С?надальны шлях ? тэалог?я вызвалення
Незадо?га пасля Другога Ватыканскага Сабора, у 1968 годзе адбылася канферэнцыя Рады б?скупа? Лац?нскай Амерык? ? Медэл?не (Калумб?я), падчас якой з’яв??ся пастулат выступ?ць у абарону бедных ? абяздоленых. Не?забаве гэты пастулат накла?ся на прапанову некаторых тэолага? ? святаро?, каб хрысц?янскую дактрыну спалучыць з маркс?сцк?м вучэннем аб класавай барацьбе. У чым пав?нна было палягаць гэта спалучэнне?
Па-першае, прапанавалася ператварыць тэалог?ю ? грамадска-пал?тычную ?дэалог?ю. Айцец Хуан Лу?с Сэгунда, езу?т, адз?н з гало?ных тэарэтыка? гэтага напрамку, каза? на?прост: “Вера без ?дэалог?? мёртвая”. Без ?дэалог??, каза? ён, вера не можа быць уключана ? г?сторыю, ? таму цалкам непрактычная.
Па-другое, прапанавалася сацыялаг?чнае пераасэнсаванне хрысц?янск?х догма?. Асно?ныя хрысц?янск?я догмы пав?нны был? быць прадста?лены так?м чынам, каб ?х сувязь з сацыяльна-пал?тычным вызваленнем была в?давочнай. Напрыклад, вучэнне аб Святой Тройцы некаторыя прадста?лял? як тое, што “Бог ёсць грамадства”, а дакладней – “грамадства, за якое мы змагаемся”. У ?ншай кн?зе Сэгунда п?са?, што сакрамэнты маюць сэнс у той ступен?, у якой спрыяюць пабудове супольнасц?. Напрыклад, сэнс святой ?мшы пав?нен бы? заключацца перш за ?сё ? выя?ленн? самаахвярнай адданасц? справе рэвалюцы?, як тое было ? Карла Маркса.
У чым палягае праблемнасць такога падыходу, як? ста? вядомы пад назвай тэалог?? вызвалення? Гэтаму пытанню прысвечаны адз?н з выпуска? падкаста Эфата.
