Папа запэ?н?? у духо?най бл?зкасц? бацько?, як?я страц?л? дз?ця
Аляксандр Панчанка - Pope
2 сакав?ка 2024 года Папа сустрэ?ся з членам? асацыяцы? Talità kum, якая аб’ядно?вае бацько?, што перажыл? страту дз?ця. “Першае, што я хачу зраб?ць – гэта паглядзець вам у вочы, прыняць з раскрытым? абдымкам? вашы г?сторы?, пазначаныя болем, ? прыласкаць вашы сэрцы, разб?тыя ? праб?тыя, як сэрца Езуса на крыжы: сэрцы, як?я краваточаць, сэрцы, абмытыя слязам? ? змучаныя цяжк?м пачуццем пустаты”, - сказа? ён.
Франц?шак падкрэсл??, што адказам на досвед страты дз?ця не пав?нны быць тэарэтычныя разважанн?, банальныя рэл?г?йныя або сентыментальным? словы, бясплённыя падбадзёрванн? або акал?чнасныя выразы, як?я, хоць ? прызначаны для суцяшэння, наносяць яшчэ большы боль тым, хто кожны дзень вядзе жорсткую ?нутраную барацьбу. Ён таксама звярну? увагу на недарэчнасць паводз?н тых, хто спрабуе апра?даць пакуты рэл?г?йным? тэорыям?. “Мы пакл?каны наследаваць л?тасць ? спагаду Езуса перад абл?ччам болю”, - дада? Святы Айцец.
Пантыф?к за?важы?, што ? с?туацы? нязносных ? невытлумачальных пакут, чалавеку трэба “трымацца за н?тку мал?твы”, якая можа быць нават бяссло?най, але адкрывае пробл?ск? святла ? дае с?лы, каб працягваць шлях. Ён падкрэсл??, што пытанн? аб сэнсе перажытага траг?чнага досведу, як?я чалавек ск?ро?вае да Бога, з’я?ляюцца здаровым? – гэта мал?тва, падобная на мал?тву бацьк? з Евангелля, як? прас?? Езуса аздарав?ць яго цяжка хворую дачку. Пантыф?к нагада?, што Езус не пак?ну? гэтага чалавека ? адз?ноце, а пайшо? да яго дамо? ? вярну? дзя?чынку да жыцця.
“Гэта кажа нам важную рэч: перад абл?ччам пакут першы адказ Бога не з’я?ляецца прамовай ц? тэорыяй, але заключаецца ? тым, каб ?сц? разам з нам?, быць разам з нам?. Езус дазвол?? нашаму болю, дакрануцца да Яго, Ён прайшо? той жа самы шлях ? не пак?дае нас сам?х, але вызваляе ад цяжару, што прыгнятае нас, несучы яго дзеля нас ? разам з нам?”, - запэ?н?? Пантыф?к, дадаючы, што таксама ? сёння Езус хоча прыйсц? ? “дамы нашых сэрца? ? нашых сем’я?, скаланутых смерцю” ? “хоча быць разам з нам?”, каб ацерц? слёзы, супако?ць ? запэ?н?ць у тым, што смерць не мае апошняга слова.
Святы Айцец нагада?, што “Пан не пак?дае без суцяшэння”. Кал? працягваць узнос?ць да яго слёзы ? пытанн?, Ён адорыць унутранай упэ?ненасцю, якая з’я?ляецца крын?цай супакою. “Надзея на ?васкрасенне, якая раскв?тнела ? пасхальную ран?цу, гэта тое, што Пан хоча пасеяць зараз у вашых сэрцах. Я жадаю вам прыняць яе, даць ёй магчымасць расц?, захо?ваць яе пасярод слёз. ? я хаце? бы, каб вы адчул? не тольк? абдымк? Бога, але таксама маю любо? ? духо?ную бл?зкасць Касцёла, як? люб?ць вас ? жадае вас суправаджаць”, - запэ?н?? сва?х гасцей Папа.
