蜜桃交友

Увечары 11 красав?ка 2020 г. Пантыф?к узначал?? урачыстую ?мшу Пасхальнай В?г?л?? ? базыл?цы св. Пятра ? Ватыкане. М?льёны верн?ка? па?сюднага Касцёла магл? далучыцца да ?дзелу ? Л?тург??, дзякуючы прамой трансляцы? са святын?.

У гам?л?? Святы Айцец за?важы?, што стан пакуты ? разгубленасц?, у як?м сёння знаходз?цца чалавецтва, вельм? сугучны з тым, што адчувал? жанчыны, як?я, “кал? м?нула субота”, прыйшл? да маг?лы Пана (Мц 28, 1-10). Тая субота, па словах Папы, стала для ?х “самым змрочным часам”.

“Гэта дзень Пасхальнага Трыдуума, на як? мы звяртаем менш за ?сё ?ваг?, захопленыя чаканнем пераходу ад пятн?чнага Крыжа да нядзельнага “Аллелюя”. Аднак у гэтым годзе як н?кол? адчуваем Вял?кую суботу – дзень вял?кага ма?чання. Можам пазнаць сябе ? пачуццях жанчын у той дзень. Яны, як ? мы, мел? перад вачыма драму пакут, нечаканай трагеды?, якая здарылася занадта хутка”, - адзначы? Папа.

Гало?нае, аднак, што жанчыны не паддал?ся горычы, не замкнул?ся ? пес?м?зме, не к?нул?ся на ?цёк? ад рэча?снасц?. У тую суботу яны раб?л? “штосьц? простае ? надзвычайнае: у сва?х дамах рыхтавал? пахучы алей, каб намасц?ць цела Езуса”. “Сам? таго не ведаючы, гэтыя жанчыны падрыхто?вал? ? цемры той суботы “св?танне першага дня тыдня” – дня, як? змен?ць г?сторыю”, - сцвердз?? Франц?шак.

Па яго словах, менав?та “? гэтую ноч мы заваявал? фундаментальнае права, якое ? нас не адымецца: права на надзею” – новую, жывую, “якая паходз?ць ад Бога”. “Яна ?сяляе ? сэрца ?пэ?ненасць, што Бог умее ?сё ператварыць у дабро, бо роб?ць так, каб нават з маг?лы выйшла жыццё”, - сказа? Папа.

Ён нагада?, што “цемра ? смерць не маюць апошняга слова”, ? закл?ка? верн?ка? быць смелым?, бо “з Богам н?чога не страчана”. Пры гэтым Папа прызна?, што сам? сабе мы гэтую смеласць не забяспечым, аднак можам атрымаць яе як дар. Для гэтага “дастаткова адкрыць сэрца на мал?тву, дастаткова крыху зрушыць камень, пакладзены пры ?ваходзе ? сэрца, каб дазвол?ць трап?ць туды святлу Езуса”.

Працягваючы, Франц?шак за?важы?, што пасхальная вестка надзе? ?трымл?вае ? другую частку – высыланне, бо Езус кажа жанчынам: “?дз?це, паведам?це братам Ма?м, каб ?шл? ? Гал?лею, там Мяне ?бачаць” (Мц 28, 10).

Святы Айцец выказа? думку, што Гаг?лея – гэта месца, якое нагадвае Езусу пра па?сядзённае жыццё, сям’ю ? працу, а значыць, Ён хоча, “каб мы несл? надзею якраз туды, у штодзённае жыццё”. Для вучня? Хрыста Гал?лея была яшчэ ? месцам успам?на?, “асабл?ва пра першае пакл?канне”

“Вярнуцца ? Гал?лею – значыць успомн?ць, што мы ?любёныя ? пакл?каныя Богам. Нам трэба ?знав?ць шлях, памятаючы, што мы нараджаемся ? адраджаемся, дзякуючы падоранаму пакл?канню любов?. Гэта пункт, з якога трэба пачынаць нанова за?сёды, асабл?ва ? крыз?сах, у часы выпрабавання?”, - сказа? Папа.

Нарэшце, Пантыф?к падкрэсл??, што Гал?лея, куды пасылае Езус, была зямлёй язычн?ка? (гл. Мц 4, 15). Гэта сведчыць пра тое, што “вестка надзе? не пав?нна абмяжо?вацца нашым? святыням?: яе трэба несц? ?с?м”. Папа выказа? захапленне хрысц?янам?, здольным? суцяшаць, несц? цяжар ?ншых, падбадзёрваць, бо яны – сапра?дныя “вестуны жыцця ? часы смерц?”.

Напрыканцы гам?л?? Франц?шак закл?ка? верн?ка? “несц? песню жыцця” ва ?се кутк? свету, прымушаючы “зама?чаць крык смерц?”. Ён пажада?, каб у свеце спын?л?ся войны, вытворчасць ? гандаль зброяй, аборты, “як?я заб?ваюць няв?ннае жыццё”, каб адкрыл?ся сэрцы тых, хто валодае, ? напо?н?л? пустыя рук? тых, хто пазба?лены неабходнага.

“Сёння мы, п?л?грымы ? пошуку надзе?, прыпадаем да Цябе, Езу Уваскрослы. Адварочваемся ад смерц? ? адкрываем сэрцы на Цябе, Як? ёсць Жыццём”, - так?м мал?то?ным закл?кам завяршы? гам?л?ю Папа.