Святы Айцец: наследаваць пастырскае сэрца Езуса
Аляксандр Панчанка - Pope
Франц?шак працягну? катэхетычны цыкл, прысвечаны евангел?зацыйнай рупл?васц? ? апостальскаму запалу, закл?каючы верн?ка? наследаваць прыклад Езуса Добрага Пастыра ? клапац?цца пра людзей, як?я аддал?л?ся ад Касцёла. Пантыф?к за?важы?, што Хрыстус за?сёды знаходз??ся ? аднос?нах, за?сёды выходз?? насустрач.
На першым месцы ? жыцц? Езуса была бл?зкасць з Айцом ? мал?тва. Менав?та ? гэтых аднос?нах Ён адкрыва? сэнс свайго быцця чалавека, сэнс свайго ?снавання ? свеце, як м?с?? дзеля нас. Папа нагада?, што першым публ?чным учынкам Хрыста стала выйсце да людзей, як?я хацел? прыняць хрост ад Яна. “Так?м чынам Ён дае нам ключ для разумення Яго дзейнасц? ? свеце: выдаць сябе за грэшн?ка?, будучы сал?дарным? з нам?, без аддалення, у по?ным раздзяленн? свайго жыцця”, - дада? Пантыф?к, падкрэсл?ваючы, што Хрыстус – гэта самы дасканалы вобраз Добрага Пастыра, як? “аддае жыццё сваё за авечак” (Ян 10, 11)
“Быць пастырам – гэта значыла не проста выконваць працу, якая вымагала шмат часу ? с?л; гэта бы? сапра?дны лад жыцця: дваццаць чатыры гадз?ны ? сутк?, жыць са статкам, суправаджаць яго на пашу, спаць сярод авечак, клапац?цца пра слабейшых. ?ншым? словам?, Езус не проста зраб?? нешта для нас, але адда? усё, адда? сваё жыццё за нас. Яго сэрца – пастырскае. Ён пасв?ць ус?х нас”, - сцвердз?? Папа.
Франц?шак падкрэсл??, што Касцёл у сваёй душпастырскай дзейнасц? пав?нен за?сёды пара?но?ваць сябе з Езусам. “Перш за ?сё мы можам спытаць сябе: ц? наследуем мы Яго, чэрпаючы з крын?ц мал?твы, каб наша сэрца было ? сугуччы з Яго сэрцам? Бл?зкасць з ?м, як сказана ? цудо?ным творы абата Шатара, з’я?ляецца “душой усякага апостальства”. Сам Езус выразна сказа? сва?м вучням: “Без Мяне н?чога не можаце зраб?ць” (Ян 15, 5). Кал? прабываем з Езусам, адкрываем для сябе, што Яго пастырскае сэрца за?сёды б’ецца для тых, хто заблука?, хто згуб??ся, хто далёк?. А наша?”, - спыта? Святы Айцец.
Пантыф?к зазначы?, што Езус Добры Пастыр люб?ць ус?х ? жадае выратаваць тых, хто заблука?. “Бог не суз?рае сва?х авечак, закрытых за агароджай” ? “не пагражае ?м, каб яны не выходз?л? вонк?”: наадварот, кал? нехта выйдзе ? заблукае, Ён не пак?дае яго, але шукае”, - дада? Папа.
“Пан пакутуе, кал? мы аддаляемся ад Яго сэрца. Ён пакутуе за тых, хто не ведае прыгажосц? Яго любов? ? цеплын? Яго абдымка?. Але ? адказ на гэтыя пакуты Ён не замыкаецца, а рызыкуе: пак?дае дзевяноста дзевяць авечак, як?я знаходзяцца ? бяспецы, ? адпра?ляецца за адной, якой не хапае, робячы так?м чынам нешта рызыко?нае ? нават ?рацыянальнае, але сугучнае Яго пастырскаму сэрцу, якое тужыць па тым, хто адышо?; Ён не мае гневу ц? кры?ды, але невычэрпную тугу па нас. Гэта рупл?васць Бога”, - свердз?? Франц?шак.
Святы Айцец спыта?ся: ц? маем мы падобныя пачуцц?? Ён закл?ка? не глядзець “на тых, хто пак?ну? статак, як на прац??н?ка? або ворага?”, але сустракаючы ?х у розных асяроддзях, карыстацца нагодай, каб даць ?м радаснае сведчанне пра Айца, як? люб?ць ?х ? як? н?кол? не забываецца пра ?х.
Папа заахвоц?? наследаваць пастырскае сэрца Езуса, цярпець ? рызыкаваць “у сугуччы з Яго пастырск?м сэрцам”. “Гаворка не ?дзе пра празел?тызм, каб ?ншыя стал? “нашым?”, але пра любо?, каб яны был? шчасл?вым? дзецьм? Бога”, - сказа? Франц?шак, закл?каючы прас?ць у мал?тве аб ласцы пастырскага сэрца, адкрытага на ?ншых ? бл?зкага да ?с?х, бо “без такой любов?, якая пакутуе ? рызыкуе, ёсць пагроза, што мы будзе пасв?ць тольк? сам?х сябе”, а не статак.
