Пантыф?к: пазбав?цца ад саманадзейнасц?, каб вызвал?ць месца для Бога
Марыя Валодз?на – Pope
Вел?капосная акцыя прайшла ? рымск?м касцёле Санта-Марыя-дэле-Грацые-аль-Трыумфале. У сваёй гам?л?? Папа нагада? словы апостала Па?ла з евангельскага ?ры?ка, як? прагуча? падчас набажэнства: "Што было для мяне набыткам, тое дзеля Хрыста я пал?чы? стратай" (Ф?л 3, 7). Гаворка ?дзе не аб матэрыяльных выгодах, а аб рэл?г?йных багаццях, - адзначы? Святы Айцец, дадаючы, што святы Павел удакладн??: "Я ?сё страц?? ? л?чу смеццем, каб набыць Хрыста".
Па словах Франц?шка, той хто думае, што валодае рэл?г?йнай доблесцю, л?чыць сябе справядл?вым ? лепшым за ?ншых, не мае патрэбы ? Богу. Тольк? ?бог?я духам, як?я маюць патрэбу ? зба?ленн?, знаходзяць Пана.
Папа спасла?ся таксама на евангельскую прыпавесць аб фарысе? ? мытн?ку, як?я прыйшл? ? храм памал?цца, але “мал?тва тольк? аднаго з ?х дасягнула сэрца Бога” (Лк 18, 9-14).
Фарысей мал??ся стоячы, як сама?пэ?нены, непераможны чалавек, як?м трэба захапляцца. Ён не чака? зба?лення Пана як падарунка, ён амаль прэтэндава? на яго як на ?знагароду за свае заслуг?. Ён без вагання? прасуну?ся да алтара, каб заняць месца ? першым шэрагу, але ? вын?ку “зайшо? занадта далёка ? пастав?? сябе наперадзе Бога”, - сказа? Папа.
Мытн?к, стоячы воддаль, не адважва?ся нават падняць вачэй да неба. Але менав?та гэтая дыстанцыя, на думку Пантыф?ка, вызвал?ла месца для Бога, дазвол?ла Богу набл?з?цца да яго.
Франц?шак адзначы?, што таксама ? да нас Пан прыходз?ць тады, кал? мы “дыстанцуемся ад нашага саманадзейнага я”. Бог гатовы прыняць “нашу беднасць, нашы ня?дачы, памылк?, як?я мы здзяйсняем з-за слабасць ц? нядбайнасц?”. Бог чакае нас асабл?ва ? сакрамэнце споведз?, - нагада? Святы Айцец.
Кал? мы спавядаемся, то, як мытн?к, прызнаем нашы памылк?, цёмныя бак?, ? “у гэты момант Пан станов?цца побач з нам?, скарачае адлегласць пам?ж нам?, уздымае нас”, - зазначы? Франц?шак.
Папа закл?ка? верн?ка? з раскаяннем, як мытн?к, звярнуцца да Пана: "Божа, будзь м?ласц?вы да мяне, грэшнага" (Лк 18,13). Ён закл?ка? прас?ць Бога быць м?ласц?вым за тое, што забываем пра Яго ц? грэбуем ?м ? Яго Словам, за тое, што л?чым, што маем рацыю ? пагарджаем ?ншым?, за тое, што не клапоц?мся пра тых, хто побач з нам?, за тое, што абыякавыя да тых, хто бедны ? пакутуе, за грах? супраць жыцця, за ?лжывае сведчанне, за хлусню, за несумленнасць, за адсутнасць празрыстасц? ? законнасц?, за схаваныя грах?, за зло, якое роб?м несвядома, а таксама за дабро, якое магл? б зраб?ць ? не зраб?л?. "Божа, будзь м?ласц?вы да мяне, грэшнага", - па?тары? Франц?шак.
