Папа: не адварочваць вачэй ад ахвяр грамадства адчужэння
Аляксандр Панчанка – Pope
14 л?стапада 2021 г. Франц?шак узначал?? св. ?мшу з нагоды V Сусветнага дня бедных. Урачыстая э?харыстычная л?тург?я прайшла ? базыл?цы св. Пятра ? Ватыкане. У ёй брал? ?дзел каля 2 тыс. бедняко? з розных кра?н свету, як?х суправаджал? валанцёры шматл?к?х дабрачынных арган?зацый.
“Мы знаходз?мся ?сярэдз?не г?сторы?, пазначанай узрушэнням?, нас?ллем, пакутам? ? несправядл?васцю”, таму Сусветны дзень бедных закл?кае нас не “адварочваць вачэй” ад людзей у патрэбе, “не баяцца збл?зку паглядзець на пакуты самых слабых”, жыццё як?х азмрочана самотнасцю, адчаем па прычыне галечы, у якой яны апынул?ся, ста?шы “ахвярам? несправядл?васц? ? няро?насц? грамадства адчужэння, якое хутка бяжыць, не за?важаючы ?х ? бессумленна пак?даючы ?х на свой уласны лёс”, - сказа? у гам?л?? Святы Айцец.
Папа за?важы?, што Езус хоча “адкрыць людзей на надзею, хоча вызвал?ць ?х ад трывог? ? страху”, дапамагаючы ?жо зараз “прарасц? будучын? зба?лення”. Каб гэта стала магчыма хрысц?яне пакл?каны падтрымл?ваць надзею на за?трашн? дзень, аздара?ляючы раны дня сённяшняга. Евангельская надзея патрабуе не пас??нага чакання, але спа?нення Божага абяцання зба?лення ?жо зараз, сёння, кожны дзень, - дада? ён.
“Хрысц?янская надзея – гэта не на??ны аптым?зм таго, хто спадзяецца, што ?сё змен?цца, ? ? той жа час працягвае займацца ?ласным жыццём. Яна заключаецца ? штодзённым будаванн? праз канкрэтныя жэсты Валадарства любов?, справядл?васц? ? братэрства, якому да? пачатак Езус. Ад нас патрабуецца гэта: быць м?ж штодзённых ру?н свету нястомным? стваральн?кам? надзе?; быць святлом у час сонечнага зацьмення; быць сведкам? спачування, кал? навокал пануе ня?важл?васць; быць паслужл?вай прысутнасцю м?ж распа?сюджанага ра?надушша”, - сказа? Франц?шак.
Святы Айцец падкрэсл??, што хрысц?яне пакл?каны арган?заваць надзею, напо?н?ць ёй канкрэтнае штодзённае жыццё, аднос?ны пам?ж людзьм?, грамадскую ? пал?тычную дзейнасць.
“Ёсць вобраз надзе?, як? Езус дае нам сёння. Ён адначасова просты ? паказальны: гэта вобраз л?сця смако?н?цы, якое прарастае бясшумна, паказваючы, што ?жо бл?зка лета. Езус падкрэсл?вае, што гэтае л?сце з’я?ляецца, кал? гал?нка станов?цца мяккай. Браты, сёстры, вось слова, якое дапамагае прарасц? надзе? ? свеце ? супакойвае боль бедных: мяккасць. Мы пав?нны перамагчы закрытасць, унутраную закамянеласць (...), спакусу займацца выключна нашым? праблемам?, каб змякчыцца перад абл?ччам трагедый свету, каб раздзял?ць боль. Як л?сце дрэва, мы пакл?каны ?вабраць у сабе забруджанасць, што нас акружае, ? перамян?ць яе ? дабро: не трэба казаць пра праблемы, палем?заваць, абурацца – гэта ?меем раб?ць мы ?се –; трэба наследаваць прыклад л?сця, якое кожны дзень непрыкметна змяняе забруджанае паветра ? чыстае. Езус хоча, каб мы был? “канвертарам? ? дабро”: людзьм?, як?я, будучы пагружаным? ? цяжкае паветра, якое ?дыхаюць усе, адказваюць на зло дабром; людзьм?, як?я дзейн?чаюць: дзеляцца хлебам з галодным?, працуюць на карысць справядл?васц?, уздымаюць бедных ? вяртаюць ?м годнасць, як раб?? Добры Самаран?н”, - сказа? Папа.
“Прыгожым, евангельск?м ? маладым ёсць Касцёл, як? вырушае ? дарогу ?, як Езус, абвяшчае добрую вестку бедным (...). Гэта прароцк? Касцёл, як? праз сваю прысутнасць кажа разгубленых сэрцам ? адчужаных светам: “Адважней, Пан – бл?зка, таксама ? для цябе наступ?ць лета пасярод з?мы. Таксама з твайго болю можа нарадз?цца надзея”. Будзем несц? гэты поз?рк надзе? ? свет. Будзем несц? яго праз мяккасць да бедных, праз спагаду, не асуджаючы ?х, бо побач з ?м? прысутн?чае Езус; бо ? ?х прысутн?чае Езус, як? чакае нас”, - завяршы? гам?л?ю Франц?шак.
