蜜桃交友

Марыя Bалодз?на – Pope

Святы Айцец нап?са?, што яго глыбока ?раз?л? словы Эдз?т Брук у ?нтэрв'ю газеце L’Osservatore Romano. "Я бы? уражаны спакойнай, светлай с?лай гэтай жанчыны. Ёй удалося знайсц? ? сва?м жыцц? ? затым перадаць у л?таратурных творах “пробл?ск? святла” у адной з самых змрочных безданей у г?сторы? чалавецтва. Я адкла? газету ? патэлефанава? яе дырэктару Андрэа Мондзе, папрас??шы арган?заваць мне знаёмства ?, па магчымасц?, сустрэчу са спадарыняй Брук”, - прызна?ся Франц?шак. 

Гутарка Святога Айца з п?сьменн?цай адбылася праз месяц у яе доме ? цэнтры Рыма. “Сустрэча была хвалюючай для нас абодвух, – нап?са? Папа. – Пра гэтыя пачуцц? спадарыня Брук пажадала цяпер расказаць у кн?зе, паспрабава?шы абагульн?ць вопыт, вельм? няпросты для перадачы".

Пантыф?к падзял??ся падрабязнасцям? в?з?ту да п?сьменн?цы: “Я выйша? з л?фта, а яна сустракала мяне ? пярэдн?м пако? мо?чк?, таму што ад хвалявання практычна не магла сказаць н? слова: скрозь слёзы, як?я перапа?нял? яе, яна падзякавала мне за в?з?т, а я ? сваю чаргу падзякава? ёй за сведчанне на працягу апошн?х гадо?, лепш сказаць, за сведчанне, як?м была ? ёсць яна сама. Жывая памяць: вось хто стая? перада мной у абл?ччы вытанчанай, дал?катнай дзевяностагадовай жанчыны, надзеленай такой с?лай, што дазваляла ёй плакаць пры сустрэчы, не супрац??ляючыся дару слёз, – я суз?ра? жывую памяць, якая стала чалавекам”.

Эдз?т Брук прымала Папу ? гасц?най у прысутнасц? бл?зк?х сваяко?. Гутарка была до?гай. Разма?лял? пра “пробл?ск? святла”, як?я ёй удаецца адлюстро?ваць у сва?х кн?гах. П?сьменн?ца гаварыла таксама ? аб жыцц? пажылых людзей, аб аднос?нах з мужам Нэла Рыз?, як? до?га хварэ? на Альцгеймер, разма?лял? пра к?но, – як быццам гэта была звычайная размова ? сямейным ? сябро?ск?м коле.

Пасля гэтай сустрэчы был? ?ншыя, у асно?ным з нагоды публ?чных мерапрыемства?, а ? студзен? 2022 года ? Дзень памяц? ахвяр Халакосту спадарыня Брук пабывала на ран?шняй ?мшы ? Ватыкане. Да таго часу, нап?са? Франц?шак, шмат што змян?лася, змян?лася с?туацыя ? свеце, “павеяла вятрам? вайны”, у тым л?ку ? ? Е?ропе. Эдз?т Брук прыйшла да Папы са сваёй хатняй памочн?цай Вольгай, укра?нкай, у размове з якой непазбежна закранал?ся апошн?я падзе?. “Як важна, каб памяць не была страчаная! – падкрэсл?? Святы Айцец. – Як патрэбныя людз?, як?я тольк? фактам свайго жыцця захо?ваюць жывую памяць, падтрымл?ваюць яе полымя!”

“Надзея за?сёды ?васкрасае ? здз??ляе. Гэтая малодшая сястра цягне за рук? дзвюх старэйшых – веру ? любо?”, – нап?са? Папа, распавядаючы пра свежы хлеб, як? яму прынесл? Эдз?т Брук ? Вольга. Ён нагада? пра “згублены хлеб” з адной з кн?г п?сьменн?цы. “? вось гэты хлеб не страчаны, мы зно? трымал? яго ? руках. Мы пераламал? яго ? трох? паел?. Так? просты чалавечы жэст, н?бы мал?тва”. Магчыма, адзначы? Святы Айцец, менав?та так можна распачаць усё спачатку, ?зно? выправ?цца ? шлях, робячы нешта разам, быць можа, нешта зус?м простае, як ежа.

“Чалавецтва – гэта нешта тонкае ? крохкае, за?сёды гатовае пераламацца, сапсавацца, дэгенераваць, – нап?са? далей Папа. – Але часам мы сустракаем так?х людзей, як спадарыня Эдз?т: яны паказваюць, што чалавек валодае неверагодным? рэсурсам?, с?лай, якая зыходз?ць невядома адкуль, якая пера?зыходз?ць любую варожасць ? дазваляе заставацца людзьм?”.

“Кн?га, якую вы трымаеце ? руках, – зазначы? у прадмове Франц?шак, – гэта спроба расказаць пра сустрэчу, якая надала мне стольк? с?л ? надзе?, такое пачуццё падзяк? ? даверу, што, я перакананы, яно перадасца ? тым, хто вырашыць яе прачытаць, прынамс? я гэтага вам жадаю”.