Папа закл?ка? ператварыць эга?зм у братэрства
Марыя Валодз?на – Pope
У в?дэазвароце з нагоды XII Фестывалю сацыяльнага вучэння Касцёла, як? праходз?ць з 24 па 27 л?стапада 2022 года ? ?тальянскай Вероне, Пантыф?к нагада?, што агульнае дабро – гэта “цэмент, на як?м неабходна будаваць справядл?вае, пра?дз?вае ? прыгожае грамадства”.
Папа выказа? задавальненне ? сувяз? з выбарам тэмы гэтага года: “Пабудова даверу. Захапленне сустрэчай". Давер ? захапленне – вось тыя “дарожныя знак?”, з дапамогай як?х трэба рухацца па шляху, як? Папа называе “неабходным зараз, больш чым кал?-небудзь”.
Мы жывем у час сур'ёзных канфл?кта?, як?я, здаецца, адма?ляюць магчымасць став?цца з даверам да ?ншых людзей, з даверам, падмацаваным пачуццём бяспек? ? спакою, - адзначы? Пантыф?к, узгада?шы шматл?к?я канфл?кты, як?я адбываюцца ? свеце, а таксама беднасць, пакуты, няв?нных ахвяра?, дзяцей, як?м адмо?лена ? будучын?... Гэты змрочны сцэнар патрабуе рашучага ?мяшання ? працы па адна?ленню. На думку Франц?шка, слова пабудова, абранае для тэмы фестывалю, вельм? дарэчнае. Яно нагадвае аб метафары рамесн?ка?, буда?н?ко? м?ру, прыгажосц? ? даверу.
Пантыф?к нагада?, што нельга грэбаваць планаваннем ? спадзявацца на выпадковасць. “Планаванне ?я?ляе сабой здольнасць упарадко?ваць ?дэ?, ?н?цыятывы, палк?я ?мпульсы з ул?кам часу, неабходнага для рэал?зацы? праекта, а таксама з павагай да часу кожнага чалавека. Тольк? ? гэтым выпадку пабудова зможа вытрымаць г?старычныя навалы”.
Папа працытава? словы прарока Ерам?? аб тым, як “не заставацца рабом прыватных ?нтарэса? ? мець перспектыву, якая пераадольвае абмежаванн? ? супярэчнасц?”: “Благасла?лёны чалавек, як? спадзяецца на Пана, ? надзея якога — Пан. Ён будзе як дрэва, пасаджанае над вадою, што пускае карэнне сваё над патокам. Кал? настане спёка, яно не ба?цца, ? л?сце яго застаецца зялёным. ? ? год засух? яно не будзе хвалявацца, ? не перастане прынос?ць плён” (Ерам?я 17, 7-8). На каго спадзяецца чалавек сёння? – закл?ка? задумацца Святы Айцец.
На яго думку, нашым самым вял?к?м жаданнем пав?нна стаць сустрэча. Менав?та сустрэча, “?скра, якая сагравае сэрца ? прымушае абняць ?ншага” ляжыць у аснове даверу ? захаплення. Сустрэча “дазваляе нам ператварыць эга?зм у братэрства, абыякавасць у захапленне, мячы ? плуг?, дз?ды ? сярпы. Сустрэча дазваляе пак?нуць лог?ку вайны, якая бачыць у ?ншым ворага, пагрозу, узурпатара”. Папа завяршы? свой в?дэазварот запрашэннем “прасо?ваць ? с?лкаваць”, кожны ? сваёй сферы, культуру сустрэчы.
