蜜桃交友

Аляксандр Панчанка – Pope

28 красав?ка 2023 года ? былым кармел?цк?м кляштары ? Будапешце Франц?шак сустрэ?ся з прадста?н?кам? венгерск?х улада?, грамадзянскай супольнасц? ? дыпламатычнага корпуса, акрэдытаванага ? гэтай кра?не. Зварот да ?х ста? першай публ?чнай прамовай Папы падчас яго Апостальскага падарожжа ? Венгрыю.

Святы Айцец пача? з таго, што нагада? пра выток? пал?тык? – яна ?зн?кла ? горадзе, пол?се, з гарачага жадання жыць разам, гарантуючы правы ? спа?няючы абавязк?. У рэфлекс?? на гэту тэму, на яго думку, дапамагае сам Будапешт – “горад г?сторы?, горад масто? ? горад святых”.

“Узн?кшы ? м?рныя часы, ён спазна? балючыя канфл?кты: не тольк? нашэсц? далёк?х часо?, але таксама нас?лле ? прыгнёт, выкл?каныя нацысцкай ? камун?стычнай дыктатурам? – як можна забыць 1956 год?”, - спыта? Пантыф?к, нагадваючы таксама пра дэпартацы?, закрыццё ? гета ? масавае забойства венгерск?х я?рэя? у гады Другой сусветнай вайны. Франц?шак адзначы?, што ? той час было шмат адважных праведн?ка?, як?я ратавал? ?х, сярод як?х нунцый Анджэла Рота.

“Сёння Будапешт – гэта адз?н з е?рапейск?х гарадо? з самым высок?м працэнтам я?рэйскага насельн?цтва, цэнтр кра?ны, якая ведае кашто?насць свабоды ? якая, заплац??шы высокую цану дыктатурам, нясе ? сабе м?с?ю захавання скарбу дэмакраты? ? мары пра м?р”, - сказа? Святы Айцец.

Франц?шак са шкадаваннем за?важы?, што ? наш час мы “наз?раем сумны закат аднадушнай мары пра м?р, у той час кал? стал? пераважаць сал?сты вайны”. У душах людзей аслабла гарачае жаданне будаваць м?рную ? стаб?льную супольнасць народа?: замест гэтага “пазначаюцца тэрыторы?, падкрэсл?ваюцца адметнасц?, зно? рыкае нацыянал?зм ? ?звышаюцца суджэнн? ? тон у аднос?нах да ?ншых”.

“М?р н?кол? не прыйдзе праз дасягненне ?ласных стратэг?чных ?нтарэса?, але праз пал?тыку, здольную глядзець на цэлае, на разв?ццё ?с?х: уважл?вую да людзей, да бедных ? да за?трашняга дня; а не тольк? да ?лады, прыбытку ? цяперашн?х магчымасцей”, - папярэдз?? Святы Айцец, закл?каючы да крэаты?ных намагання? на карысць м?ру ва Укра?не.

Гаворачы пра Будапешт як пра горад масто?, як?я злучаюць пам?ж сабой розныя ? вельм? адметныя частк? стал?цы, Франц?шак адзначы?, што масты запрашаюць паразважаць пра важнасць адз?нства, якое не азначае аднастайнасц?.

Папа папярэдз?? пра небяспеку папул?зму, а таксама “?дэалаг?чнай калан?зацы?”, што “зн?шчае адметнасц?, як у выпадку з так званай гендарнай культурай, альбо став?ць звужанае паняцце свабоды супраць жыцця, напрыклад, кал? нехта хвал?цца здабыццём бессэнсо?нага “права на аборт”, якое за?сёды з’я?ляецца траг?чнай паразай”.

Франц?шак падкрэсл??, што Будапешт з’я?ляецца горадам святых. Ён нагада? пра першага венгерскага караля – святога Стэфана, а таксама пра яго жонку ? сына – благасла?лёную Г?зэлу ? святога Эмерыка. “Венгерская г?сторыя пазначана святасцю”, але пра “хрысц?янск?я кашто?насц? немагчыма сведчыць праз закамянеласць ? закрытасць, бо пра?да Хрыста прадугледжвае лагоднасць ? дал?катнасць, у духу благасла?лення?”. Гэтыя кашто?насц? прадугледжваюць адкрытасць на ?ншых, увагу да нацыянальных меншасця?, да бедных ? патрабуючых.

Пантыф?к асабл?ва падкрэсл??, што людз?, як?я называюць сябе хрысц?янам? пав?нны даваць сведчанне ? крочыць разам з ус?м?, с?лкуючы гуман?зм, натхнёны Евангеллем ? ?дучы па двух асно?ных шляхах: прызнання сябе ?м?лаваным? дзецьм? Айца ? любов? да кожнага, як да брата. Франц?шак нагада? словы святога Стэфана, як? л?чы? сапра?дным упрыгожваннем кра?ны людзей розных мова? ? культур, а таксама пажада? плённага супрацо?н?цтва пам?ж дзяржавай ? Касцёлам у Венгры?.