Святы Айцец: м?ласэрнасць не к?дае на волю лёсу тых, хто адстае
Л?тург?я прайшла 19 красав?ка 2020 г. у рымск?м касцёле Санто-Сп?рыто-?н-Сас?я – рымск?м цэнтры культу Божай М?ласэрнасц?.
У гам?л?? Франц?шак адзначы?, што, чытаючы евангельск? ?рывак з Л?тург?? слова, як? апавядае пра вызнанне Тамаша (Ян 20, 19-31), мы, па сутнасц?, станов?мся сведкам? ?васкрашэння гэтага вучня.
М?ну? тыдзень пасля ?васкрасення Езуса, а Яго вучн? заставал?ся ? стане “баязл?вага нявер’я” ? нават не здолел? пераканаць у пра?дз?васц? падзе? Тамаша – адз?нага, хто адсутн?ча? падчас першага з’я?лення Пана. ? тады Езус ?зно? прыйшо?, ста? пасярэдз?не ? па?тары?: “Спакой вам!”.
, - сказа? Святы Айцец.
Ён выказа? упэ?ненасць у тым, што Езус “не хоча, каб мы пастаянна ?зна?лял? ? памяц? нашыя падзенн?, але каб глядзел? на Яго, Як? ? падзеннях бачыць дзяцей, як?х трэба падняць. (…) Пан чакае, што мы прынясём Яму ?се формы нашага ?боства, каб даць нам адчуць Яго м?ласэрнасць”.
Дакрану?шыся да рана? Хрыста, Тамаш дакрану?ся “да пяшчотнай бл?зкасц? Бога” ? ? гэты момант перавыс?? ?ншых вучня?, бо паверы? “не тольк? ва Уваскрасенне, але ? бязмежную любо? Бога”. Вызнанне веры: “Пан мой ? Бог мой!” (Ян 20,28) – “самае простае ? самае прыгожае” – станов?цца ?васкрашэннем Тамаша.
, - сказа? Пантыф?к.
Ён за?важы?, што Тамаш далучы?ся да астатн?х вучня? пазней, але Пан дачака?ся яго, бо “м?ласэрнасць не пак?дае таго, хто адстае”. Пры гэтым, на думку Папы, “сёння, здаецца, усё наадварот: маленькая частка чалавецтва пайшла наперад, у той час як большасць засталася ззаду”, ? цяпер, “кал? думаем пра до?гае ? складанае адна?ленне пасля пандэм??”, прасочваецца менав?та такая небяспека – “забыцца пра тых, хто адста?”.
“Нас можа параз?ць яшчэ горшы в?рус – в?рус абыякавага эга?зму. Ён перадаецца, пачынаючы з ?дэ?, што жыццё паляпшаецца, кал? станов?цца лепшым для мяне, што ?сё будзе добра, кал? будзе добра мне. Пачынаецца з гэтага ? заканчваецца адборам людзей, адк?даннем бедных, прынясеннем у ахвяру на алтар прагрэсу тых, хто заста?ся ззаду”, - сказа? Пантыф?к.
Пандэм?я нагадала нам пра тое, што пам?ж тым?, хто пакутуе, няма адрознення? ? межа?: “усе мы ?разл?выя, усе аднолькавыя, усе патрэбныя”, сцвердз?? Папа ? закл?ка? браць прыклад з першай хрысц?янскай супольнасц?, якая, атрыма?шы м?ласэрнасць, ёю жыла: “Верн?к? был? разам, ? ?сё ? ?х было супольнае. Яны прадавал? набытак свой ? маёмасць ? дзял?л? пам?ж ус?м?, хто ме? патрэбу” (Дз 2, 44-45). “Гэта не ?дэалог?я, - сцвердз?? Франц?шак. - Гэта – хрысц?янства”.
Папа нагада? словы, з як?м? Езус звярну?ся да св. Фа?стыны: “Будзь за?сёды да ?с?х м?ласэрнай”, – ? заахвоц?? не думаць тольк? пра ?ласныя ?нтарэсы, але пастав?цца да цяперашняга выпрабавання “як да магчымасц? падрыхтаваць за?трашн? дзень для ?с?х, таму што без усёахопнага бачання н? для каго не будзе будучын?”.
“Як апостал Тамаш, прымем м?ласэрнасць – зба?ленне свету, ? будзем прая?ляць м?ласэрнасць да найбольш слабых: тольк? так мы адбудуем новы свет”, – закл?ка? верн?ка? Франц?шак.
