Святы Айцец у Матэры: будзем э?харыстычным Касцёлам
Аляксандр Панчанка – Pope
Пантыф?к здзейсн?? аднадзённы в?з?т у гэты старажытны горад з нагоды закрыцця 27-га Нацыянальнага э?харыстычнага кангрэсу, як? праходз?? тут з 22 верасня пры ?дзеле каля 800 дэлегата? з 166 дыяцэз?й ?тал??. У л?тург?? са Святым Айцом, якая адбылася на матэрск?м гарадск?м стадыёне, брал? ?дзел больш за 12 тысяч чалавек.
У гам?л?? Франц?шак прапанава? паразважаць над евангельск?м чытаннем, у як?м Езус распавё? прыпавесць пра безыменнага багацея ? жабрака Лазара (Лк 16, 19-31). Таямн?ца Э?харысты?, якой прысвечаны кангрэс, нагадвае пра першынства Бога, але багацей дума? тольк? пра свой дабрабыт, задавальненне патрэбнасцей ? бестурботнае ?снаванне. У яго жыцц? не было месца для Бога, а яго тоеснасць вызначалася выключна дабротам?, як?м? валода?, - адзначы? Папа.
Святы Айцец падкрэсл??, што гэтая сумная рэча?снасць актуальная ? для нашых дзён, кал? блытаем, тое, к?м з’я?ляемся, з тым, што маем, кал? ацэньваем людзей па ?х ф?нансавым стане, грамадскай рол?, тытулах ? нават па вопратцы, якую носяць. “Гэта рэл?г?я валодання ? стварэння выгляду, якая часта пераважае на сцэне гэтага свету, але ? вын?ку пак?дае з пустым? рукам?”, - сказа? Франц?шак, дадаючы, што адваротны прыклад дае Лазар: ён мае ?мя, якое азначае “Бог мне дапамагае”. Нягледзячы на галечу ? адрынутасць, ён захо?вае сваю годнасць, бо жыве з Богам ? моцна давярае Яму.
Папа зазначы?, што Э?харыстыя няспынна заахвочвае пакланяцца Богу, а не сам?м сябе. Трэба пастав?ць у цэнтр Яго, а не марнасць уласнага “я” ? памятаць, што “тольк? Бог з’я?ляецца Панам”, ?ншае – дар Яго любов?. Неабходна нанава адкрыць для сябе мал?тву э?харыстычнай адарацы?, якая вызваляе ? вяртае годнасць Божых дзяцей, - падкрэсл?? Пантыф?к.
Святы Айцец зазначы?, што Э?харыстыя закл?кае таксама люб?ць брато?, бо э?харыстычны Хлеб – гэта Сакрамэнт любов?, у як?м сам Хрыстус дорыць ? ламае сябе дзеля нас, просячы раб?ць тое самае, каб наша жыццё станав?лася хлебам для брато? ? сясцёр. Евангельск? багацей не справ??ся з гэтай задачай, таму, тольк? перакрочы?шы парог смерц? ён за?важы? Лазара, ад якога яго аддзяляла цяпер “вял?зная прорва”. Менав?та багацей выкапа? яе падчас свайго зямнога жыцця, ? гэта прорва застанецца непераадольнай наза?сёды, - папярэдз?? Франц?шак.
“Наша вечная будучыня залежыць ад цяперашняга жыцця” ? ад аднос?н да бл?жн?х. Несправядл?васць, няро?насць, зло?жыванн? моцных супраць слабых, абыякавасць да стогну бедных – гэта прорва, якую капаем штодзённа, паглыбляючы марг?нал?зацыю. Хрысц?яне не могуць заставацца ра?надушным?, а Э?харыстыя – гэта “прароцтва аб новым свеце”, гэта прысутнасць Езуса, як? закл?кае нас да “сапра?днага навяртання ад ра?надушша да спагады, ад марнатра?ства да шчодрасц?, ад эга?зму да любов?, ад ?ндыв?дуал?зма да братэрства”, - сказа? Папа.
“Мы марым пра так? Касцёл: э?харыстычны, як? складаецца з людзей, як?я ламаюць сябе як хлеб для ?с?х прыгнечаных адз?нотай ? беднасцю, для прагнучых спачування ? пяшчоты, для тых, як?я згуб?л? надзею. Так? Касцёл сх?ляе кален? перад Э?харыстыяй ? прасла?ляе Пана, прысутнага ? хлебе; але таксама здольны сх?ляцца перад ранам? пакутуючых, уздымаць на ног? бедных, выц?раць слёзы няшчасных, робячы сябе хлебам надзе? ? радасц? для ?с?х. Не можа быць сапра?днай э?харыстычнай адарацы? без спагады да шматл?к?х “Лазара?”, як?я сёння ?дуць побач з нам?”, - падкрэсл?? Пантыф?к.
Напрыканцы гам?л?? Франц?шак закл?ка? верн?ка? вярнуцца да смаку э?харыстычнага хлеба ? ?спомн?ць, што – хоць наша зямное ?снаванне прам?нае – Э?харыстыя апярэджвае абяцанне ?васкрасення ? вядзе нас да новага жыцця, якое перамагае смерць.