Святы Айцец: быць песнярам? надзе? ? свеце
Аляксандр Панчанка - Pope
Франц?шак за?важы?, што Унеба?шэсце – гэта не адыход Хрыста ад нас, а спа?ненне Яго м?с??. “Езус сышо? да нас, каб дапамагчы нам узысц? да Айца; Ён спусц??ся ?н?з, каб узняць нас на вышыню; Ён сышо? у глыб?н? зямл?, каб Неба магло раскрыцца над нам?. Ён зн?шчы? нашу смерць, каб мы магл? атрымаць вечнае жыццё. Гэта фундамент нашай надзе?: Хрыстус, як? ?зышо? на Неба ? нясе ? сэрца Бога нашу чалавечнасць, по?ную чакання? ? пытання?”, - сказа? Папа.
Пантыф?к патлумачы?, што хрысц?янская надзея – гэта “не просты чалавечы аптым?зм ц? эфемернае чаканне, звязанае з зямным? гарантыям?”, а “рэальнасць, якая ?жо спо?н?лася ? Езусе” ? кожны дзень дорыцца нам.
“Хрысц?янская надзея падтрымл?вае нас на жыццёвым шляху, нават кал? ён станов?цца балючым ? цяжк?м, яна адкрывае перад нам? дарог? ? будучыню, кал? расчараванне ? пес?м?зм хацел? б зраб?ць з нас нявольн?ка?; яна паказвае магчымае дабро, кал? здаецца, што пераважае зло; яна напа?няе нас спакоем, кал? сэрца абцяжарана паразай ? грахом; яна дапамагае нам марыць пра новае чалавецтва ? роб?ць мужным? ? будаванн? братэрскага ? м?рнага свету, кал? здаецца, што больш не варта намагацца”, - запэ?н?? Святы Айцец.
Франц?шак закл?ка? мал?цца аб тым, каб стаць “песнярам? надзе? ? свеце”, пазначаным вял?кай роспаччу. “З дапамогай жэста?, сло?, штодзённых рашэння?, праз цярпл?васць, з якой сеем крыху прыгажосц? ? ветл?васц? там, дзе знаходз?мся, мы хочам спяваць г?мн надзе?, каб яе мелодыя прымус?ла в?брыраваць струны душы чалавецтва ? абудз?ла ? сэрцах радасць ? адвагу прыняцця жыцця”, - сказа? ён.
Пантыф?к падкрэсл??, што надзе? патрабуюць усе. “Яе патрабуе грамадства, у як?м мы жывём, часта зануранае тольк? ? сучаснасць ? няздольнае глядзець у будучыню; яе патрабуе наша эпоха, якая часта стомлена спа?зае ? шэрасць ?ндыв?дуал?зму ? “выжывання”; яе патрабуе стварэнне, цяжка параненае ? абрабаванае людск?м эга?змам; яе патрабуюць народы ? кра?ны, як?я глядзець на за?трашн? дзень, по?ныя неспакою ? страха?, у той час як несправядл?васць высакамерна распа?сюджваецца, бедныя сп?сваюцца ва ?тыль, войны сеюць смерць, бедныя застаюцца напрыканцы сп?су ? мара пра братэрск? свет рызыкуе застацца м?ражам. Надзе? патрабуе моладзь, часта дэзарыентаваная, але якая прагне жыць па?натой; патрабуюць пажылыя людз?, як?х культура эфекты?насц? ? адчужэння больш не ?мее паважаць ? слухаць; яе патрабуюць хворыя ? ?се зраненыя целам ? духам, як?я могуць атрымаць палёгку праз нашу бл?зкасць ? клопат”, - сказа? Папа.
Пантыф?к перакананы, што надзе? патрабуе Касцёл, як? не пав?нен забываць, што з’я?ляецца Нявестай Хрыста – ум?лаванай вечнай ? вернай любо?ю, пакл?канай захо?ваць святло Евангелля, пасланай перадаваць ус?м полымя, якое Езус прынёс ? запал?? у свеце аднойчы ? наза?жды.
“Браты ? сёстры, надзе? патрабуе кожны з нас: нашы жыцц?, часам стомленыя ? параненыя, нашы сэрцы, спрагнёныя па пра?дзе, дабрын? ? прыгажосц?, нашы мары, як?я не можа пагас?ць н?якая цемра. Усё, унутры ? знутры нас, кл?ча надзею ? шукае, нават несвядома, бл?зкасц? Бога”, - сказа? Папа. Ён спасла?ся на Рамана Гвардз?н?, запэ?н?ваючы ? тым, што ? наш час Бог настольк? бл?зк? да чалавецтва, як у н?водную ?ншую эпоху. На завяршэнне гам?л?? Франц?шак выказа? пажаданне, каб “Пан, як? ?васкрос ? ?зышо? на Неба, адары? нас ласкай, якая дазвол?ць нанава адкрыць для сябе надзею, абвяшчаць надзею ? ствараць надзею”.
