Папа да М?с?йных ?н?цыяты?: несц? палёгку ? чалавечае жыццё
Зварот Франц?шка прымеркаваны да штогадовай Генеральнай асамле? структуры, запланаванай на гэтыя дн? ? Рыме ? адтэрм?наванай з прычыны пандэм?? каронав?руса.
У сва?м пасланн? Папа нагада?, што прапаведаванне Евангелля не мае н?чога агульнага з пал?тычным, культурным, пс?халаг?чным ц? рэл?г?йным празел?тызмам. М?с?я – гэта дар Духа Святога, як? не можа быць даручаны “спецыяльным вучэбным курсам” ц? “касцёльным структурам”, як?я “здаюцца паглынутым? назойл?вай ?дэяй прасо?ваць сябе ? свае ?н?цыятывы”.
Адметныя рысы м?с?? – гэта яе прывабнасць, удзячнасць ? дармовасць, пакора ? нясенне палёгк? ? чалавечае жыццё. Сапра?дная м?с?я, за?важы? Пантыф?к, не дадае “дарэмных цяжара?” ? без таго нялёгкаму жыццю людзей ? не навязвае “мудрагел?стых ? цяжк?х фармацыйных шляхо?, каб цешыцца з таго, што Пан даруе з лёгкасцю”. Нарэшце, м?с?ю адрозн?вае бл?зкасць да а?тэнтычнага жыцця, набл?жэнне да людзей там, дзе яны ёсць ? ? тых умовах, у як?х яны знаходзяцца, а таксама sensus fidei народу Божага ? пытаннях веры ? прыярытэтнасць малых ? бедных.
Франц?шак перасцярог супрацо?н?ка? М?с?йных ?н?цыяты? ад засяроджанасц? на сабе ? самарэкламе; ад праг? ?лады ? прэтэнз?? на кантроль над супольнасцям? замест служэння ?м; ад пачуцця эл?тарнасц? ? аднясення сябе да “вышэйшага класу спецыял?ста?”; ад адасаблення ад народу ? яго ?спрыняцця як “?нертнай масы, якую трэба пастаянна рэан?м?раваць ? маб?л?заваць”, н?быта “моц веры – гэта вын?к перакана?чага выступленя ц? метада? выхавання”; нарэшце, ад абстракнасц? ? функцыянал?зму, як?я вын?каюць з тэндэнцы? ?м?таваць “м?рск?я мадэл? эфекты?насц?”.
Франц?шак закл?ка? Папск?я м?с?йныя ?н?цыятывы захо?ваць сувязь на ?с?х узро?нях, н?кол? не абмяжо?ваючы сябе выключна бюракратычна-прафес?йным вымярэннем, ? выконваць сваё служэнне настольк? добра, “н?бы ?сё залежыць ад ?х, ведаючы, аднак, што насамрэч усё залежыць ад Бога”.
