Кардынал Парал?н мал??ся за ахвяр вайны ? аб дары м?ру для Укра?ны
Аляксандр Панчанка – Pope
“Будзем мал?ць Бога аб дары м?ру для Укра?ны, аб матэрыяльным ? духо?ным суцяшэнн? для ахвяр вайны ? асабл?ва за бежанца?, за дзяцей, за тых, хто згуб?? усё, за людзей, як?я застал?ся ? адз?ноце. Няхай Пан асвец?ць сэрцы к?ра?н?ко?, каб прыкладал? намаганн? на карысць адна?лення м?ру ? згоды”, - сказа? бл?жэйшы супрацо?н?к Папы падчас святой ?мшы, у якой брал? ?дзел, м?ж ?ншых, дыпламатычныя прадста?н?к? розных кра?н, акрэдытаваныя пры Апостальскай Стал?цы.
У гам?л?? ватыканск? ?ерарх, спасла?ся на л?тург?чнае евангельскае чытанне, разважаючы пра значэнне смерц?, пераможанай Хрыстом, Добрым Пастырам, як?я вяртае жыццё. “Падчас Пасх? Пан Езус адкры? нам браму вечнага жыцця. Смерць больш не мае ?лады, была пераможана ? целе Адкуп?целя. Езус адкры? нам шлях да вечнасц?. Ён сам – шлях, брама, якую трэба пераадолець, каб увайсц? ? сапра?днае жыццё”, - нагада? кардынал Парал?н, з жалем за?важаючы, што перад абл?ччам сцэн вайны ва Укра?не цяпер вельм? цяжка бачыць перамогу Хрыста, бо “здаецца, што грэх ? смерць узял? верх”.
Перад абл?ччам трагедый, выкл?каных вайной, Дзяржсакратар нагада? пра дух, як? натхня? г?старычную Дэкларацыю Рабэра Шумана, абнародаваную 9 мая 1950 года – праз пяць гадо? пасля заканчэння самага вял?кага ? крывавага канфл?кту, як? Е?ропа ведала дагэтуль. Тагачасны М?н?стр замежных спра? Францы? зразуме?, што адз?ным шляхам аддалення небяспек? новага канфл?кту было не стрымл?ванне ц? “будаванне ?зброенага м?ру, як падчас халоднай вайны”; а выключна “?заемная сал?дарнасць ? дзяленне рэсурсам?”, што прывядзе да “сапра?днага прым?рэння”. Гэта бы? пачатак шляху да е?рапейскай федэрацы? ? змены “лёсу рэг?ёна?, як?я на працягу до?гага часу прызначал?ся для вытворчасц? ваенных прылад”, - нагада? кардынал Парал?н.
Дзяржсакратар зазначы?, што ? аснове Дэкларацы? Шумана ляжыць “уся пал?тычная ? грамадская адказнасць” гэтага дзяржа?нага дзеяча, “сатканая хрысц?янскай верай, якая ?мацо?валася ?м у штодзённым жыцц?”. “Для Шумана Хрыстус па-сапра?днаму ?васкрос”, не бы? “абстрактным паняццем, а прысутнасцю, якая дзейн?чае ? свеце”. Менав?та, дзякуючы гэтай глыбокай веры, тагачасны м?н?стр пача? “працаваць дзеля з’яднанай ? прым?ранай Е?ропы”, а на сва?м шляху сустрэ? людзей, “як?я мел? такую самую веру, так? самы поз?рк на жыццё, такую самую пал?тычную адказнасць, такую самую адданасць клопату пра агульнае дабро” – Конрада Адэна?эра ? Альчыда Дэ Гаспары.
Усе яны “?сведамлял?, што смерць не перамагчы ?ншай смерцю”, а што “тольк? жыццё перамагае смерць”. Перад абл?ччам “чалавечай спакусы даваць перавагу разладу”, заснавальн?к? е?рапейскай ?нтэграцы? разумел? таксама тое, што адз?ным спосабам адказаць на выкл?к?, было “слуханне, сумленнае ? простае прадста?ленне сва?х аргумента?, ?, адначасова, гато?насць разумець аргументы ?ншых”, - сказа? кардынал Парал?н. Таму ?х назвал? “айцам?-заснавальн?кам?”, бо яны “заклал? асновы новай пабудовы” ? “? жыцц? ?мкнул?ся будаваць там, дзе ?х папярэдн?к? был? здольныя тольк? разбураць”. ?х спадчынай было “слуханне ? разуменне”, як?я ? “сёння з’я?ляюцца моцным? бакам? Е?ропы”. Вельм? важна “захо?ваць жывой гэту паз?цыю сярод аглушальнага грукату нашага часу”, - завяршы? гам?л?ю кардынал Дзяржсакратар.
