Франц?шак: кольк? бедных параджае бессэнсо?насць вайны!
Аляксандр Панчанка – Pope
Сусветны дзень бедных з’я?ляецца “здаровай правакацыяй” для таго, каб задумацца пра наш лад жыцця перад абл?ччам шматл?к?х прая? беднасц?, - за?важы? Папа. Ён нагада?, што пасля пандэм??, кал? здавалася, што, нарэшце, адкры?ся “пробл?ск спакою”, на гарызонце з’яв?лася новая бяда.
“Вайна ва Укра?не дадалася да рэг?янальных войн, як?я цягам апошн?х гадо? сеюць смерць ? разбурэнн?. Але тут карц?на з’я?ляецца больш складанай з-за прамога ?мяшальн?цтва “звышдзяржавы”, якая мае намер навязаць сваю волю насуперак прынцыпу самавызначэння народа?. Зно? усплываюць з памяц? траг?чныя сцэны, а ?заемны шантаж некаторых магутных гэтага свету заглушае голас чалавецтва, якое закл?кае да м?ру”, - нап?са? ён.
“Кольк? бедных параджае бессэнсо?насць вайны!”, - зазначы? Пантыф?к, нагадваючы пра гвалт супраць безабаронных ? дэпартацы? “тысяч людзей, у першую чаргу дзяцей, каб пазбав?ць ?х каранё? ? навязаць ?м ?ншую тоеснасць”.
“М?льёны жанчын, дзяцей ? старых вымушаны к?даць выкл?к бомбам, што пагражаюць ?м, каб уратавацца, ? шукаць прытулку ? суседн?х кра?нах. А кольк? ?х застаецца з зонах канфл?кту, кожны дзень жывучы ? страху, без ежы, вады, медыцынскай дапамог? ? перш за ?сё – без сва?х бл?зк?х”, - дада? Святы Айцец.
Пантыф?к за?важы?, што ад вайны “церпяць мног?я простыя людз?, як?я далучаюцца да ? без таго вял?кай колькасц? бедных”. Ён нагада?, што ? апошн?я гады мног?я кра?ны адкрыл? свае дзверы для прыняцця м?льёна? ваенных бежанца? з Бл?зкага Усходу, Афрык?, а цяпер з Укра?ны.
“Чым да?жэй працягваецца канфл?кт, тым больш пагаршаюцца яго наступствы. Народам, як?я прымаюць, станов?цца ?сё цяжэй ? цяжэй працягваць аказваць дапамогу; сем’? ? супольнасц? пачынаюць адчуваць цяжар с?туацы?, якая выходз?ць за межы надзвычайнай. Гэта ? ёсць той момант, кал? нельга адступаць ? трэба аднав?ць першапачатковую матывацыю: тое, што мы пачал?, трэба давесц? да канца з той жа самай адказнасцю”, - закл?ка? Пантыф?к.
Папа закл?ка? да сал?дарнасц?, якая азначае “дзял?цца тым малым, што маем, з тым?, хто не мае н?чога, каб н?хто не пакутава?”. Ён нагада? пра кра?ны, дзе ? апошн?я дзесяц?годдз? адбы?ся значны рост дабрабыту сем’я? ? бы? дасягнуты стаб?льны ?зровень жыцця. Гаворка ?дзе пра “добрыя плёны прыватнай ?н?цыятывы, у спалучэнне з канкрэтнай падтрымкай сямейнай пал?тык? ? сацыяльнай адказнасц?”.
У той жа Франц?шак заахвоц?? хрысц?ян за?сёды “знаходз?ць у любов?, веры ? надзе? фундамент нашага быцця ? нашага дзеяння”. “Перад абл?ччам бедных не патрэбна “рыторыка”, трэба закасаць рукавы ? спа?няць на практыцы нашу веру праз непасрэдны ?дзел, як? нельга дэлегаваць ?ншым”, - дада? ён.
Папа за?важы?, што нярэдка можна сустрэць хрысц?ян, абыякавых да бедных: яны празмерна прывязаны да грошай ? зло?жываюць дабротам? ? маёмасцю. “Гэта с?туацы?, як?я выя?ляюць слабую веру ? млявую, недальнабачную надзею”, - нап?са? Пантыф?к, дадаючы, што гаворка не ?дзе пра праблему грошай сам?х па сабе, бо яны з’я?ляюцца часткай па?сядзённага жыцця ? сацыяльных аднос?н, але пра кашто?насць, якую яны маюць для нас.
Франц?шак звярну? увагу на парадокс: ?снуе “беднасць, якая нас узбагачае”. “Сапра?днае багацце не заключаецца ? зб?ранн? “скарба? на зямл?, дзе моль ? ржа зн?шчаюць ? дзе злодзе? падкопваюцца ? крадуць” (Мц 6,19), але ва ?заемнай любов?, якая заахвочвае нас?ць цяжары адз?н аднаго, каб н?хто не бы? пак?нуты ц? адчужаны... Пасланне Езуса паказвае нам шлях, каб мы зразумел?: ?снуе беднасць, якая прын?жае ? заб?вае, а ёсць ?ншая беднасць – Яго беднасць, якая вызваляе ? дае спакой”, - нап?са? Франц?шак.
Пантыф?к патлумачы?, што ? першым выпадку гаворка ?дзе пра беднасць, як плён несправядл?васц?, эксплуатацы?, нас?лля ? няро?насц? ? размеркаванн? рэсурса?. Яна вядзе да роспачы, пазба?ляе будучын?, навязвае безвыходную ? бесперспекты?ную “культуру сп?сання ва ?тыль”.
У сваю чаргу, беднасць, якая вызваляе – гэта “адказны выбар” на карысць “самага неабходнага”. Пазба?леныя гэтай свабоды людз? н?кол? не задаволены тым, што маюць: так?я людз? “пав?нны быць нак?раваны да малых, слабых, бедных”, бо сустрэча з ?м? дапаможа зразумець, што ? жыцц? гало?нае, ? чаго н?хто не зможа пазбав?ць: сапра?днай, бескарысл?вай любов?.
Святы Айцец за?важы?: кал? жадаем, каб жыццё перамагло смерць, як Езус перамог на крыжы, трэба ?сц? па Яго шляху, а гэта значыць з любо?ю дзял?цца сва?м жыццём, раздзяляць хлеб з братам? ? сёстрам?, пачынаючы з самых апошн?х, з тых, каму не хапае неабходнага, каб “дасягнуць ро?насц?, каб бедныя был? вызвалены ад галечы, а багатыя – ад пых?”.
