Франц?шак: весц? дыялог з Богам – гэта ласка
Працягваючы цыкл катэхетычных разважання? аб мал?тве, Пантыф?к за?важы?, што Езус “адкры? нам неба ? ск?рава? нас да аднос?н з Богам”. Раней мы “не ведал? як мал?цца, як?я словы, пачуцц? ? стыль мовы падабаюцца” Яму, ? чалавек н?быта навобмацак ? часта беспаспяхова шука? дыялогу з Богам.
Святы Айцец за?важы?, што “не ?се мал?твы аднолькавыя”, ? нават на старонках Б?бл?? гаворыцца пра с?туацы?, кал? мал?тва заставалася нявыслуханай. “Бог глядз?ць на рук? таго, хто мол?цца”, ? каб был? чыстым?, ?х недастаткова памыць, трэба “?стрымл?вацца ад злых учынка?”. Пантыф?к нагада? словы св. Франц?шка Ас?зскага: “н?водны чалавек не годны называць Цябе па ?мен?”.
Прыкладам “прызнання м?зэрнасц? чалавечай мал?твы” Папа назва? словы рымскага сотн?ка, як? звярну?ся да Езуса з просьбай аб аздара?ленн? слуг?. “Ён адчува? сябе цалкам нягодным: не бы? я?рэем, з’я?ля?ся аф?цэрам ненав?снага акупацыйнага войска. Але хваляванне за слугу прымус?ла яго адважыцца ? сказаць: “Пане, я не варты, каб Ты ?вайшо? пад дах мой, але скажы тольк? слова, ? будзе аздаро?лены слуга мой” (Мц 8, 8). Гэта словы, як?я ? мы па?тараем падчас кожнай э?харыстычнай л?тург??. Весц? дыялог з Богам – гэта ласка: мы гэтага не вартыя, не маем н?якага права на гэта, мы “кульгав?м” у кожным слове ? думцы... Аднак Езус – гэта брама, якая расчыняе нам дыялог з Богам”, - дада? Святы Айцец.
Пантыф?к за?важы?, у большасц? м?фалог?й адсутн?чаюць вобразы баго?, як?я клапоцяцца аб людск?х справах. Нават у Арыстоцеля Бог мог думаць тольк? пра самога сябе. “Мы ж, людз?, ?мкнёмся зраб?ць уражанне на Богу ? быць добрым? ? Яго вачах. Адсюль “рэл?г?йны” абавязак няспынных ахвярапрынашэння? ? акта? пабожнасц? для здабыцця прых?льнасц? бязмо?нага ? ра?надушнага Бога”, - патлумачы? ён думку ф?лосафа.
“У Бога, як? люб?ць чалавека, мы б н?кол? не адважыл?ся паверыць (...), кал? б не пазнал? Езуса. Скандалам з’я?ляецца тое, што адлюстравана ? прыпавесц? пра м?ласэрнага айца ц? пра пастыра, як? пайшо? шукаць загубленую авечку. Апавяданн? такога роду мы б не магл? стварыць, ? тым больш зразумець, кал? б не сустрэл? Езуса. Як? Бог гатовы памерц? за людзей? Як? Бог люб?ць пастаянна ? цярпл?ва, без прэтэнз?? на ?заемнасць? Як? Бог пагодз?цца з жудаснай адсутнасцю ?дзячнасц? з боку сына, як? за?часна патрабуе сваёй спадчыны ? пак?дае дом, марнуючы ?сё?”, - падзял??ся разважанням? Папа.
Франц?шак падкрэсл??, што Езус сва?м жыццём сведчыць аб тым, накольк? моцна Бог ёсць Айцом, паказваючы, што “н?хто не з’я?ляецца так?м Айцом як Ён”. “Мы з цяжкасцю ? вельм? аддалена ?я?ляем тую любо?, якой перапо?нена Найсвяцейшая Тройца, тую глыб?ню ?заемнай добразычл?васц?, якая ?снуе пам?ж Айцом, Сынам ? Духам Святым. Усходн?я ?коны даюць нам магчымасць адчуць нешта з гэтай таямн?цы, якая з’я?ляецца крын?цай ? радасцю для сусвету”, - сцвердз?? Святы Айцец.
Завяршаючы катэхезу, Папа за?важы?, што Боская любо? разл?лася, дасягну?шы “нашага чалавечага берагу”, а чалавечнасць Езуса набл?з?ла да нас жыццё Найсвяцейшай Тройцы, расчын?ла перад нам? дзверы таямн?цы любов? Айца, Сына ? Святога Духа.
