Urbi et Orbi: Не бойцеся! Пан не пак?ну? нас!
У нядзелю, 12 красав?ка 2020 г., пасля заканчэння ?рачыстай св. ?мшы, Франц?шак звярну?ся да верн?ка? усяго свету з гало?нага алтара базыл?к? св. Пятра.
Прапануем по?ны тэкст разважання Папы:
“Сёння ва ?с?м свеце гучыць вестка Касцёла: “Хрыстус уваскрос!” – “Сапра?ды ?васкрос!”.
Н?бы новы агонь, гэтая Добрая Нав?на ?спыхнула ? ночы – ночы свету, ужо ахопленага эпахальным? выкл?кам? ? цяпер прыгнечанага пандэм?яй, якая ?зяла на цяжкае выпрабаванне нашую вял?кую чалавечую сям’ю. У гэтую ноч ?зно? загуча? голас Касцёла: “Уваскрос ужо Хрыстус, Бог мой ? Надзея”.
Гэта заразл?васць надзе?: “Уваскрос ужо Хрыстус, Бог мой ? Надзея!”. Гэта не маг?чная формула, якая разганяе праблемы. Не! Уваскрасенне Хрыста ёй не з’я?ляецца. Гэта перамога любов? над коранем зла, перамога, якая не “выцясняе” пакуты ? смерць, але праходз?ць ?х наскрозь, адкрываючы шлях у неспасц?жнае, ператвараючы зло ? дабро: выключны знак Божай моцы.
Уваскрослы – гэта Укрыжаваны, не хтосьц? ?ншы. У сва?м сла?ным целе Ён нясе непазбы?ныя раны: раны, як?я стал? шчыл?нам? надзе?. На Яго ск?ро?ваем наш поз?рк, каб Ён зага?? раны пакутнага чалавецтва.
Няхай Пан жыцця прыме ? сваё Валадарства памерлых ? падорыць падтрымку ? надзею тым, хто яшчэ праходз?ць праз выпрабаванне, асабл?ва пажылым ? самотным людзям. Няхай не адчуваюць недахопу ? Яго суцяшэнн? ? патрэбнай дапамозе тыя, хто знаходз?цца ва ?мовах асабл?вай уразл?васц?, як работн?к? бальн?ц або тыя, хто жыве ? казармах, а таксама зняволеныя ? турмах. Для мног?х гэта Вял?кдзень самоты, якая перажываецца сярод жалобы ? шматл?к?х нястач, выкл?каных пандэм?яй, – ад ф?з?чных пакут да эканам?чных праблем.
Гэтая пошасць не пазбав?ла нас тольк? пачуцця?, а таксама магчымасц? асаб?ста атрымл?ваць суцяшэнне, якое выцякае з сакрамэнта?, асабл?ва з Э?харысты? ? споведз?. У мног?х кра?нах не было магчымасц? да ?х набл?з?цца, але Пан нас не пак?ну?! Застаючыся з’яднаным? ? мал?тве, мы ?пэ?неныя, што Ён ускла? на нас сваю руку (пар. Пс 139(138), 5), з моцай па?тараючы: “Не бойцеся, Я ?васкрос ? буду за?сёды з вам?!”.
Няхай Езус, нашая Пасха, дае с?лы ? надзею медыкам ? медсёстрам, як?я па?сюль даюць сведчанне клопату ? любов? да бл?жняга, на мяжы сва?х с?л ? нярэдка ахвяруючы ?ласным здаро?ем. Да ?х, як ? да тых, хто рупл?ва працуе для забеспячэння чалавечага грамадства самым? неабходным? паслугам?, да органа? правапарадку ? да вайско?ца?, як?я ? мног?х кра?нах паспрыял? аслабленню цяжкасцей ? пакут насельн?цтва, звернуты нашыя сардэчныя думк? разам з нашай удзячнасцю.
Для мног?х неабходнасць заставацца дома стала нагодай для таго, каб паразважаць, спын?ць шалёныя рытмы жыцця, пабыць са сва?м? родным? ? атрымаць асалоду ад ?х прысутнасц? побач. Для мног?х, аднак, гэта таксама час трывог? за будучыню, якая выглядае няпэ?най, за працу, якую ёсць рызыка страц?ць, ? за ?ншыя наступствы, як?я нясе з сабой бягучы крыз?с. Заахвочваю ?с?х, хто мае пал?тычную адказнасць, прыкладаць акты?ныя намаганн?, каб дазвол?ць ус?м весц? годнае жыццё, ? спрыяць, накольк? дазваляюць абстав?ны, адна?ленню звыклай па?сядзённай дзейнасц?.
Няхай уваскрослы Езус адорыць надзеяй ус?х бедных, ус?х, хто жыве на перыферыях, бежанца? ? бяздомных. Няхай не застануцца самотным? гэтыя найбольш слабыя браты ? сёстры, як?я насяляюць гарады ? ?скра?ны ?с?х частак свету. Не дазвол?м жа, каб яны адчувал? недахоп рэча? першай неабходнасц?, знайсц? як?я цяпер цяжэй, бо мног?я прадпрыемствы закрытыя, а таксама лека? ?, асабл?ва, магчымасц? годнай медыцынскай дапамог?. З ул?кам абстав?н, варта таксама аслаб?ць м?жнародныя санкцы?, як?я стрымл?ваюць магчымасць кра?н, як?х яны датычаць, аказваць адэкватную падтрымку сва?м грамадзянам, ? дазвол?ць ус?м кра?нам, асабл?ва найбольш бедным, задавольваць найбольшыя патрэбы часу, скарац??шы, кал? не сп?са?шы цалкам, запазычанасц?, што абцяжарваюць ?х бюджэты.
Сярод мноства рэг?ёна? свету, паражоных каронав?русам, асабл?выя думк? я звяртаю да Е?ропы. Пасля Другой сусветнай вайны гэты дараг? кантынент здоле? адрадз?цца, дзякуючы канкрэтнаму духу сал?дарнасц?, як? дазвол?? яму пераадолець саперн?цтва м?нулага. Як н?кол? важна, асабл?ва ? сучасных абстав?нах, каб такое саперн?цтва не памацнела зно?, але каб усе прызнавал? сябе часткай адз?най сям’? ? падтрымл?вал? адз?н аднаго. Сёння Е?рапейск? Саюз мае перад сабой эпахальны выкл?к, ад якога будзе залежаць не тольк? яго будучыня, але будучыня ?сяго свету. Няхай не будзе згублена магчымасць у чарговы раз праяв?ць сал?дарнасць, у тым л?ку дзякуючы ?навацыйным рашэнням. Альтэрнатыва – тольк? эга?зм прыватных ?нтарэса? ? спакуса вяртання да м?нулага з рызыкай узяць на цяжкае выпрабаванне м?рнае су?снаванне ? разв?ццё будучых пакалення?. Цяпер не час для падзела?. Няхай Хрыстус, наш супакой, асвятл?ць тых, хто нясе адказнасць у канфл?ктах, каб яны мел? адважнасць далучыцца да закл?ку да глабальнага ? неадкладнага спынення агню ва ?с?х кутках свету.
Наста? час нарэшце скончыць до?гую вайну, што скрывав?ла С?рыю, канфл?кт у Йемене ? напружанасць у ?раку ? Л?ване. Наста? час, каб ?зра?льцяне ? палестынцы ?знав?л? дыялог для пошуку стаб?льнага ? трывалага рашэння, якое б дазвол?ла абодвум бакам жыць у м?ры. Няхай скончацца пакуты насельн?цтва, што жыве ва ?сходн?х рэг?ёнах Укра?ны. Няхай будзе пакладзены канец тэрарыстычным атакам, як?я здзяйсняюцца супраць бязв?нных людзей у розных кра?нах Афрык?.
Няхай Пан жыцця праяв?ць бл?зкасць да народа? Аз?? ? Афрык?, як?я сутыкаюцца з цяжк?м гуман?тарным крыз?сам, як у прав?нцы? Кабу-Дэлгаду ? па?ночным Мазамб?ку. Няхай Ён распал?ць сэрца мног?х бежанца? ? людзей, як?я апынул?ся ? эвакуацы? па прычыне вайны, засух? ? голаду. Няхай падорыць заступн?цтва шматл?к?м м?грантам ? бежанцам, мног?я з як?х – дзец?, што жывуць у нясцерпных умовах, асабл?ва ? Л?в?? ? на мяжы пам?ж Грэцыяй ? Турцыяй. Няхай Ён дапусц?ць, каб у Венесуэле был? дасягнуты канкрэтныя ? неадкладныя рашэнн?, нак?раваныя на тое, каб м?жнародная дапамога дасягнула насельн?цтва, што пакутуе па прычыне складанай пал?тычнай, сацыяльна-эканам?чнай ? сан?тарнай кан’юнктуры.
Пачынае здавацца, што яны пераважаюць, кал? ? нас перамагаюць страх ? смерць, ?ншым? словам?, кал? мы не дазваляем Пану Езусу перамагчы ? нашым сэрцы ? ? нашым жыцц?. Няхай жа Ён, Як? ?жо зруйнава? смерць, адкры?шы нам дарогу вечнага зба?лення, рассее цемру нашага беднага чалавецтва ? ?вядзе нас у свой сла?ны дзень, як? не ведае канца”.
Зачыта?шы пасланне, Святы Айцец удзял?? ус?м верн?кам благасла?ленне Urbi et orbi (Гораду ? свету).