Дзевяць месяца? вайны: рана на целе хрысц?ян
Марыя Валодз?на – Pope
Андрэа Тарн?ел? у сваёй а?тарскай калонцы на партале Pope нагада?, што мы набл?жаемся да канца дзявятага месяца з пачатку жахл?вай рас?йскай агрэс?? супраць Укра?ны. Звычайна за дзевяць месяца? ва ?лонн? мац? ?твараецца чалавечае жыццё, каб потым з'яв?цца на свет. Ва Укра?не ж гаворка ?дзе не аб чаканн? жыцця, але тольк? аб смерц?, нянав?сц? ? спусташэнн?.
Паводле эксперта, у гэтай вайны ёсць адз?н аспект, пра як? мы не за?сёды памятаем: гаворка ?дзе пра канфл?кт двух народа?, як?я належаць да адной веры ? Хрыста ? да аднаго хросту. У гэтым геаграф?чным рэг?ёне хрысц?янства атаясамл?ваецца з хрышчэннем Рус? ? 988 годзе, кал? князь Уладз?м?р пажада?, каб уся яго сям'я ? насельн?цтва К?ева прынял? гэты сакрамэнт у водах Дняпра. Рас?йск?я ? ?кра?нск?я хрысц?яне падзяляюць адну ? тую ж л?тург?ю ? духо?насць, уласц?вую Усходн?м Цэрквам, - нагада? гало?ны рэдактар ватыканск?х СМ?.
На яго думку, сёння гэтую агульную прыналежнасць да веры ? л?тург?чнай традыцы? спрабуюць схаваць па прычынах ваеннай прапаганды: кал? ты ваюеш, кал? заб?ваеш, ты пав?нен забыць твар ? чалавечае абл?чча ?ншага. Ты пав?нен забыцца нават пра тое, што ?ншы ахрышчаны гэтак жа, як ? ты.
Той факт, што вайна ? сэрцы Е?ропы ?спыхнула пам?ж хрысц?янам?, роб?ць яшчэ больш балючай рану для Хрыстовых вучня?. Перад нам? не канфл?кт, як? можна клас?ф?каваць у рамках зручнай схемы “сутыкнення цыв?л?зацый”, тэоры?, якая распа?сюдз?лася пасля тэракта? 11 верасня 2001 года, каб пазначыць адрозненне пам?ж “нам?” ? “?м?”. Не: тут агрэсары чытаюць тое ж самае Евангелле, што ? ахвяры, - адзначы? Андрэа Тарн?ел?.
Замяшанне, выкл?канае канстатацыяй гэтага факту, можа навесц? на роздум аб тым, як? до?г? шлях пав?нна яшчэ прайсц? евангельскае пасланне, каб увайсц? ? сэрцы хрысц?ян ? пракрасц?ся ? ?х культуру, увасоб??шыся ? прыкладзе Езуса ? Гефс?манск?м садзе, як? загада? Пятру ?класц? меч у ножны. Яно можа нават заахвоц?ць ?стаць за кафедру суддзя?, запэ?н?ваючых у праваце тых, хто хоча падкрэсл?ць розн?цу пам?ж “нашым” хрысц?янствам ? хрысц?янствам распальшчыка? вайны, змешваючых святыя ?коны з салдацк?м? сцягам?, апра?дваючых агрэс?ю ? гвалт рэл?г?йным? прамовам?, - “як яшчэ паза?чора раб?л? мы сам? ? як, верагодна, некаторыя хацел? б паступаць ? сёння”, - п?ша гало?ны рэдактар ватыканск?х СМ?.
Але падобныя паводз?ны стал? б тольк? зручным? уцёкам?, свайго роду самаапра?даннем для таго, каб рана, спароджаная гэтай вайной, не заставалася адкрытай. Канфл?кт ва Укра?не вучыць нас, што прыналежнасц? да агульнай традыцы?, нагадвання? аб сама?дэнтыф?кацы? ? культуры, спароджаных адным ? тым жа абвяшчэннем Евангелля, недастаткова, каб захаваць нас ад варварскага гвалту, нянав?сц? ? бязл?таснай вайны, - л?чыць Андрэа Тарн?ел?.
У так?м выпадку адкрытая рана азначала б штодзённы напам?н аб тым, што веру ? рэл?г?йныя традыцы? н?кол? нельга ?спрымаць як належнае ? в?давочнае. Напам?н, што можна паступаць па-хрысц?янску тольк? дзякуючы любов?, а не дзякуючы традыцы? або культуры. Напам?н пра словы Езуса: “Без Мяне н?чога не можаце зраб?ць”, каб зно? стаць пакорл?вым? прас?целям? Яго м?ру, - заключы? гало?ны рэдактар ватыканск?х СМ?.