Святы Айцец: Бог патрабуе нашай пакоры, каб чын?ць цуды
Аляксандр Панчанка – Pope
Ва ?рачыстасць Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Мары?, 8 снежня 2021 г., Папа правё? мал?тву Анёл Панск? на плошчы св. Пятра ? Ватыкане. Звяртаючыся на верн?ка? ён за?важы?, што евангельскае чытанне на гэты дзень дапамагае ?вайсц? ? дом Багародз?цы ? Назарэце, у як?м Яна атрымала пасланне анёла. “У сценах дому асоба раскрывае сябе лепш, чым дзе-небудзь яшчэ. ? менав?та ? гэтай хатняй прыватнай абстано?цы Евангелле дорыць нам дэталь, якая адкрывае прыгажосць сэрца Мары?”, - падкрэсл?? Пантыф?к.
Святы Айцец нагада?, што анёл назва? Панну Марыю “по?най ласк?”, што значыць пазба?ленай зла, бязгрэшнай, беззаганнай. Евангельск? тэкст кажа, што ад такога прыв?тання Марыя збянтэжылася.
“Атрыманне гучных прыв?тання?, ушанавання? ? пахвал часам пагражае выкл?каць ганарыстасць ? саманадзейнасць. Будзем памятаць, што Езус не бы? ласкавым да тых, хто шука? прыв?тання? на плошчах, л?сл?васц?, бачнасц?. Марыя, аднак, не заганарылася, а збянтэжылася; замест таго, каб адчуваць задавальненне, адчула здз??ленне. Прыв?танне анёла Ёй здавалася большым за Яе. Чаму? – Бо ? душы Яна л?чыла сябе малой, ? гэта маласць, гэта пакора прываб?ла поз?рк Бога”, - патлумачы? Пантыф?к.
“Пам?ж сцен дома ? Назарэце мы бачым цудо?ную рысу сэрца Мары?: атрыма?шы найвышэйшую пахвалу, Яна збянтэжылася, бо пачула, што да Яе было ск?равана тое, што не суаднос?ла з сабой. Марыя, насамрэч, не атаясамл?вала сябе з прэрагатывам?, н? на што не прэтэндавала, н?чога не прып?свала сваёй заслузе. Не была самалюбавалася, не ?звышалася, бо ? сваёй пакоры была здольнай усё прымаць ад Бога. Таму Яна была свабоднай ад самой сабе, была цалкам ск?равана да Бога ? ?ншых людзей. Беззаганная Марыя не глядзела на сябе. Вось сапра?дная пакора: мець вочы, ск?раваныя на на сябе, а на Бога ? ?ншых”, - дада? Святы Айцец.
Франц?шак закл?ка? памятаць, што “гэта дасканаласць Мары?, по?най ласк?, была абвешчана анёлам пам?ж сцен Яе дома: не на гало?най плошчы Назарэта, але ? схаванасц?, у самай вял?кай пакоры”.
“У гэтым назарэцк?м дом?ку б?лася найбольшае сэрца, якое кал?-небудзь мела стварэнне. Дараг?я браты ? сёстры, гэта надзвычайная нав?на для нас! Бо яна кажа нам, што Пан, каб чын?ць цуды, не патрабуе вял?к?х сродка? ? нашых выключных здольнасцей, але нашай пакоры, нашага поз?рку, акрытага на Яго ? на ?ншых. Праз гэта пасланне, ск?раванае пам?ж сцен маленькага дома, Бог змян?? г?сторыю. Таксама ? сёння Ён хоча раб?ць вял?к?я справы разам з нам? ? штодзённасц?: у сям’?, на працы, у асяродках, дзе бываем штодня. Менав?та там, больш чым сярод вял?к?х падзей г?сторы?, падабаецца дзейн?чаць Божай ласцы. Але я пытаюся: ц? верым мы ? гэта або думаем, што святасць – гэта ?топ?я, нешта для групы выбраных, пабожная ?люз?я, несумяшчальная са звычайным жыццём?”, - сказа? Папа.
“Папрос?м Багародз?цу, каб вызвал?ла нас ад зманл?вай думк? пра тое, што Евангелле – гэта адно, а жыццё – ?ншае; каб запал?ла ? нас гарачае прагненне ?дэалу святасц?, якая тычыцца не святош ? абраз?ка?, але штодзённага перажывання таго, што здараецца, з пакорай ? радасцю, як Багародз?ца, у свабодзе ад сам?х сябе, з вачыма, ск?раваным? на Бога ? бл?жняга, якога сустракаем. Не будзем губляць мужнасц?: Пан кожнаму да? добрае палатно, каб вышываць святасць у штодзённым жыцц?! А кал? на нас абрынуцца сумневы адносна нашых магчымасцей, смутак, што вын?кае з адчування сябе неадпаведным?, дазвол?м, каб на нас паглядзел? “м?ласэрныя вочы” Багародз?цы, бо н?хто, хто прас?? Яе аб дапамозе, н?кол? не бы? пак?нуты сам!”, - запэ?н?? Святы Айцец.
