чал?”, ус?х людзей, як?я пакутавал?, “як арыстакрата? з г?старычным? прозв?шчам?, так ? апошн?х сярод апошн?х”.
У гэтым кантэксце папская дыпламатыя выконвала пасярэдн?цкую ? м?ратворчую ролю, а таксама вяла “шырачэзную гуман?тарную дзейнасць, якая пасля перам?р’я працягвалася настольк? шчодра, што спустошыла папскую казну”. Папства набывала м?жнародную ролю “маральнага а?тарытэта, як? нясе прым?рэнне” пам?ж ус?м? людзьм?, сказа? ён.
Перад абл?ччам г?потэзы новай свабоды, а таксама магчымай тыран??, Папа ствары? шырокую сетку дыпламата?, пакл?каных уключыцца ? новыя сцэнары?. Праца за?сёды вялася на карысць м?ру, сенс?б?л?зацы? вял?к?х дзяржа? да паваг? да справядл?васц? ? ра?напра?я ? знос?нах пам?ж кра?нам? ? народам?, натуральнага прынцыпу нацыянальнасц? ? законных памкнення? народа? да справядл?вага доступу да матэрыяльных даброта?. Усе гэтыя тэмы мел? месца ? знакам?тай М?рнай ноце, якую 1 жн??ня 1917 г. Бэнэдыкт XV ск?рава? да дзяржа?-удзельн?ц вайны.
Кардынал Парал?н зазначы?, што ватыканская дыпламатыя ?вайшла ? кантакт таксама з бальшав?кам? ? пачала перамовы на карысць захавання катал?цтва ? Савецк?м Саюзе. Гэтыя перамовы не был? паспяховым?, але дазвол?л? распачаць “дабрачынную м?с?ю”, ратуючы м?льёны жыцця?, сказа? ён.
“Гаворачы простым? арыфметычным? тэрм?нам?, у верасн? 2014 г., Святы Пасад ме? аднос?ны тольк? з сямнаццацю кра?нам?, а ? студзен? 1922 г., колькасць дыпламатычных партнёра? узрасла да дваццац?сям?”, сярод як?х был? таксама Францыя ? Вял?кабрытан?я, як?я перад вайной прыпын?л? аднос?ны з Папам. “Зно? стала в?давочна, што нягледзячы на ?се хмары на гарызонце, Пан не перастава? дапамагаць свайму Касцёлу”, - сказа? кардынал Дзяржсакратар.
