Франц?шак: там, дзе занадта шмат “я”, мала Бога
Марыя Валодз?на – Pope
“У Евангелл? сённяшняй л?тург?? прыведзена прыпавесць пра фарысея ? мытн?ка (пар. Лк 18, 9-14), гэта значыць пра чалавека рэл?г?йнага ? вядомага грэшн?ка”, – патлумачы? Франц?шак. Абодва прыходзяць у храм, каб памал?цца, але тольк? мытн?к сапра?ды ?звышаецца перад Богам, таму што з пакорай паглыбляецца ? ?сц?ну пра сябе ? па?стае так?м, як? ён ёсць, без маск?, са сва?м? недахопам?. Можна сказаць, што сутнасць прыпавесц? ап?сваюць два жэсты, два дзеясловы: узвышацца ? прын?жацца, - зазначы? Святы Айцец.
Першы жэст – узвышэнне. Тэкст пачынаецца са сло?: “Два чалавек? зайшл? ? святыню памал?цца” (пар. Лк 18, 10). Гэты момант нагадвае мноства б?блейск?х эп?зода?, дзе, каб сустрэць Бога, чалавек падымаецца на гару, узвышаецца: Абрагам падымаецца на гару, каб прынесц? ахвяру; Майсей падымаецца на С?най, каб атрымаць запаведз?; Езус падымаецца на гару, дзе адбываецца перамяненне. “Таму ?звышэнне адлюстро?вае жаданне сэрца адарвацца ад ро?нага жыцця, каб ?сц? насустрач Пану; падняцца з ра?н?ны нашага “я”, каб узняцца да Бога”, – падкрэсл?? Пантыф?к.
“Але для таго, каб жыць сустрэчай з ?м, каб перамян?цца дзякуючы мал?тве, каб узвыс?цца да Бога, неабходны друг? жэст – прын?жэнне. Каб узвыс?цца да Яго, мы пав?нны паглыб?цца ? сябе: разв?ваць шчырасць ? пакору сэрца, як?я даюць нам сумленны погляд на нашу кволасць ? недасканаласць. Бо ? пакоры мы здольныя несц? Богу тое, што мы ёсць, з нашым? абмежаванням? ? ранам?, грахам? ? няшчасцем, як?я абцяжарваюць наша сэрца, ? атрымаць Яго ласку, каб Ён вылечы?, зага?? ? ?звыс?? нас. Чым больш мы пакорл?ва прын?жаем сябе, тым больш Бог узвышае нас,” – сказа? Франц?шак.
Сапра?ды, мытн?к з прыпавесц? пакорл?ва “ста?ць воддаль” (пар. Лк 18, 13), прос?ць л?тасц?, ? Бог узвышае яго. Фарысей жа ?звышаецца сам, упэ?нены ? сабе, перакананы ? сваёй праведнасц?. “Ста?шы, ён гаворыць Пану тольк? пра сябе, хвал?цца, перал?чвае ?се свае заслуг? ? пагарджае ?ншым?. Так дзейн?чае пыха: яна прымушае чалавека л?чыць сябе непах?бным ? судз?ць ?ншых. Так?м чынам, сам таго не за?важаючы, ён пакланяецца свайму “я” ? аддаляе Бога”, – зазначы? Франц?шак.
Папа нагада?, што прыпавесць пра фарысея ? мытн?ка датычыцца таксама ? нас. Ён закл?ка? верн?ка? праверыць сябе на прадмет “упэ?ненасц? ? сваёй праведнасц?” (пар. Лк 18, 9), якая прымушае пагарджаць ?ншым?. Гэта адбываецца, напрыклад, кал? мы напрошваемся на кампл?менты ? перал?чваем свае заслуг? ? добрыя ?чынк?, кал? клапоц?мся пра тое, каб здавацца, а не быць, кал? трапляем у пастку нарцыс?зму ? паказушнасц?. “Давайце з асцярогай сачыць за нарцыс?змам ? паказушнасцю, як?я грунтуюцца на ганарыстасц? ? прымушаюць нас, хрысц?ян, святаро?, б?скупа?, за?сёды прама?ляць слова “я”: “я зраб?? тое, я нап?са? сёе, я сказа? так, я зразуме? гэтак”. Там, дзе занадта шмат “я” – мала Бога,” – перасцярог Святы Айцец.
Франц?шак закл?ка? мал?цца аб заступн?цтве Найсвяцейшай Панны Мары?, пакорл?вай слуг? Пана, прыкладу таго, што люб?ць здзяйсняць Бог, кал? “ск?двае магутных з трона ? ?звышае пакорных” (Лк 1,52).
